Hi allemaal. Van de week was op zich wel fijn, hij ging ook best wel snel. Elke dag had wel zijn eigen uniek geluksmomentjes en daar probeer ik van te genieten. Helaas kregen we aan het einde van de week te horen dat we weer in een lichte lockdown gaan. Heel begrijpelijk natuurlijk, maar we hadden het kunnen voorkomen. Horeca gaat terug dicht en veel evenementen mogen niet meer doorgaan. Dus het wordt weer een pittige periode voor veel mensen. Mijn hart is bij die mensen, en bij de honderden mensen die sterven, lijden of dierbaren verliezen door Corona. Hopelijk leren we deze keer eindelijk de les dat het geen grapje is maar dat er echt wel iets moet veranderen.
★ Ik had een vrij weekend afgelopen weekend, waar ik blij mee was. Samen met m’n moeder deed ik boodschappen want de winkels zijn natuurlijk maar een halve dag open. En sowieso wilde ik graag eventjes buiten zijn geweest. Ik ben moe en ik heb pijn maar ik probeer zoveel mogelijk het normale leven te volgen. Is beter voor mij. Ik liet Mc Donalds thuisleveren en trakteerde de rest als bedankje voor de steun die ik heb gekregen. Wat wel gewaardeerd werd overigens. Ik keek de allerlaatste aflevering van Stranger Things af en nu moet ik dus een nieuwe serie zoeken. ‘s Avonds wilde ik perse nog eventjes wandelen en dat heb ik ook gedaan. Het was koud en er was veel wind, maar mijn lijf wilde perse wandelen en daar probeer ik daar ook naar te luisteren. Ben heel kort buiten geweest, maar het was fijn. Letterlijk uitgewaaid.
★ Tijd voor de nieuwe werkweek! Ik ging naar de bakker en stond trouwens vroeg op wat me wel deugd deed. Zou ik vaker moeten doen. Onze eigen bakker was met verlof dus ik moest iets verder wandelen. En daar keek ik eerst tegenop maar uiteindelijk was het zo erg niet. En het waren lekkere croissantjes. Daarna nam ik een paracetamolletje en bestelde nieuwe All Stars. Anderhalf jaar geleden kocht ik Irene haar All Stars over, maar die zijn echt uit elkaar aan het vallen. En zwarte All Stars passen overal onder dus die zijn gewoon handig om in huis te hebben. Ik las nog wat in mijn boek en ging toen werken. Het was regenachtig en koud buiten waardoor het een rustige middag is geworden. Ook voor mijn energie, het was best een energieke dag eigenlijk. Normaal kak ik in tegen 15u terwijl dat nu pas om 18u30 was. En dan is het maar een uurtje meer. Dus dat was een gelukje. Nog een gelukje, m’n collega bracht appeltaart mee naar het werk.
★ Dinsdag stond ik laat op en chagrijnig. En ik kon ook niet vinden wat de oorzaak was. ‘s Morgens wilde ik toen een nieuw compres op mijn wonden leggen voor de laatste keer en dat werkte ook niet mee en toen was de tape op om hem te kleven. En dat maakte het niet beter. Later besefte ik dat ik niet perse chagrijnig ben. Ik was bang en verdrietig dat er weer een lockdown zou komen. En nu ik dit aan het typen ben, mijn gevoel had geen ongelijk. Ik gooide mijn social media van mijn telefoon voor de rust en eigenlijk heb ik er vrij weinig tijd op gespendeerd deze week. Ik vind het makkelijker om het los te laten nu omdat ik bijna een jaar zonder heb gedaan. Voor ik ging werken sloeg ik nieuwe compressen en tape in bij Kruidvat, ik heb ze nu niet meer nodig. Maar dat zijn dingen die altijd van pas komen en je eigenlijk standaard in huis moet hebben. De shift ging vrij snel vooruit ondanks het weer. Ik wacht ook nog steeds op de data van mijn verdere onderzoeken, maar zoals de cijfers er nu uitzien kan ik er denk ik vanuit gaan dat de diagnose niet meer voor dit jaar is. En ja, dat doet me heel veel pijn.
★ Gelukkig stond ik woensdag een stuk beter gezind op. Sliep wel weer wat langer maar die gewoonte wil ik terug de kop indrukken. Want van alle dagen had ik maandag wel echt de meeste energie. Ik ging naar de bakker voor m’n ouders en haalde voor mijn lunch een broodje. De eigenaresse zit er pas een jaar denk ik, maar ze doet dat zo goed. Dus ik gaf haar een complimentje en dat deed haar deugd. Zij blij, maar ik ook. Ik maak graag mensen gelukkig. Ik begon ook op tijd met lunchen waardoor ik me een keer niet moest haasten en relaxed kon vertrekken naar de bus. Dat is wel echt iets wat ik vaker wil doen, want dat is echt een stuk beter voor mijn humeur. Ik voelde wel echt dat ik moe was, maar that’s okay. ‘s Avonds bleek mijn trein vertraging te hebben door personen op het spoor. Wanneer gaan we eens leren dat dat niet mag? Dat is echt gevaarlijk en niet alleen dat. Het was gelukkig geen persoonsongeval. Het was niet zo’n grote vertraging gelukkig.
