Week in beeld 41 | Lichtpuntjes en eten

Hi allemaal! Er is weer een week voorbij, het gaat echt zot snel. Niet te geloven. Het is ook alweer twee jaar geleden dat ik mijn studie stopzette ondertussen, echt gek. Ik kan me die dag nog herinneren als gisteren. Maar nu heb ik wel een beter leven. Afgelopen week was prima. Ik had veel moeilijke momentjes, waarvan donderdag de ‘ultieme finale’ kwam zal ik maar zeggen. Maar naast dat had ik ook heel veel geluksmomentjes en die deel ik ook heel graag. Niet alle gelukskes staan op de foto, maar ik heb ze zeker wel ervaren. Er was veel storm van de week waardoor ik ook minder gewandeld heb. Ik heb op zich niks tegen koud weer, maar in storm ga ik niet graag wandelen. Gelukkig krijg ik mijn portie beweging altijd op het werk of door zelf naar de winkel te gaan of pakketjes op te halen. Het was een hele normale week, dus heel veel meer heb ik niet te vertellen.

Er kwam steeds meer een einde aan ‘Het onzichtbare leven van Addie Delrue’ van V.E Schwab. Ik vond het zeker geen slecht boek, anders had ik me niet door die 600 pagina’s heen gesleurd. Of ja, gesleurd is misschien een beetje negatief voor een boek dat ik nog best wel interessant vond. Hij kreeg drie sterren van me, wat een neutrale beoordeling is. Raad ik het boek aan bij anderen? Ja, ik had er wel plezier in om hem te lezen. En als je iemand bent die van geschiedenis houdt, dan vind je dit waarschijnlijk geweldig. Want Addie reist door heel veel tijden en plekken. Het is wel echt een volwassen boek, er komt wel wat seks in voor dus ik waarschuw je alvast. Verder was ik op die foto aan het treinreizen, mijn werkdag zat erop en dat was op zondag. Ik heb een paar keer in eerste klas gereisd deze week om te testen hoe dat was. Ik denk er namelijk aan om vanaf volgende maand mijn abonnement te verlengen naar eerste klas. Voor mijn eigen comfort, het is rustiger in eerste klas en ik heb sowieso een zitplaats. En nu met Corona, als er een trein zware vertraging heeft of uitvalt dan moeten mensen van twee treinen in een trein en die drukte. Ik weet niet of ik me daar wel zo veilig in voel. We hebben allemaal een masker op, dat wel. Maar toch. Ik denk dat er niet voor niks wordt gezegd dat er ondanks het masker toch afstand moet gehouden worden. Er zijn weinig mensen die echt eerste klas reizen op mijn treinen dus voor mij is dit een oplossing. Het is een duurdere kost, maar voor mijn gezondheid en comfort heb ik dat graag over. Ik wil zo lang mogelijk blijven werken, en dit maakt het beter voor me. En ik spendeer best wel wat tijd op de trein per week.

Toen ik zondagavond thuiskwam had ik heel veel zin in een Bicky Burger, maar om nu speciaal voor een hamburger iemand te laten komen afleveren. Onze frituur ligt ook niet zo dichtbij dus zelf gaan ophalen was geen optie. Gelukkig had ik zelf de dingen meegebracht om zelf eentje te maken, behalve de augurken want die was ik vergeten. Het is een geïmproviseerde burger, maar ik vind hem altijd wel lekker. En zondag is het het laatste uur weer heel druk geweest in de winkel dus ik genoot extra van mijn avondeten. Dan smaakt dat echt nog het meest, na een drukke dag.

Zeer slechte foto, ik weet het. Maar na het eten ging ik nog eventjes verder met mijn andere verslaving, Animal Crossing. Ik heb van de week best wel wat nieuwe insecten en vissen gevangen die ik nog niet had. En die zijn goed om te doneren in het museum, want ik wil mijn collecties compleet hebben. Ik heb deze week ook een paar dingen vrijgespeeld dus ik ben weer eventjes zoet. Maar ik ben echt een zware perfectionist en ik durf maar niet aan het ontwerpen van mijn eiland te beginnen waardoor ik nu constant vissen vang en insecten jaag en ga duiken. Prima, want je eiland vormgeven kost heel veel geld en door mijn vangsten te verkopen raak ik daar ook wel aan. Ik merk dat ik altijd zo van die uitgebreide verhalen vertel rond Animal Crossing, maar ik heb er echt een obsessie mee en daardoor praat ik er veel over. Maar he, deze game helpt me door de corona-crisis heen en die schattige dieren maken me blij en dat zijn gelukskes. En die kan ik nu meer dan ooit gebruiken.

We verkochten ook paaseitjes voor het goeie doel en nog steeds en natuurlijk moest ik een zakje hebben. Chocolade eten voor het goeie doel? I’m in! Maar sowieso, het was voor het Kinderkankerfonds dus ik wilde graag mijn steentje bijdragen. Het liefst van al zou ik willen dat die goeie doelen niet hoefden te bestaan en iedereen het goed heeft, maar dat kan ik helemaal in mijn eentje niet doen. Dus dan doe ik het in kleine maten. De paaseitjes met een rood papiertje hebben een vulling van framboos en die vind ik nu dus heel lekker dus sowieso dat ik over een tijdje naar een Leonidas-winkel ga lopen om een portie van die eitjes. Mag ik wel de winkelstraten trotseren en daar kijk ik niet zo naar uit.

