Digital Detox | Een eerste dag zonder

Hoi allemaal! Zoals ik al aangaf niet zo lang geleden heb ik besloten om een jaartje te detoxen. Mijn grote Digital Detox. Ik heb al verteld dat ik een jaartje zonder sociale media wil gaan gaan en daar ben ik ook mee bezig op dit moment. Nu is het niet zo dat ik elke dag een update ga schrijven want dat zou op den duur heel saai worden. Maar ik vond de eerste dag zonder sociale media wel merkwaardig interessant. Het was ook meteen een vrije dag, dus het was direct de proef op de som. Een merkwaardige dag waar ik graag op dat gebied wat wou vertellen. Ik wil jullie graag meenemen in mijn ervaringen.

simon-abrams-k_T9Zj3SE8k-unsplash
Photo by Simon Abrams on Unsplash

Het is maandag 23 september, de allereerste dag. De kalender op mijn telefoon vertelt hetzelfde en ook krijg ik een melding dat het vandaag de eerste dag is zonder sociale media. Alsof ik dat kon vergeten, ik was me er zo mooi aan op het voorbereiden. Vorige week was ik er nog over aan het nadenken en voorzichtig de blogpost aan het schrijven voor jullie. Maar de dagen vlogen voorbij en ineens was het daar. De eerste dag!

Gelijk een vrije dag waarop ik rustig aan kon doen en ik ga niet heel mijn dag uit de doeken doen, want daar hebben we natuurlijk mijn weekoverzichtjes voor. Ik had zondagavond al de apps van mijn telefoon gebonjourd, zoals ze dat in Nederland vaak zeggen. Alleen Whatsapp en Messenger staan er nog op voor mijn contact. Maar ook daar wil ik minder actief op worden. Dus de verleiding om nog eventjes te kijken werd eigenlijk al ruw geblokkeerd. En het voelde gek want mijn verslaving was al zo ver dat dat het eerste was wat ik deed ‘s morgens. Mijn ogen waren amper goed open of ik lag al op Instagram te scrollen. Dit is voor veel mensen herkenbaar en helaas ook voor mij. Maar meteen die overload aan informatie is gewoon niet echt leuk. Vanmorgen ben ik rustig wakker geworden en ben ik de dag begonnen met mijn vrienden een goeiemorgen te sturen. Eentje was wakker en eentje was al aan het werk. Dus we hebben wat gechat op het gemakje. Oke, dat is ook sociale media, maar dat vind ik wel fijn. Eventjes bijkletsen. Uiteindelijk ben ik opgestaan en heb ik ontbeten. Allemaal lekker rustig want er was geen gescrol van Instagram bij waar ik mijn thee naar binnen slokte omdat ik eigenlijk meer bezig was met fotootjes liken dan met mijn thee. Een rustige ochtend dus! Het scheelde ook dat ik vrij was, want anders ging het allemaal wel wat sneller gaan.

Uiteindelijk moest ik naar de bibliotheek en ging ik in de namiddag mijn dierbare opzoeken in het ziekenhuis. Ik merk wel dat ik op momenten van verveling automatisch naar de tweede pagina op mijn telefoon swipe. En die reden kunnen jullie wel raden. Het was waar oorspronkelijk mijn mapje met mijn socials stond natuurlijk. Maar altijd weer besef ik dan dat er onder mijn duim gewoon een lege plek zit en geen mapje. Ik heb mezelf daar heel vaak op betrapt en eigenlijk merk je pas hoe erg het is wanneer je er op let. De batterij van mijn telefoon is echter wel vol gebleven vandaag. Ik heb vrij veel gechat met mijn groep internetvrienden, maar dat doe ik altijd dagelijks omdat ik om die mensen geef. Echt contact is natuurlijk zoveel leuker, maar iedereen woont ergens in Nederland dus dat is nog wel een opgave. Uiteindelijk ben ik op een gegeven moment na het  bloggen mijn boek gaan pakken en heb ik me op bed gezet. Het was een goed boek, dat speelde natuurlijk ook mee. Maar wat een goeie leesconcentratie! Ik moest maar 80 pagina’s meer, maar ik heb die wel in een halfuurtje uitgelezen. En mensen zeggen dan dat dat normaal is bij mij. I admit, ik heb een vrij snel leestempo. Maar zelfs voor mij is 80 pagina’s in een halfuurtje eigenlijk best al hoog. Ik schrok er zelf van hoe snel het ging en wel op een goeie manier. Aan de andere kant, het was een zwaar verhaal maar de schrijfstijl las echt heel vlot. Dus ik zal er binnenkort wel achterkomen of ik meer concentratie heb of gewoon het boek heel vlot las. Daarnaast heb ik ook pieken en dalen in mijn concentratie dus ik kan ook gewoon een heel goed leesmoment gehad hebben. Wel weet ik dat ik later op de dag eigenlijk mijn sociale media niet echt mistte. Die rust die ik erdoor had is wel fijn eigenlijk.

