Het ging mentaal een heel stuk beter van de week. En dat is een opluchting. Lichamelijk was het iets anders. Maar ik ben blij dat het zo is. Mentale problemen zijn veel lastiger om mee te vechten. Wil ik daarmee zeggen dat ik hele dagen moe en vol pijn wil lopen? Nee, maar tegen lichamelijke pijn kan je meestal een pijnstiller nemen. Het liefst van al gaat het allemaal goed, maar het is wat het is.
★ Een nieuwe week, nieuwe kansen. Ik hou van de frisse start op maandagochtend, niet veel mensen zijn het daarmee eens denk ik. Ik begon de dag met mijn nieuwe verslaving, de nieuwe Danilo’s met chocolade en hazelnoot. En ik tekende wat op mijn iPad. Ik ben nog wat aan het experimenteren met kleuren, brushes, paletten. Maar deze week heb ik een brush gedownload waar ik heel blij mee ben. Ik vind het zo leuk om te doen, maar het vraagt wel oefening. Maar dat komt wel goed. In de namiddag ging ik werken. Sinds de horeca weer open is, is het werken voor mij aangenamer geworden. Ik ga weer met meer plezier werken.
★ En zo startte er maar weer eens een dag met een doktersbezoekje. Ik weet dat het erger kan. Maar ik was de afgelopen week extreem moe, was duizelig en nog een paar klachten. En ik begon me zorgen te maken want het werd steeds erger. Dokter heeft bloed afgenomen om mijn vitamines te controleren, omdat hij vermoedde dat er daar iets scheef zat. Ik ook. Het is niet de eerste keer dat ik vitamines tekort heb. Ik was na het doktersbezoek ook uitgeput, terwijl ik nog moest werken. Maar dat kwam goed. Het was lastig, maar het is gelukt. Voornamelijk pijn en vermoeidheid.
★ En toen stond ik woensdag op met opnieuw vermoeidheid en pijn. In de ochtend las ik mijn boek, in de namiddag ging ik werken. Ik tekende op de trein omdat ik dan tot rust kom en dat ook energie geeft. In de namiddag regende het meerdere keren, en echt stortregenen. Daardoor was het een rustige middag en ik was daar blij mee. ‘s Avonds kwam ik compleet uitgeput thuis. Hoofdpijn en dood, doodmoe. Ik had moeite om wakker te blijven haha. Ik heb toen ook resultaat gehad van mijn dokter, paar vitamines tekort. Daar kwam het dus vandaan. Het kan alleen weer beter worden nu. Hoop ik
★ En toen was mijn vrije dag daar. Kun je geloven dat ik twee dagen later me weer amper iets herinner van wat ik deed? Ik weet wel dat ik ‘s morgens naar de winkel ging en naar de bakker. En in de namiddag heb ik niet zo veel gedaan, wel kleine broer opgehaald van school. Het voelt raar dat dat weer kan en moet. Maar ik denk vooral dat we voorzichtig moeten blijven.
★ De laatste werkdag van de week brak ook aan. Ik weet nog dat ik vrij down opstond en dat vond ik niet zo leuk. Tijdens Corona heb ik nu al zo vaak dipjes gehad en ik wil dat niet meer. Maar soms kan je weinig veranderen aan je mood, zo werkt het gewoon niet altijd. Ik heb er wel een goeie dag van gemaakt. Maar er speelde weer vermoeidheid en pijn mee. Ik had ook mijn flow in mijn tas gestoken om te lezen op de trein maar uiteindelijk werd het raamstaren met muziek. Wat ik overigens zalig vind. Geef mij een lange busrit of treinrit en ik ben gelukkig. Toen ik wilde vertrekken naar het werk begon het ineens keihard te regenen, echt stortregenen. En ik had echt zoiets van; dat meen je niet. Ik kon er wel mee lachen. Er zijn ergere dingen in ‘t leven dan als een verzopen kat op je werk toekomen.
★ Zaterdag was een chilldag, ik heb ook geen foto’s gemaakt omdat ik letterlijk een hele dag op bed heb liggen lezen. Mijn lichaam had dat eventjes nodig en mijn brein ook. Ik ga niet zeggen dat mijn dipje van vrijdag al over is, maar het betert. Ik deed ook boodschappen trouwens bij Albert Heijn. Maar meer stelde mijn zaterdag ook niet voor
★ De laatste dag van de week. Duh, hadden jullie ook wel kunnen bedenken. Wel een hele fijne zondag gehad. Ik stond vroeg op en las mijn boek uit. Dan worden het er toch drie deze maand, ik vreesde er al voor. Lezen is geen race. Ik ontbeet rustig, ging mee naar de bakker en in de namiddag las ik en keek ik YouTube. En om 15u30 zag ik eindelijk mijn beste maat terug. Na alle lockdown en niet mogen afspreken. Ik was zo blij daarmee! We hebben elkaar niet heel lang gezien, anderhalf uur denk ik. Maar we hebben bijgepraat, ik at een wafel met chocolade en banaan. Waar ik geen foto van heb want ik had honger haha. Maar nee, het was gezellig en dat is de reden dat ik geen foto heb. ‘s Avonds zat ik nog eventjes buiten en deed ik nog eens een poging in tekenen met mijn linkerhand. Ik heb nog veel bevende lijnen, maar ik was best wel verrast eigenlijk. Met mijn iPad en Pencil ben ik gered natuurlijk. Maar er gaat een dag komen dat mijn hand en pols te veel pijn gaan doen om te kunnen tekenen. En tegen die tijd wil ik graag mijn ‘wapen’ achter de hand hebben. Zal heel veel tijd, frustratie en oefening kosten. Maar eerlijk? Alles beter dan een leven zonder tekenen.
★ Hoe ging het met jou afgelopen week?