Donderdag deed ik een poging om een pakje op te halen, maar de winkel was nog dicht en ik had niet de energie om zolang te wachten. Beetje stom van mij, ik had beter de uren eerst gecheckt. Maar daar leer ik wel weer van. Ik bestelde een salade en twee Chicken Wraps als lunch, want daar had ik zin in. En ook was het gewoon een gemakkelijke optie om lunch te hebben die nog een beetje gezond was. Ik vond het grappig dat er houten bestek in zat, want dat had ik nog nooit gezien. Het leek een beetje alsof je zo’n stok van een ijsje vast had, maar dan zonder ijsje. Salade was wel lekker, dus ik heb een goeie lunch gehad.

Donderdag deed ik uitgebreider boodschappen, want dan heb ik gewoon veel meer tijd. Ik nam vooral wat fruit mee, want ik heb de laatste tijd echt een fruitverslaving. Wat goed is, want ik heb al makkelijk last van mijn maag of ik ben al snel misselijk dus dan is chocolade en zoetigheid niet zo’n goed idee. Ik eet het wel nog hoor, maar veel minder dan vroeger. Vooral mango is een favoriet ondertussen. De winkel is ook vernieuwd waardoor er nieuwe producten zijn, waarvan ik er een paar mee had. De veggie burgers die je ziet heb ik nog niet gegeten, dus ik kan ook nog niet zeggen of ze lekker zijn.

Donderdag was wel echt een lastige dag. Ik zat al niet zo goed in mijn vel die dag, met pijn viel het nog wel goed mee. Maar vermoeidheid was heel zwaar aanwezig. En het was totaal niet in verhouding met wat ik die dag had gedaan. En dat brak me gewoon eventjes. Ik heb een hele zware huilbui gehad, was gefrustreerd. Gelukkig was mijn lieve moeder daar om me te helpen en troosten, en ik heb toen ook met een vriendin gechat die luisterde wat heel fijn was. En het gesprek is geëindigd met de lichtpuntjes van de dag waardoor het toch nog een beetje naar de fijne kant is gegaan. Drie van mijn favoriete youtubers hadden een nieuwe video geüpload, die heb ik gekeken en daarna heb ik een uur in bad gelegen met mijn boek. Rustig muziekje op de achtergrond, badschuim en een kaarsje met een waxmelt in de buurt. Dat had ik eventjes nodig en heb ik mezelf dus ook gegund. Ik voelde me een stuk rustiger toen ik uit het bad kwam.

Vrijdagochtend gaf ik mezelf een klein verwenontbijtje en zaterdagochtend ook trouwens. Ik had al pannenkoekjes gehaald in de winkel, gooide er wat fruit en poedersuiker over en daardoor had ik een heel lekker ontbijtje. Het is weer een keer iets anders dan een broodje of yoghurt. Met een bak mango erbij want die vind ik dus voor het moment heel lekker.

Vrijdag kwam Flick langs op mijn eiland, en ik verkocht hem heel veel insecten waardoor ik daar ook heel veel Bells voor terugkreeg. En die zijn handig. Helaas moest ik na die foto echt afsluiten want ik moest nog werken. Vrijdag ging vrij snel voorbij, zoals altijd. Het was ook wel een memorabele werkdag. Ik ga niet in detail treden, er is niks ergs gebeurd trouwens. Maar ik heb een vrij lange discussie gehad met een klant die ik niet zo snel meer ga vergeten. Het was een prima werkdag en verder heb ik niet zoveel speciaal gedaan na het werk. Ik had de nacht van donderdag op vrijdag niet zo goed geslapen dus ik was bang voor de gevolgen vrijdag. Maar dat viel goed mee, ik had best wel veel energie. De logica van mijn lichaam. Die is gewoon kapot denk ik.

Zaterdag haalde ik een pakje op. Ondanks dat ik vrij veel pijn had door het weer ben ik het toch gaan doen want het lag er al een tijdje. En ik was trots toen ik ermee thuiskwam, want ik heb doorgezet. Ik las van de week dat je als chronisch zieke vooral de kleine overwinningen moet vieren. Dus dat probeer ik ook te doen. Toen ik thuis was kwam ook een pakketje van Lush aan met bruisballen en bubble bars. Alleen ontbrak er een ding dat ik had besteld voor mijn zusje, dus ik heb eventjes de klantendienst gecontacteerd en hopen dat ze er iets mee doen. Lush is duur dus ik zou graag mijn ontbrekende bruisbal nog hebben. Maar Lush zorgt ook wel altijd voor een rustmomentje in bad en dat zorgt ook weer voor comfort. En daarbij, soms is jezelf iets gunnen niet zo slecht.

Wat waren jouw gelukjes deze week?

%d bloggers liken dit: