weekoverzichtjes – Hoogsensitieve Held

Afgelopen week · 20 juli 202019 juli 2020

Week in beeld | 22

Om eerlijk te zijn was afgelopen week niet zo’n boeiende week. Toch hoort dit er ook bij. Al is het maar om de illusie van het wilde leven als blogger nog maar eens te doorbreken. Ik weet ook niet exact meer wat er allemaal gebeurd is, dus het wordt een saai overzichtje. Maar zoals ik al zei, het hoort er bij 🙂

★ De week startte sportief, ik moest nog een brief wegbrengen en dat deed ik met de fiets. Omdat de bus nemen weer een heel gedoe zou zijn en daar had ik geen zin in. Het was met mama haar fiets en nu is hij dus kapot, band is plat. Terwijl ik me niet kan herinneren dat ik door iets scherps ben gereden. Ik ging werken en na het werk werkte het OV niet mee waardoor ik mijn trein mistte en een halfuur mocht wachten. Just another manic monday. Nee grapje, er zijn wel ergere dingen om te gebeuren. Ik heb me een halfuurtje in het station geparkeerd met mijn boek en het ging nog zo snel.

★ Ik kan me niet meer herinneren wat ik dinsdag heb gedaan. Zoals ik al zei, het was geen bijzondere week. Ik ging werken en that’s it denk ik. Meer kan ik er niet van maken 🤷‍♀️

★ En woensdag stond ik moe op. Ik was te vroeg op mijn werk voor de late shift en mijn ene collega zag het meteen. Gelukkig waren de zware dingen al klaar, waardoor ik die niet meer hoefde te doen. Ik ben er het beste van gemaakt, maar ik was wel heel blij dat ik naar huis kon. Onderweg naar huis sms’te ik met mijn beste maat en het was een fijn gesprek. Zo dankbaar daarvoor. En de complimenten zijn voor altijd in mijn geheugen gegrift.

★ Ook donderdag had ik pijn, maar ik besloot er het beste van te maken. Ik rustte wat uit, en in de namiddag ging ik naar de bib. Doordat hij lang gesloten, is geweest zijn er volgens mij weinig nieuwe boeken bijgekomen, of ik lees te snel. Ik heb maar liefst drie Engelse boeken mee ter compensatie. Je moet iets doen als snellezer. Ik ging ook naar Media Markt om eindelijk mijn laptop weg te brengen die kapot is. Ik had nog een half jaar garantie, helaas valt mijn probleem niet onder garantie. Ze gingen nog mailen met de reparatiekosten, ik kan nog altijd weigeren. Dus we zien wel. Het is een vrij dure laptop dus ik vermoed dat de reparatie een betere optie zal zijn. Zo niet, dan ga ik gewoon een tijdje zonder laptop. Het is stom, maar het is een luxeprobleem. ‘s Avonds las ik nog eventjes buiten, wat een momentje van relaxen was

★ De laatste werkdag van de week. Ik ging ‘s morgens de stad in voor een kaartje. Ik teken die normaal zelf maar daar heb ik nu de energie niet voor. Desalniettemin hoop ik alsnog dat het kaartje goed aankomt en de persoon er blij mee is. Ik ga niet vertellen voor wie het is, want dan is m’n verrassing naar de knoppen. Maar er was iemand die ik wilde bedanken. Ik wilde ook nog voor nieuwe broeken kijken, maar daar was de tijd te kort voor. Anders had ik niet genoeg tijd om mijn middageten te eten en dat heeft prioriteit. In de namiddag ging ik werken, het ging best goed.