Wat ik ook bemerk is dat ik tijdens het schrijven eventjes een lichte paniek voelde. Ik ben namelijk wel iemand die graag dingen post en niet om leuk gevonden te worden. Daar doe ik niet aan mee. Maar omdat ik het altijd heel grappig vind om zo na een jaar de herinnering te krijgen van Facebook wat ik een jaar geleden heb gepost. Ik weet dus ook dat dat voor dit jaar leeg zal zijn. Dat was iets wat ik merk dat ik wel jammer vind. Maar zo zie je ook waar mijn prioriteiten liggen qua posten. Herinneringen, en niet mijn reputatie. Al was ik daar al eerder achter.

Wat betreft foto’s maken. Ik ben iemand die Instagram Stories vrij frequent gebruikt voor dezelfde reden als hierboven. Ook vind ik het gewoon tof om af en toe te delen wat ik aan het doen ben. Het helpt mij ook, want ik vang vaak de fijne momentjes in een story en die helpen me dan weer positiever naar de dag te kijken. Maar nu kan dat dus niet meer. Althans, foto’s maken kan ik wel. Maar ze mogen niet online. Ik heb echter wel op maandag een weekoverzichtje te posten (allee, niet verplicht natuurlijk) en daarvoor heb ik wel foto’s. Je voelt mijn conclusie al een beetje aankomen; vandaag maakte ik vrij veel foto’s. Nu, ik had een vrije dag dus ik had ook wel het een en ander te vertellen. Ik ben dus heel benieuwd of dat blijft.

Ik heb het gevoel dat dit een heel groot onsamenhangend verhaal is, maar that’s okay. Het is een beetje ook hoe mijn dag is gelopen, het was met momenten niet altijd een makkelijke dag. Op psychisch gebied dan, ik had het wel wat lastig. En daarnaast heb ik ook een verkoudheid te pakken. Nee, ik ben geen dramatiseur die voor een simpele verkoudheid een heel spel gaat maken. Maar ik heb al niet alle energie van de wereld doordat ik herstellende ben van moeilijke jaren en die verkoudheid hakt er ook nog eens in. Het was dus wel fijn dat ik rustig kon lezen en mijn ding kon doen vandaag.

Ik zie jullie bij de volgende update (en eerder ook natuurlijk)

Begin jij je dag vaak met sociale media?

7 thoughts on “Digital Detox | Een eerste dag zonder

  1. Goed dat je dit doet zeg! Ik zit er niet vaak op en kan het best links laten liggen. Wel altijd leuk om mensen te taggen op Facebook 🙂 Ben erg benieuwd hoe het je gaat bevallen na bijvoorbeeld een half jaar.

    1. Dankjewel! Ik kon het niet meer en dat irriteerde me wel echt. En ja, mensen taggen doe ik ook heel vaak. Maar ik ben zelf ook benieuwd hoe ik er over een half jaar in sta. Tot nu toe gaat het goed, dus ik ben benieuwd of dat zo blijft.

  2. Ik word echt nerveus als ik moet eten zonder social media of alleszins internet bij de hand. En zonder iemand om mee te eten. Allez dus zonder iets om de aandacht van het eten zelf af te leiden. Gek eigenlijk. Het is zoveel gezonder om bewust te zijn van hoe en wat je eet.
    Ik ben ook iemand die IG stories gebruikt om over haar dag te vertellen of dingen te delen waarin ik me kan vinden. Zonder dat zou ik veel minder foto’s gaan maken van gewone dingen, en misschien ook veel minder stilstaan bij de gewone dingen die toch ook lichtpuntjes kunnen zijn. Ik weet het niet he, ik zou het eigenlijk beter ook eens testen in plaats van vanalles te veronderstellen 🙂

    1. Ik eet ook best wel vaak bij sociale media of Youtube, dus ik ben even erg als jij. Maar ik heb gewoon te veel stress gehad en daardoor kan ik niet meer rustig wachten zonder iets om handen te hebben. Ook niet tijdens het eten. Ik eet wel eens op de trein en dat vind ik dan wel weer fijn.

      Wat je vertelt over IG stories herken ik! Ik gebruikte het ook voornamelijk daarvoor en om herinneringen vast te leggen. Ik merk wel dat ik dat dagelijkse updaten wel eens begin te missen nu. Maar gelukkig nog niet dagelijks. Maar ik heb natuurlijk mijn weekoverzichtjes, dus ik heb nog steeds een stok achter de deur om foto’s te blijven maken.

      1. Ik had er nog niet bij stilgestaan dat dat door de stress kan komen, dat je niet meer rustig “niks kan doen” terwijl je eet…

Comments are closed.

%d bloggers liken dit: