Week in beeld 73 | Last one of 2021!

Hi allemaal! Zot he? Tis gewoon al de laatste week van dit jaar. Of ja, als ik dit gepubliceerd heb is hij al begonnen. En daarmee ook het laatste weekoverzichtje van dit jaar, net als bij veel bloggers. Vorige week kwam er niks online omdat het niet echt mijn week was. Veel pijn en moe. Jullie weten wel dat ik die weken niet verstop om een perfect blogleven te tonen. Maar daarnaast had ik ook niet echt veel foto’s gemaakt dus ik besloot het te laten. Kerstmis was wel heel gezellig ondanks dat ik gewoon werkte die dag. In de avond was het heel leuk. Op naar de jaarwisseling! Ook al is die al gepasseerd tegen de tijd dat dit online staat. Maar ik kijk altijd meer uit naar de jaarwissel dan naar Kerst zelf. Dit jaar had ik het ook moeilijker met de feestdagen, vraag me niet waarom. Is het omdat het een zwaar jaar is geweest, is het omdat ik voor het eerst in mijn leven niet thuis heb gevierd. Geen idee. Het is voorbij en ik heb het goed gedaan.

Iets wat ik wel wilde meenemen uit vorige week was dit. Toen ik naar buiten ging om naar mijn werk te vertrekken lag er een envelop met mijn naam in de bus. Vrijdag had ik het heel moeilijk met het feestweekend dat voor de deur stond. Liesbet heeft me een kaartje gestuurd en schreef dat ze hoopte dat dit kaartje een lichtpuntje kon zijn. Het arriveerde inderdaad op het juiste moment en ik had zo’n grote lach op mijn gezicht toen ik het las. Ondertussen hangt het bij de andere kerstkaartjes aan de draad in de woonkamer. Nogmaals bedankt lieve Liesbet!

Maandag haalde ik mijn eigen kerstcadeautje in huis. Al een tijdje wilde ik hem omdat ik natuurlijk heel graag Just Dance speel. En het helpt ook mee dat Waterval op de nieuwe game staat, dus daar kan ik ook weer op dansen. Just Dance houdt mijn spieren soepel dus ik kijk er naar uit om de nieuwe dansjes en liedjes te leren kennen. Al weet ik wel heel goed welke nieuwe nummers er beschikbaar zijn. Onder andere Believer van Imagine Dragons staat er ook op en dat is echt mijn power nummer. Dus ik was heel blij daarmee.

Dinsdag kwam de postbode weer langs voor mij. Ik kreeg een kaartje in de bus van lieve Irene, die dus nu ook aan de draad in de living hangt. Het kaartje dan eh, niet Irene zelf 😉
Zonder grappen, al die lieve kaartjes en wensen maken wel echt mijn week een stuk beter. Het viel me ook op dat mensen me een jaar met minder pijn toewensten, wat ik ook heel lief vond. Ik ben meer dan mijn pijntjes natuurlijk, maar het is wel een vrij groot ding in mijn leven dus het doet me wel deugd dat mensen daaraan denken. Liefde voor kerstkaartjes en de lieve mensen die ze sturen ❤️

Ik had nog een paar dingen nodig en met dat ik dinsdag een extra dag vrij had deze week. Onze jobstudent kwam mijn shift overpakken dus dat was wel leuk. Ondanks het weer ben ik toch de stad in geweest. Al heb ik me dat wel beklaagd want ik had er dus niet bij stilgestaan dat het nog altijd feestdagen zijn en de stad probably zou ontploffen van de mensen. En dat was zo. En niet enkel voor corona, maar sinds ik zoveel lockdowns ben moeten blijven doorwerken kan ik niet meer zo goed tegen grote groepen mensen. Of dat nu een blijvend dingetje door corona is of mijn introverte kant die dan bovenkomt is, ik weet het niet. Tis alleen iets waar ik rekening mee ga moeten houden in de toekomst. Dus ik ben heel kort buiten geweest, maar een paar dingen waren wel echt essentials die ik nodig had.

Dit waren geen essentials, maar tegenwoordig heb ik iets met Happy Socks, wat ik waarschijnlijk wel ergens eerder heb vermeld. Er zijn een paar winkels waarvan ik wist dat ze er sowieso verkopen en ik had gelijk. Normaal heeft HEMA ook een paar leuke soorten, maar die waren uitverkocht. Waarschijnlijk door de feestdagen. Want bij sommige mensen is het een traditie om sokken te geven met Kerst. Grappig ook, vroeger als kind zou ik dat heel stom vinden en als je nu met een schattig paar zou afkomen zou ik als een kind zo blij zijn. Waar je allemaal blij van kan worden als volwassene. Veritas had gelukkig wel een mooi rekje vol en bij America Today had een deal waar je drie paar voor tien euro kon kopen dus daar was ik ook heel blij mee. De paarse en die twee roze paar met vlekjes komen van de America Today, de rest van HEMA.

Woensdag was het wel terug werkendag. Mijn zusje had de dag voordien mijn haar ingevlochten, maar dat was echt rommelig geworden met te gaan slapen dus ik heb ze los gemaakt. Daardoor was mijn haar heel poofy en wild. Waar ik heel blij mee was, want dat is exact hoe ik mijn haar graag heb. En mijn krullen komen daarmee ook een stuk beter uit. Er zijn heel veel mensen die mij veel mooier vinden met stijl haar, maar het is mijn haar dus ik moet er blij mee zijn.