★ Weekend! Zaterdagochtend heb ik niet veel uitgespookt. In de namiddag wel, ik ging buiten lezen. Dat is alsnog een vrij luie bezigheid. Maar he, tis weekend voor iets. Mijn boek is bijna uit trouwens. Ondanks alles is mijn leesconcentratie wel goed, waar ik dankbaar voor ben. Dankzij mijn inlevingsvermogen vergeet ik de wereld om me heen en dat is welkom op die momenten. In de namiddag deed ik boodschappen, ik ben me ervan bewust dat er alleen maar ongezond spul in de kar ligt. Maar ik heb ook gewoon fruit en ‘echt eten’ mee natuurlijk. Ik ontdekte ook dat Rollercoaster Tycoon blijkbaar een iPad-game heeft. Het spel is exact zoals vroeger op de computer en ik heb veel uurtjes gespeeld. En het was nostalgisch, zelfs het gamemuziekje is exacht hetzelfde. Ik voelde me meteen weer tien jaar haha.

★ Zondag! Tegen de middag ging ik op missie om broeken te scoren. Ik heb er best wel veel, maar het zijn allemaal skinny jeans die vrij strak zitten. Op mijn pijn-dagen verdraag ik dat niet meer altijd. Ik irriteerde me aan de mensen maar heb wel een broek en nieuw shirt gescoord. Dat tweede was niet de bedoeling, maar oke. Voor een keer dan. De mensen luisteren niet en dat is gewoon stom. Na de middag las ik buiten en toen ik thuiskwam was ik doodmoe. Maar we survived the week. Tijd voor de volgende. Het was al bij al wel een goeie week dus ik hoop dat dat komende week ook zo mag zijn.

Afgelopen week · 22 juni 202021 juni 2020

Week in beeld | 19

Het ging mentaal een heel stuk beter van de week. En dat is een opluchting. Lichamelijk was het iets anders. Maar ik ben blij dat het zo is. Mentale problemen zijn veel lastiger om mee te vechten. Wil ik daarmee zeggen dat ik hele dagen moe en vol pijn wil lopen? Nee, maar tegen lichamelijke pijn kan je meestal een pijnstiller nemen. Het liefst van al gaat het allemaal goed, maar het is wat het is.

★ Een nieuwe week, nieuwe kansen. Ik hou van de frisse start op maandagochtend, niet veel mensen zijn het daarmee eens denk ik. Ik begon de dag met mijn nieuwe verslaving, de nieuwe Danilo’s met chocolade en hazelnoot. En ik tekende wat op mijn iPad. Ik ben nog wat aan het experimenteren met kleuren, brushes, paletten. Maar deze week heb ik een brush gedownload waar ik heel blij mee ben. Ik vind het zo leuk om te doen, maar het vraagt wel oefening. Maar dat komt wel goed. In de namiddag ging ik werken. Sinds de horeca weer open is, is het werken voor mij aangenamer geworden. Ik ga weer met meer plezier werken.

★ En zo startte er maar weer eens een dag met een doktersbezoekje. Ik weet dat het erger kan. Maar ik was de afgelopen week extreem moe, was duizelig en nog een paar klachten. En ik begon me zorgen te maken want het werd steeds erger. Dokter heeft bloed afgenomen om mijn vitamines te controleren, omdat hij vermoedde dat er daar iets scheef zat. Ik ook. Het is niet de eerste keer dat ik vitamines tekort heb. Ik was na het doktersbezoek ook uitgeput, terwijl ik nog moest werken. Maar dat kwam goed. Het was lastig, maar het is gelukt. Voornamelijk pijn en vermoeidheid.

★ En toen stond ik woensdag op met opnieuw vermoeidheid en pijn. In de ochtend las ik mijn boek, in de namiddag ging ik werken. Ik tekende op de trein omdat ik dan tot rust kom en dat ook energie geeft. In de namiddag regende het meerdere keren, en echt stortregenen. Daardoor was het een rustige middag en ik was daar blij mee. ‘s Avonds kwam ik compleet uitgeput thuis. Hoofdpijn en dood, doodmoe. Ik had moeite om wakker te blijven haha. Ik heb toen ook resultaat gehad van mijn dokter, paar vitamines tekort. Daar kwam het dus vandaan. Het kan alleen weer beter worden nu. Hoop ik

★ En toen was mijn vrije dag daar. Kun je geloven dat ik twee dagen later me weer amper iets herinner van wat ik deed? Ik weet wel dat ik ‘s morgens naar de winkel ging en naar de bakker. En in de namiddag heb ik niet zo veel gedaan, wel kleine broer opgehaald van school. Het voelt raar dat dat weer kan en moet. Maar ik denk vooral dat we voorzichtig moeten blijven.