★ Yes, donderdag! Gisteravond had ik mijn nieuwe schoenen ontdekt want Zalando was snel. Ik had met mama afgesproken om naar de markt te gaan dus ik kon ze al meteen inlopen. We zijn niet zo lang gebleven want ik was zelf ook nog moe. Maar het was fijn. Ik maakte croque monsieurs als lunch want dat was lang geleden en ik had nog een overschot van woensdag. Die op moest. Ik denk niet dat ik in de namiddag veel heb gedaan, denk wel een lange tuk. En uiteindelijk ging ik boodschappen doen. De lucht was heel mooi toen we thuiskwamen. De stelling die je een klein beetje ziet op de foto is ook weg ondertussen want ze zijn eindelijk klaar met ons dak. Ik weet dat het moet en dat het tijd vraagt. Maar wakker worden met zoveel lawaai en geboor boven je hoofd is niet echt tof. Zeker niet als je net als ik al heel gemakkelijk hoofdpijn krijgt.
★ Vrijdag was nen minder toffe dag. Ik ga de details sparen want er zijn andere mensen bij betrokken. Er is niks ergs gebeurd trouwens, maar ik heb een discussie gehad waardoor ik nogal van slag was voor de rest van de dag. Daarbovenop was ik ook best wel moe nog voor ik was gaan werken. Dat zijn meestal de zwaarste dagen. Het is me wel gelukt en ik was trots op mezelf. Ik kroop er niet al te laat in, want zaterdag moest ik er terug vroeg uit. Vrijdagavond werd ook bekend gemaakt dat vanaf maandag de horeca dicht gegooid word en er zijn weer verstrengingen. Over het hele land is er een avondklok. Het is nodig, dat weet ik. Maar het feit dat er weer verstrengingen zijn en die cijfers die elke dag de lucht in schieten. Het maakt me van slag. Maar ik heb deze week ook geleerd dat ik dat van me af moet leren zetten voor mijn eigen goed. Het is fijn om mee te leven met anderen en met wat er in de wereld aan de hand is. Maar ik ben mezelf aan het kwellen nu. Dat mag niet.
★ Ik had zo goed als een vrij weekend. Er zat alleen een klein gaatje in de planning waardoor ik twee uurtjes moest werken, in de ochtend. Dus om 6u liep de wekker al weer af. Vind ik op zich niet zo erg, want dat vliegt voorbij. En ik had gelijk. Op de terugweg naar huis zat de trein zo vol dat ik me afvroeg waarom er niet werd ingegrepen. Ik ben voor mijn eigen veiligheid gewoon in de gang tussen twee wagons blijven zitten want alles zat best wel vol. En dat is in al die tijd dat ik op mijn huidige werk zit echt nog nooit voorgekomen dus vond het best wel gek. Maar oke, voor alles een oplossing. Het was zo’n trein met twee verdiepingen dus ik heb me op de trap geparkeerd. In de namiddag at ik lunch en speelde ik sims op mijn bed. Daar heb ik heel veel deugd van gehad. En ik smeet nogmaals m’n social media van mijn telefoon af. Het is echt op en neer maar ik volg mijn gevoel. Ik had geen zin meer in alle prikkels, boze mensen over corona. Natuurlijk snap ik dat dat iedereen raakt. Maar dit kon er eventjes niet meer bij. Het is om mezelf te beschermen. Ik ging ook boodschappen doen en toen kwam ik thuis met hoofdpijn omdat ik me zo druk had gemaakt in het apengedrag van andere mensen. En dat moet echt stoppen nu. Dit is niet meer gezond. ‘s Avonds lag ik een hele avond in bed een serie te kijken om de hoofdpijn te stillen. iPad en hoofdpijn zijn geen goeie combi, dat weet ik. Maar als ik neerlag viel de hoofdpijn goed mee en de afleiding was fijn. Op naar een nieuwe week met lichtpuntjes 🙂
Gek om te zien hoe iedereen zo anders op die verstrenging reageert hé. Of daarvoor eigenlijk ook al. Hoe de ene persoon zich er braaf aan houdt, een ander het allemaal wat soepeler interpreteert en nog anderen zelfs strenger zijn dan er wordt voorgeschreven. Ik mag er zelf ook niet te lang over doordenken vermits dat op zich niets veranderd aan de situatie van de mensen met wie ik meeleef. Behalve dan dat ik er zelf ook ongelukkig van wordt. Maar ik blijf het natuurlijk wel erg vinden voor mensen die het al moeilijk genoeg hadden zonder dat Corona hen dit jaar nog meer struikelblokken kwam bezorgen.