Ik ondertekende mijn vast contract

Hoi allemaal! Eigenlijk gaat dit geen heel lang verhaal worden want de titel voorspelt alles gewoon. Maar ik ben gewoon zo blij en trots dat ik het heel graag een plekje wou geven op mijn blog. Vooral omdat het iets is wat voor mij heel bijzonder is. En misschien voor iedereen. Het is in elk geval heel goed nieuws.

In augustus kondigde ik aan dat ik een job had gevonden in een kleine supermarkt in Brugge. De tijd is heel snel gegaan, om eerlijk te zijn kan ik het ook niet geloven dat ik daar nu al zes maand aan de slag ben. De tijd is echt snel gegaan. Maar als ik dan kijk hoe het komt, dan weet ik ook dat het positief is. Ik heb goeie collega’s, ik doe mijn job graag en de dagen vliegen voorbij. Alleen maar goeie dingen. Ook dingen waar ik heel dankbaar voor ben want het is niet vanzelfsprekend. Er zijn mensen die gepest worden op de werkvloer en helaas te bang zijn of te zwaar worden geïntimideerd om daar iets van te zeggen. Er zijn mensen die hun droomjob voor altijd moeten laten gaan en er zijn mensen die helemaal niet gelukkig zijn waar ze werken. Van al die dingen heb ik geen last. Ik heb een fijne werkplek, lieve collega’s en ook met het cliënteel kan ik af en toe eens babbelen op een rustig momentje. Het zijn allemaal dingen die maken dat ik graag op de trein naar Brugge spring om te gaan werken. Natuurlijk heb ik er ook wel eens geen zin in, maar dat hoort erbij. Ik denk niet dat er een job bestaat waar je altijd met alle enthousiasme gaat werken. Het hoort ook gewoon bij het mens zijn.

De weg ernaartoe…

Om eerlijk te zijn in augustus waren de eerste stappen terug op de werkvloer best wel spannend. Ik had net vier maand thuis gezeten met overspannenheid. En ik was bang. Want ik wist ook dat mijn energie en welzijn nog niet honderd procent in orde was. Maar wel genoeg om weer door te gaan. Ik ben geen stilzitter. En dat is in mijn geval echt een vloek en zegen tegelijkertijd. Dus ik wilde terug aan de slag. Ik schakelde de hulp van een interimbureau in en zo kwam ik dus terecht waar ik nu werk. Vanaf de eerste dag wist ik (eigenlijk voelde ik het al op mijn sollicitatiegesprek) dat dit een plek ging zijn waar ik graag zou werken.

De eerste weken was het enorm wennen aan terug werken en balans zoeken van hoe ver ik over mijn grenzen kon gaan. Want het is makkelijk als je thuis zit. Als je moe bent kan je gaan rusten. Op de werkvloer is dat anders. Ik kan niet in het midden van een levering eventjes gaan liggen. Vrij logisch lijkt mij. Dus dat was zoeken maar ik vond wel een ritme en het werkt nog steeds. Nu ik te horen heb gekregen dat ik altijd problemen met mijn energie zal hebben, is dat wel eventjes slikken. Dat was een domper en kostte me ook veel energie de afgelopen weken. Maar ik ben voorzichtig aan het zoeken hoe ik de zaken het beste kan aanpakken. Toen ik het enigszins gewend was, volgde helaas het sterven van mijn opa en ook dat was niet gemakkelijk. Maar ik ben blijven doorgaan. Het was heel moeilijk. Maar het is gelukt. Toen de ‘scherpe’ pijn er af was en ik weer licht in de duisternis begon te zien kwam er wel een besef terug. Ik voelde ineens weer waarom ik zo graag werk en waarom ik graag op mijn werk ben. En ik denk dat dat toch wel het ultieme teken is dat ik goed zit waar ik zit. En ook gewoon, ik kan voor iedereen spreken als ik zeg dat je in de rouw niet echt veel enthousiasme hebt voor dingen. Ik denk dat dat vrij normaal is. Er is niks waar je zin in hebt.

En toen kwamen een week of twee geleden de verlossende woorden dat ik mijn vast contract zou krijgen. Ik was buiten mezelf van geluk toen ik dat hoorde. Echt, mijn dag kon niet meer stuk gewoon. Ik had het al verteld aan familie en goeie vrienden, maar nu staat het dus echt vast. En nu kan ik het dus delen met jullie. Van de week heb ik ook effectief mijn handtekening gezet onder mijn contract dus het is officieel. En het voelde zo goed. En ik ben enorm trots op mezelf. Het is de afgelopen tijd en het afgelopen jaar niet altijd gemakkelijk geweest. En toch heb ik dat contract binnen getrokken en heb ik een vaste job. Ik kon niet wachten om dit goeie nieuws te delen met jullie, en nu kan ik het eindelijk delen! 🙂