★ De laatste werkdag van de week brak ook aan. Ik weet nog dat ik vrij down opstond en dat vond ik niet zo leuk. Tijdens Corona heb ik nu al zo vaak dipjes gehad en ik wil dat niet meer. Maar soms kan je weinig veranderen aan je mood, zo werkt het gewoon niet altijd. Ik heb er wel een goeie dag van gemaakt. Maar er speelde weer vermoeidheid en pijn mee. Ik had ook mijn flow in mijn tas gestoken om te lezen op de trein maar uiteindelijk werd het raamstaren met muziek. Wat ik overigens zalig vind. Geef mij een lange busrit of treinrit en ik ben gelukkig. Toen ik wilde vertrekken naar het werk begon het ineens keihard te regenen, echt stortregenen. En ik had echt zoiets van; dat meen je niet. Ik kon er wel mee lachen. Er zijn ergere dingen in ‘t leven dan als een verzopen kat op je werk toekomen.

★ Zaterdag was een chilldag, ik heb ook geen foto’s gemaakt omdat ik letterlijk een hele dag op bed heb liggen lezen. Mijn lichaam had dat eventjes nodig en mijn brein ook. Ik ga niet zeggen dat mijn dipje van vrijdag al over is, maar het betert. Ik deed ook boodschappen trouwens bij Albert Heijn. Maar meer stelde mijn zaterdag ook niet voor

★ De laatste dag van de week. Duh, hadden jullie ook wel kunnen bedenken. Wel een hele fijne zondag gehad. Ik stond vroeg op en las mijn boek uit. Dan worden het er toch drie deze maand, ik vreesde er al voor. Lezen is geen race. Ik ontbeet rustig, ging mee naar de bakker en in de namiddag las ik en keek ik YouTube. En om 15u30 zag ik eindelijk mijn beste maat terug. Na alle lockdown en niet mogen afspreken. Ik was zo blij daarmee! We hebben elkaar niet heel lang gezien, anderhalf uur denk ik. Maar we hebben bijgepraat, ik at een wafel met chocolade en banaan. Waar ik geen foto van heb want ik had honger haha. Maar nee, het was gezellig en dat is de reden dat ik geen foto heb. ‘s Avonds zat ik nog eventjes buiten en deed ik nog eens een poging in tekenen met mijn linkerhand. Ik heb nog veel bevende lijnen, maar ik was best wel verrast eigenlijk. Met mijn iPad en Pencil ben ik gered natuurlijk. Maar er gaat een dag komen dat mijn hand en pols te veel pijn gaan doen om te kunnen tekenen. En tegen die tijd wil ik graag mijn ‘wapen’ achter de hand hebben. Zal heel veel tijd, frustratie en oefening kosten. Maar eerlijk? Alles beter dan een leven zonder tekenen.

★ Hoe ging het met jou afgelopen week?

Afgelopen week · 6 april 20205 april 2020

Week in beeld | 9

Hoi allemaal! We hebben inmiddels de derde week in thuiszitten achter de rug als je dit leest. De gemoederen lopen op bij iedereen heb ik ook gemerkt. Ik zou liegen als ik zeg dat het geen invloed heeft op mijn humeur, echt wel. Maar ik probeer er het beste van te maken. Doordat het ook de derde week alweer is leer je wel routines, gewoontes en trucjes ontwikkelen. Ik heb net als velen niet veel speciaals gedaan, maar bij mij is het nog rustiger. De meeste bloggers starten projectjes op of leren nieuwe dingen waar ze over kunnen vertellen. Ik werk fulltime dus ik heb veel minder tijd voor nieuwe projectjes. En de energie ook niet want ik ben letterlijk kapot als ik thuiskom na een werkdag. Dus het worden nog wel een tijd saaie weekoverzichtjes. Maar dat hoort erbij. Let’s go!

