Hi allemaal! Ik merk dat ik de laatste tijd me heel erg focus op de irritatiepuntjes. De kleine dingen die eigenlijk je dag niet zouden mogen verpesten maar het toch doen. Ik moet nu ook wel zeggen dat de laatste weken ook niet de meest emotionele stabiele geweest zijn. Op een dag zat ik op de bus naar huis en bedacht me dat er gelukjes zijn die mij altijd blij maken. Als kleine reminder voor mezelf maakte ik er een lijstje van.

⭐ Jacqueline of de konijntjes
Regelmatig passeren ze allebei de revue op mijn blog. Dan eens in een weekoverzichtje, dan eens als foto bij een artikel. Bij de konijntjes kan ik echt uren voor die kooi zitten met een smile op mijn gezicht. Ze mogen een uur in dezelfde positie liggen slapen, het blijft schattig. Mama zei van de week om te lachen dat ik weer tv aan het kijken was. Het is echt een obsessie soms. Net als Jacqueline. Die kan echt schattige dingen doen. Daarnet had ik eigenlijk een down-momentje en hij zat op mijn schouder en maakte een of ander raar lawijt dat hij anders nooit maakt en ik was meteen weer blij. Op dit moment staat meneer op de bovenkant van mijn laptop zijn pluimen te kuisen. ‘t Is best wel een schattig zicht
⭐ Mijn bus in de verte zien afkomen
Ik ben volwassen en heb geen rijbewijs, een bewuste keuze. Omdat ik het eigenlijk meer dan prima vind om te reizen met het openbaar vervoer. Er zijn mensen die mij gek verklaren daarvoor en ik weet het. Die liefde is ontstaan toen ik naar het middelbaar ging vanaf het vijfde middelbaar. Ik reisde toen anderhalf uur met de bus naar school. In het begin vond ik dat lastig, maar ik begon er een soort charme in te zien. Nu al helemaal. Ik heb de laatste tijd zelf gemerkt dat ik gelukkig word van omleidingen omdat dat betekent dat ik langer op de bus zit. Call me crazy. Betekent by the way niet dat ik nooit geirriteerd ben of pissed. Als ik weet dat ik te laat ga komen door mijn bus of trein of er ferme staking is dan krijg ik het ook wel eens. Maar over het algemeen zijn het OV en ik dikke vriendjes. Vandaar ook, als ik in de verte (en daar ben ik ondertussen een pro in) de vorm van de bus herken en ik weet dat het de mijne is dan kan ik daar heel blij van worden.
⭐ Release Radar op Spotify
Elke vrijdag maakt Spotify een afspeellijst met nieuwe muziek. Het verschil met Discover Weekly (op maandag) is dat het muziek is van artiesten waarvan de app weet dat je ze graag en veel luistert of volgt. Neem nu dat Marco Borsato morgen een nieuw liedje besluit te lanceren dan zal die in de Release Radar staan. Alle nieuwe liedjes van je favoriete groepen, zangers, zangeressen of bands staan meestal in die lijst. Nu weet ik meestal ook wel dat die artiesten nieuwe muziek hebben want de meeste volg ik wel. Maar toch, tis altijd mijn gelukje aan het einde van de week. De meeste artiesten lanceren ook hun nieuwe album op een vrijdag dus das altijd dubbel geluk. Op moment van schrijven vorige week waren er twee nieuwe albums en deze week is er ook eentje.
⭐ De weekoverzichtjes van Irene op zondagochtend
Over het algemeen vind ik weekverslagen en weekoverzichtjes heel leuk om te lezen. Don’t ask me why maar die liefde is volgens mij onder veel bloggers gedeeld. Ik lees natuurlijk alle overzichtjes van mijn medebloggers graag. Maar die van Irene springen er altijd uit. Ik weet niet hoe of waarom maar door haar verhalen leer ik zelf ook bewuster op kleine gelukjes letten. Ik geniet er altijd van om ze te lezen.
⭐ Mijn schoolbus zien passeren
Zoals ik daarnet zei, ik reisde altijd met het openbaar vervoer naar school. Afhankelijk van mijn rooster met twee bussen. Het hing af van hoe laat mijn lessen gedaan waren die dag van welke ik nam. Als ik een bus zie rijden met de bestemming van of naar school dan maakt mijn hart nog altijd een sprongetje. Ook drie jaar later. Het is niet zo dat ik echt heimelijk naar mijn middelbare schooltijd terug verlang, maar ik heb er wel hele mooie herinneringen aan. Het zijn ook niet altijd de gemakkelijkste jaren geweest. Maar still going strong. Ik had een tijd terug een moeilijk moment en toen passeerde net mijn schoolbus. En zonder liegen, dat gaf me nieuwe moed. Omdat ik toen ook soms wanhopig was of niet meer wist hoe verder en toch is het altijd goed gekomen. Ik heb toen met zoveel minder wijsheid en kennis overleefd, dus ik kan dat nu ook. En dat gaf nieuwe moed.
