Terugblikken op 2019

Hoi allemaal! Over een goeie week luiden we het nieuwe jaar in. Ik kan me nog als gisteren herinneren dat we 1 januari 2019 meemaakten en vol vreugde waren voor het nieuwe jaar. 2019 was een lastig jaar voor mij, maar toch zaten er genoeg toffe dingen in. En  ik wil vandaag graag terugblikken op de goeie en minder goeie gebeurtenissen. Want die waren er beide. Dus let’s go!

• Ik zette mijn studie stop

Eigenlijk was 2019 nog niet echt goed en wel bezig voor er een eerste punt aanbrak. Ik was al een tijdje ongelukkig in mijn studie en dat hadden jullie wel door. Mijn blog lag soms volledig plat en als er iets online kwam, was het hele zware content. Punt was dat ik op een gegeven moment gewoon besefte dat er niks anders dan mijn studie me kapot aan het maken was. Mijn examens waren niet echt geweldig en de resultaten ook niet. Maar ik voelde mijn gemoed stilletjes aan zakken en ik was mezelf kapot aan het maken. Door een aantal mensen besefte ik dat ook. En hoe graag ik ook die powervrouw wilde zijn met een hoog diploma, was het misschien tijd om voor een andere weg te gaan. Het draait in het leven helemaal niet om hoge diploma’s en jobs. Het gaat erom dat jij gelukkig bent. Niet meer en niet minder. Natuurlijk heb je mensen om je heen waar je rekening mee moet houden. Maar eigenlijk is je eigen welzijn altijd prioriteit, want het is de fundering waar je de rest van je leven op bouwt. Dus zorg dat die stevig is.

• Ik stond op het randje van een burn-out

Zoals ik al zei, ik zat best diep toen ik stopte met mijn studie. Ik was kapot gewoon. Het heeft mij heel veel energie en welzijn gekost, heel mijn studie. Maar het was erger dan ik dacht, want ik stond op randje burn-out. Als ik nog verder had gedaan dan zat ik misschien nu nog thuis te herstellen. Want een burn-out kan best lang duren. Ik heb toen ook wel twee maand thuisgezeten om te herstellen. En nog voel ik vaak dat mijn lichaam een deuk heeft gehad. Dit gaat wel beteren door de jaren, maar ik vrees dat ik het misschien altijd wel een beetje ga voelen. Dat is niet pessimistisch, dat is realistisch.

• Ik verloor een goede vriendin van ons

In juni stierf er een goeie vriendin van ons. Ik ging er toen vanwege privacy niet op in, dat ga ik nog steeds niet doen. Maar er was een mevrouw die in de buurt woonde die we per toeval eens leerden kennen. Het  is uitgedraaid op een goeie band en dat was wel iemand die me heel goed begreep en waar ik ongeremd mezelf kon zijn. En dan komt er een dag dat je afscheid moet nemen van die persoon. Ik ben hoogsensitief en voel alles heel diep. Het is voor mij al best lastig om iemand te vinden waar ik me echt heel goed bij voel en iemand die me voor de volle 100 procent begrijpt. En dan staat je wereld op zijn kop als die persoon ineens wegvalt. Ook dit gemis ben ik nog aan het verwerken trouwens.

• Ik kreeg hulp door een psycholoog, twee keer

Ook in juni, ik denk zelfs nog ervoor koos ik voor hulp met een psycholoog. Na vele sessies vond zij dat ik klaar was om terug zelf aan de slag te gaan en ik voelde dat ook wel. Het ging ook goed met me. Maar het jaar vorderde en ik voelde dat het niet meer lukte alleen en ik besloot om terug hulp te zoeken. Die heb ik ondertussen en het lucht op. Ik leer veel bij over mezelf, maar ik krijg ook nieuwe motivatie. Daarnaast voel ik me opgeluchter en volgens mij is dat positief. Ik ben er nog niet, maar ik ben op de goede weg.

• Ik bezocht mijn middelbare school!

Een dag waar ik met een glimlach aan terugdenk is natuurlijk 27 april. Toen was het opendeurdag op school, wat dus inhoudt dat de school letterlijk de deuren openzet. Voornamelijk om de kinderen van de basisschool te laten kennismaken met de school. Maar het geeft oudleerlingen ook de kans om nog eens binnen te springen. Een kans die ik met open handen en veel liefde grijp. Ik mis mijn middelbare school nog steeds namelijk. Nog niet zo lang geleden sprong ik ook binnen om een kaartje af te geven aan mijn vertrouwenspersoon en ook dat was een blij weerzien. Zowel voor mij als voor hem. En dat heeft me in deze lastige tijd zeker een boost gegeven.

•  Ik ging terug aan het werk

Na die tijd thuiszitten was het tijd om mijn leven terug op te pakken. Ooit zou ik dat moeten doen en dat heb ik ook gedaan. Uiteindelijk kwam ik terecht in Brugge, op mijn huidige werk. Waar ik dus nu al vier maand werk. Ik doe mijn job heel graag, heb hele fijne collega’s en de sfeer zit altijd goed heb ik het idee. Dat ik niet altijd zin heb om te gaan werken ligt niet aan mijn job. Ik heb veel meegemaakt, heb daardoor vaker mentale problemen. En natuurlijk is mijn lieve opa overleden nog niet zo lang geleden. Ook dat speelt mee. Iemand die in de rouw is gaat niet altijd met evenveel plezier werken. Maar ik doe mijn best om mijn job goed te doen, meer kan ik niet doen denk ik.

•  Ik verloor mijn opa

Ik gaf het al aan op mijn blog, maar na een strijd tegen een trombose overwon mijn opa eigenlijk en hij was heel goed aan het revalideren. Tot hij op een nacht enorm achteruit is gegaan, in een keer. De dokters hadden geen hoop meer voor hem, dus we hebben toen in de familie beslist om zijn behandeling te stoppen. Opa was aan het lijden en het zou niet meer beter worden. Het enige wat hij nu deed, was pijn lijden en aan de beademing liggen vol medicatie en infusen. En dat is geen leven. We hebben hem laten gaan uit waardigheid. Het is nu bijna anderhalve maand geleden, maar de rouw is nog heel sterk bezig. Is vrij logisch ook.

• Ik nam vrede met wie ik ben

Misschien wel een van de beste dingen uit 2019. Ik vecht al jaren met mezelf, met wie ik ben. Maar toen mijn psycholoog vorige week vroeg of ik mezelf aanvaardde, zei ik zonder twijfelen ja. En toen besefte ik ineens dat dat waar was. Ik ben wie ik ben en dat is oke. Er is niks mis met mij. Ik ben gewoon soms een beetje anders en ik heb veel meegemaakt. Dat ik eind 2019 nog zo’n waardevol besef mag meemaken, ben ik heel dankbaar voor.

Al bij al was 2019 gewoon een heel bewogen en ruig jaar. Ik hoop om eerlijk te zijn dat 2020 een beetje rustiger wordt en dat ik nog verder aan mezelf kan werken. De energie van het nieuwe jaar geeft wel hoop en kracht om nieuwe gewoontes en voornemens waar te maken. Zolang er hoop is, is er leven. 

Wat was jouw hoogtepunt van het jaar?