Ik weet niet wat het was maandag, maar ik was doodmoe toen ik opstond. Dat zorgde er ook voor dat ik wel wat moeite had om op te staan, maar ik wist mezelf te motiveren. Er stonden nog heel veel lekkere dingen in de kast en koelkast om te ontbijten. Eten is de beste motivatie haha. Dat heb ik dan ook gedaan, goed ontbeten. Uiteindelijk begon ik met een rondje Spotify om op de drempel van maart toch nog een paar pareltjes te ontdekken en dat is ook gelukt. Mijn gemoed is wel door de werkdag heen gebeterd, maar het ging in hele zware ups en downs. Toen ik thuiskwam kon ik echt geen pap meer zeggen, ik was zo moe. Maar I did it 🙂

Ook dinsdag was een dagje waar ik en tekort aan motivatie had. En waar ik nog steeds moe was. Ik had geluk want door mijn peesontsteking was ik wel verplicht om een shiftwissel te doen. Dus ik kon nog enigszins uitslapen. Voor de rest herinner ik me niet zoveel meer van dinsdag, ik heb ook niks speciaals meer gedaan denk ik. Alle dagen gaan bijna aan een waas voorbij nu. Op zich is dat wel goed, want zo gaan de dagen snel. Aan de andere kant, zo heb ik ook wel het gevoel dat ik aan het ‘overleven’ ben en niet aan het leven. Maar kijk, ‘t is niet anders momenteel.

Foppertjesdag! Door alles rond Corona hadden weinig mensen het door denk ik en ik neem ze dat ook niet kwalijk. Zelf ben ik daardoor ook niet echt beetgenomen. Alleen een van mijn favoriete Youtubers die zei dat hij zijn content ging veranderen. Normaal maakt hij altijd vrij grappige video’s over The Sims, en hij maakte een video waarin hij vertelde dat hij vanaf nu over Animal Crossing ging filmen. Iets in mij had al door dat het een grap was en ik had gelukkig gelijk. Hij moet natuurlijk doen wat hij wil, maar ik zou het heel jammer vinden. Ook woensdag ging in een waas voorbij, ook een waar ik geen foto’s maakte. ‘s Avonds zat Jacqueline bij me en die lag te slapen. Te schattig voor woorden 😍

Het is maar goed dat ik zo mooi heb bijgehouden in mijn telefoon wat ik heb uitgespoken deze week. Mijn geheugen is echt kak. Heel vaak. Maar oke. Donderdag rolde ik vroeg uit mijn bed voor mijn psycholoog. Ik had last minute een afspraak te pakken gekregen woensdag. Via mail. Ik was er heel blij mee, want in deze tijden kan ik een verhelderend gesprek wel gebruiken. Ik merk er nu twee dagen later eigenlijk echt al de resultaten van. Het voelt heel bevrijdend. Dit klinkt heel vaag, maar ik kom hier later wel eens op terug in een apart artikel. Als ik daar ooit klaar voor ben. Ik was daardoor wel echt kapot moe toen ik thuiskwam, ik weet nog dat de trein ook problemen gaf. Maar oke, het is gelukt. In de namiddag sliep ik bij en had ik echt nul motivatie om iets te doen. Ik heb mezelf dan toch aan het schrijven en bloggen gezet, en ik ben blij dat ik dat gedaan heb. Dat zorgde ervoor dat ik me goed voelde. Het zijn natuurlijk dingen die ik heel graag doe.