⭐ Zeveren met mensen die ik graag zie
Ondanks dat er al eens een tegenslag mag zijn, ik lach graag. Liefst nog met de meest domme dingen. Domme uitspraken, domme acties van anderen. Dan heb ik het wel over het soort waar je mee mag lachen. Gewoon eigenlijk lachen om dingen die nergens op slaan, met mensen die ik graag zie. Het kan zowel in real life, maar ook in een groepschat kan ik me daar echt mee amuseren. Ik zit nog steeds in de Whatsapp groep van mijn werk (om het contact met mijn collega’s te huden) en soms zitten we echt met elkaar te lachen of elkaar te plagen en kan ik daar heel blij van worden.
⭐ Warmte op een pijnlijke plek op mijn lijf
Het verzacht daarvoor niet altijd, soms wel. Maar alleen al als ik bijvoorbeeld pijn heb in mijn benen daar mijn elektrisch deken op leggen of een kersenpitkussen dat net opgewarmd is leggen. Het ontsnapt toch wel, ondanks at het de pijn niet perse wegneemt. Dat stadium ben ik helaas voorbij.
⭐ Een liedje vol power op volle volume draaien
Ik doe dat meestal met mijn koptelefoon. Niet goed voor mijn oren, ik weet het. Maar dat doe ik ook niet hele dagen door. Als ik eens een ambetant momentje heb helpt dat wel eens. Vooral ‘A Million Dreams’ maar dan de versie door P!NK is daar een hele goeie voor. Er zijn er nog hoor, maar soms is dat het enige wat ik nodig heb om een klein beetje energie te krijgen of een schop onder mijn kont om verder te kunnen met de dag.
⭐ Mijn jongere zus horen lachen – gelukkig zien
Eigenlijk is dat geen klein gelukje maar iets wat heel mijn hart verwarmt. Natuurlijk ben ik altijd blij als de mensen om me heen gelukkig zijn. Maar mijn zus is een van de belangrijkste mensen in mijn leven. Ze heeft het ook niet altijd gemakkelijk en als ik haar dan hoor lachen dan ben ik gelukkig. Ik ben ook dankbaar voor die band want niet iedereen heeft zo’n goeie band met zijn broers of zussen. Natuurlijk zie ik mijn twee broers ook graag. Als ik een kutdag heb en weet dat zij wel een goeie dag heeft, dat verzacht altijd een beetje mijn verdriet.
Wat zijn kleine dingen die jou altijd gelukkig maken?
Die volumeknop van de muziek wordt hier ook wel eens volledig opengedraaid, haha! Koptelefoon of niet!
Leuk lijstje trouwens! Ik ben trouwens ook team weekoverzichtjes van Irene 👍
Zonder koptelefoon doe ik bijna niet, omdat (dees gaat raar klinken) mijn muziek iets van mij is en ik deel mijn muziek niet graag. Als ik alleen ben wel, maar anders ist koptelefoon. Ik weet dat die liedjes niet mijn eigendom zijn, maar toch is het een stukje van mij. Ben blij om te horen dat ik niet de enige ben die graag met blokopen volume luistert. Kan soms zoveel deugd doen. En welkom bij het team! Irene zal het graag horen haha 🙂
Snap ik! Maar een koptelefoon is ook ideaal om echt midden in de muziek te zitten he. Het komt beter binnen, veel aangenamer zo!
Amai seg zoveel liefde! 😀 Ik vind jullie schrijfsels ook keitof!
Een lief berichtje krijgen van een vriendin op een wat moeilijkere dag, knuffels, mijn metekindje die meteen naar me toe komt gelopen wanneer ze me ziet, buiten op ons terras kunnen lezen én dan bezoek krijgen van de kat van de buren, wanneer het pas begint te regenen nadat ik net thuis ben gekomen, post krijgen, even helemaal kunnen wegduiken in een boek, …
Zijn stuk voor stuk hele mooie dingen. Vooral zo dat lief berichtje op een moeilijkere dag, dat kan zo ver reiken. Het is zo belangrijk om ze te blijven koesteren, maar ik merk dat je dat zeker doet. En jouw gelukjes zijn ook weer dingen waar ik ook van geniet en dat inspireert me ook weer.
Fijn al die kleine gelukjes!
Inderdaad! Ik hoop dat jij ook je kleine gelukjes kan en mag vieren 🙂
Wat een fijne gelukjes! Ik deel dagelijks mijn gelukjes via mijn stories op Instagram, zo fijn om bij stil te staan. Leuk lijstje heb je hier gemaakt 🙂
Dankjewel! Ik lees meestal je gelukjes inderdaad, het viel me al op. Ik volg Melle ook en zij doet dat ook. Zo’n mooie manier om stil te staan bij de kleine gelukjes! Je inspireert mij daar ook mee 🙂