Woensdag was trouwens geen toffe shift. Kwam waarschijnlijk ook omdat ik deze week echt slecht op mijn slaappatroon heb gelet. Dus daar gaan we ook in het komende jaar iets aan doen. Maar de mensen waren lastig en onbeleefd naar mijn mening. Ik dacht er ook aan dat Corona me zuur en bitter heeft gemaakt terwijl ik dat vroeger niet had. En dat vind ik jammer want ik heb mezelf gezworen dat ik nooit zo iemand zou worden. Ik probeer dat in te tomen hoor. Maar aan de andere kant, ik denk niet dat ik zo verbitterd ben. Ik werk al twee jaar in de supermarkt, door lockdowns en maatregelen heen en de mensen waren niet altijd lief voor het supermarktpersoneel. Ik ben niet verbitterd, ik ben het gewoon moe denk ik. Net als iedereen die het grondig beu is denk ik. Ik zeg heel vaak dat ik niet mag zagen omdat ik niet in de zorg werk, maar eigenlijk is mijn sector wel de tweede die het zwaarder heeft gehad tijdens al die lockdowns. Neemt niet weg dat ik heel veel respect heb voor de duizenden andere mensen die hun job ook gewoon moesten doen in deze tijden. En no worries, ik doe mijn werk nog altijd graag. Het waait wel terug over.

Voor stomme dagen zijn er gelukkig oplossingen. De mijne was deze keer frietjes van de frituur. Een Bicky en bitterballen erbij en ik was weer blij. Soms is dat alles was je nodig hebt om weer wat blijer te worden en ik ben ook geen moeilijk mens wat dat betreft.

Mijn zusje heeft net als velen kerstvakantie en toen ik gaan werken was, was ze om kerstinkopen geweest. Wij vieren Kerst nooit echt met toeters en bellen en cadeau’s, maar meestal geven we elkaar wel iets. Ik kreeg een setje met badspullen met lavendelgeur (she knows me well!) en in de drie doosjes zitten badzout, een bruisbal en body lotion. De geur daarvan ben ik kwijt maar het zijn wel lekkere geuren. En een heel lief kaartje erbij. Ook dat maakte mijn dag een heel stuk beter

Naast dat kwam deze week mijn cadeautje voor kleine broer aan met de post. Hij speelt heel graag Roblox en er was een knuffel die hij heel graag wou. Maar die kwam van een webshop aan de andere kant van de wereld. Dinsdag kwam dat ook aan en zijn reactie en dankbaarheid was zo lief! Echt om bij te smelten. Buiten dat heeft hij ook bijna mijn ribben gebroken in een knuffel maar kom 😜 hij is altijd zo blij met kleine dingen. Daar kan de wereld nog iets van leren. Dus ik hoop dat hij nooit dat zachte en dankbare karakter verliest, want de wereld heeft het nodig.

Deze week is vooral een week van laatste keren. De laatste keer fysio dit jaar kwam er ook aan. Ik was door de bus echt vroeg en daardoor babbelde ik nog eventjes met mijn fysiotherapeut terwijl ik wachtte en ik vertelde over hoe het is in de winkel en wat mensen soms uitspoken. Het was wel tof om het er eventjes over te hebben. Sommige momenten geloofde hij ook zijn oren niet denk ik. Vorige week was ik half dood na mijn sessie bij de fysio (ligt niet aan hen, maar ik had lichamelijk niet de beste dag) en dat viel vandaag heel goed mee.

In de namiddag ging ik met mijn broertje mee naar de Game Mania omdat hij daar een cadeautje mocht kiezen van me. Het is namelijk op 30 december zijn verjaardag. Uiteindelijk bleek die gesloten dus het werd ineens Dreamland. Toen ik daar toch was heb ik ineens mezelf ook een SD-kaartje voor mijn eigen Switch gekocht want ik heb dat al lang nodig. Ik game heel graag maar ik vind het niet leuk dat ik constant met het geheugen van mijn toestel moet bezig zijn. Om die reden had ik ook de uitbreiding van Animal Crossing nog niet aangeschaft.

Daarnaast heb ik ook een nieuwe controller gekocht want het draaiknopje was een beetje kapot waardoor mijn figuurtje altijd de kanten op liep waar ze niet naartoe moest. Das heel grappig en leuk in Animal Crossing, maar niet als Mario Bros recht de gracht in loopt en je daarmee game over bent. We hebben wel echt goed gelachen in de Dreamland, en ik werd ook een beetje nostalgisch. Vroeger als kind mochten we altijd voor Kerst en nieuwjaar naar de Dreamland en daar iets kiezen. Het was wel schattig eigenlijk. Voor mijn zus bracht ik een pop van Baby Yoda mee, een vrij grote. Daar was ze zo gelukkig mee dus ik ben ook weer content.

Als dit online staat is het al het nieuwe jaar. Ik hoop dat jullie een hele fijne jaarwisseling hebben gehad! En ik wens jullie ook een fijn 2022 en dat je wensen mogen uitkomen. Dikke knuffels!