Toen ik opstond wist ik niet wat me overkwam. Positief. Ik had de hele nacht netjes doorgeslapen en ik stond echt energiek op. Ik was er zo blij mee want het is echt al lang geleden dat ik me zo gevoeld heb! In de ochtend experimenteerde ik met Sketchbook op mijn iPad. Ik mis het tekenen echt heel erg en zeker in deze tijd. Je kan me dat niet kwalijk nemen, tekenen is mijn alles. Maar ik weet wel dat digitaal tekenen minder belastend is. Ik ga binnenkort investeren in een betere stylus. Om de techniek in handen te krijgen tekende ik eventjes iets over van internet, waar ik mezelf ook mee verbaasde. Ik heb er wel mijn eigen versie van gemaakt, ik hou niet zo van kopiëren. Vooral niet als artiest. Mijn middagshift ging natuurlijk heel vlot doordat ik energie had. Het was heel fijn om nog eens zo’n dag te hebben en ik genoot ervan. Want dit soort dagen heb ik niet elke dag. In de avond kwam ik van de trein en werd ik verrast door Moeder Natuur met een prachtig spektakel in de lucht.

Mijn tweede vrije dag! In de ochtend stond ik met weinig energie op, en dat is helaas grotendeels gebleven. Uiteindelijk heb ik toch een stukje van de kamer opgeruimd, ik heb wel gekeken of het lukte. Het idee dat mijn kast nu terug netjes is is heel fijn. Een opluchting. Ik zweer het je, makkelijk vermoeid zijn en perfectionistisch zijn is af en toe echt een vermoeiende combinatie om mee te leven. Maar okay, het is wie ik ben. In de namiddag ging ik verder met mijn astronaut die ik vrijdag na het zeepaardje had getekend. Deze is wel echt volledig uit eigen hand. Uiteindelijk heb ik er een galaxy achtergrond bij gemaakt en deed ik een poging tot handletteren. Tot mijn verbazing was ik best wel tevreden. In de namiddag ging ik mee om boodschappen en in de avond keek ik Familie bij en ben ik dus nu aan het bloggen. Ik heb geen idee wat ik straks ga doen.

Over zondag kan ik niet veel vertellen omdat ik een hele dag hetzelfde heb gedaan. Werken. Het was echt wel heel druk door het warme weer dus dat hebben we wel gevoeld. Maar daardoor ging de tijd lekker snel. ‘s Morgens was ik als een kind zo blij toen ik mijn steunverband in de keuken vond want ik had hem dus zaterdagavond ergens gelegd en ik wist niet meer waar. En we hebben het hele appartement afgezocht. Ik heb hem nodig. Op de trein kreeg ik echt controle want je moet een geldige reden hebben om met de trein te reizen. Gezien ik in een supermarkt werk is die geldig. Nu is het zondagavond en ik ben echt kapot moe. Maar de week zit weer op zijn gat en we hebben het weer gedaan. Applaus voor iedereen 🙂

Hoe vergaat jouw het leven tijdens deze crisis?

Overige · 14 juli 201913 juli 2019

Er komen voorlopig geen weekoverzichtjes meer

Hoi allemaal! Ik zal de komende tijd (waarschijnlijk maanden) geen weekoverzichtjes meer online zetten. Niet omdat ik ‘t niet leuk vind of iets anders, ik heb er een grondige reden voor. Helaas wel. Ik kan niet te ver in details opgaan vanwege privacy, maar ik ga mijn best doen. Ik denk dat jullie wel zullen begrijpen waarom, maar ik wil jullie het wel vertellen. Zo ontstaat er geen verwarring en is het duidelijk waarom komende tijd op maandag geen gloednieuw overzichtje met foto’s en verhalen zal online staan.

Goed, waar zal ik beginnen? Zonder al te veel details vrij te geven, want ‘t gaat niet over mij. En dan wil ik niet alles online zetten, want het gaat om de privacy van een persoon in kwestie. Ik doe mijn best om het zo goed mogelijk uit te leggen, zonder er te diep in op te gaan. Dus ik hoop dat het geen al te verwarrend verhaal is, maar ik vermoed dat dat wel zal meevallen.

Afgelopen donderdag kreeg mama telefoon dat een dierbare in de familie in het ziekenhuis raakte. Het ging er vrij ernstig aan toe en die persoon ligt ook nog steeds in de kliniek. Zoals ik al zei is het niet zomaar een klein kwaaltje. ‘t Is echt een serieus probleem, en ik ben tegelijk ook wel bang. Ik probeer deze persoon ook zo vaak mogelijk te bezoeken, vandaar dat ik geen weekoverzichtjes zal plaatsen komende tijd. Er gaat heel veel van mijn tijd in bezoeken, en ik kan er niet omheen schrijven. Daarnaast wil ik dat ook niet in weekoverzichtjes steken, omdat ik -zoals ik zei- niet graag zomaar over andere mensen hun leven wil schrijven. Dat doe ik niet, en een goeie en gerespecteerd blogger doet dat ook niet. Niet zonder toestemming. Dus komende tijd zal er ook geen weekoverzichtje zijn aan het begin van de week. Om eerlijk te zijn, mijn hoofd staat ook niet echt naar foto’s maken en ik vergeet het eigenlijk constant. Vrij normaal in deze situatie. Mijn blog zal waarschijnlijk wel gewoon doorlopen, omdat ik momenteel wel genoeg content en ideetjes heb om nog een tijd verder te kunnen. En daarnaast is mijn blog een soort houvast/verlengde van me geworden. Ik zou hem ook niet kunnen missen. Maar vergeef het me als er toch eens een dag is dat mijn blog leeg blijft. Wanneer er terug weekoverzichtjes zullen verschijnen, dat laat ik vanzelf wel weten. Maar momenteel is dat eventjes niet mogelijk. Dus vandaag eventjes mijn ‘huishoudelijke mededeling’, wat ik een vrij harde term vind voor een erge situatie. Maar ik zou niet weten hoe ik het anders zou moeten noemen.

Ik doe mijn best om positief en sterk te blijven, hoe lastig dat ook is. De kleine gelukjes op te zoeken en ook voor mezelf te zorgen. Want dit gaat een zware periode worden voor ons allemaal, en dan heb je die zorg net zo hard nodig. Dus ik doe mijn best om er iets van te maken. Hoe erg dat ook klinkt. Helaas gaat ‘t leven gewoon door. Wanneer en hoe ik iets ga melden hierover, dat weet ik nog niet. Zoals ik al zei, ‘t gaat hier niet over mezelf maar over een dierbare in de familie. Maar ik hoop natuurlijk vooral dat jullie mijn beslissing respecteren.

Ik wil enkel mijn beslissing rond sociale media eventjes duidelijk maken, niet om aan zelfpromotie te doen of volgers te trekken. Niet op de kap van andermans problemen, dat doe ik niet. Mijn sociale media zal wel actief blijven, de reden daarom is omdat dat vaak snel gaat en je bij sociale media geen volledige verhalen hoeft te schrijven. Niet dat ik daar iets tegen heb op mijn blog natuurlijk. Maar daar kan ik om de bezoekjes en alles heen werken. Bovendien heb ik gemerkt dat ik door sociale media de hoop ook omhoog hou. Ik maak er namelijk vaak een sport van om de (kleine) dingen die me gelukkig maken te delen. Niet om mee op te scheppen, maar om mensen te inspireren dat er nog zoveel moois in in het leven. Dus ook dat helpt mij. Vandaar mijn keuze en deze beslissing. Ik wil gewoon niet dat hier misverstanden rond ontstaat. Dus hoe en wat in de toekomst, ik heb geen idee. Maar ik hou jullie zo goed mogelijk op de hoogte.

Knuffels
Nikita