Mijn dagboek is 1 jaar!

Hoi allemaal! Verwacht het of niet, maar ik ben een dagboekschrijver. Het lijkt me fantastisch om je leven te kunnen teruglezen en wat je die dag hebt gedaan. Alleen hield ik het als jonger meisje nooit langer dan twee maanden vol. In januari 2017 besloot ik het na een video nog eens te proberen. De inspiratie en motivatie was er. En eerlijk, ik was benieuwd hoe lang ik het deze keer weer zou volhouden. Ik gokte op drie maanden. Maar het tegendeel is waar. Op 21 januari 2018 werd mijn dagboek een jaar! Hoera!

Ik vind dit best bijzonder, vandaar dat ik er een hele blogpost aan wil wijden. Er zijn misschien lezers die dit vanzelfsprekend vinden omdat zij al jaren een dagboek bijhouden. Voor mij is dit niet vanzelfsprekend want ik heb het EINDELIJK een keer volgehouden. Ik las dan ook vol nieuwsgierigheid wat ik een jaar geleden had geschreven. En ik kan me makkelijk inleven in een tekst. Maar nu nog het meest, ik heb het zelf geschreven en meegemaakt. En wow, ik ben eigenlijk wel verrast. Aangenaam verrast. Die Nikita toen? Met haar negatieve gedachten en onzekerheden? Ze is er amper meer. In de plaats daarvan staat een positieve Nikita die meer in zichzelf gelooft. Nee, ik ben er inderdaad nog niet. Maar ik vind verdorie dat ik wel het recht heb om trots te zijn. Het was een van mijn voornemens destijds, en dat heb ik ook verteld. En ik kan het nog steeds niet helemaal bevatten hoe goed die gegaan zijn.

Wat ook grappig is, ik lees details terug die ik me niet eens herinner vandaag. Zo las ik dat die dag mijn zusje bij haar vriendin sliep. Ze had een slaapfeestje. En ik las dat ik haar mistte en dat de kamer leeg was. Zijn heel herkenbare gevoelens, want ze zouden er nu ook zijn mocht ze ergens anders slapen. Maar dan nog veel heftiger. Ook had ik geschreven wat er die dag in de sims was gebeurd. Dat zijn niet meteen hoogstaande details, maar wel heel erg grappig om terug te lezen. Ook zal dit na jaren teruglezen ook gewoon heel leuk zijn. Stel je voor dat je al die tijd in je leven een dagboek hebt bijgehouden en het na jaren opendoet. Dan lees je die herinneringen met een lach of misschien wel met pijn terug. Het hoort er allemaal bij. Tot nu toe las ik telkens wat ik vorige maand had uitgestoken op deze dag, en nu kan ik dat doen met een jaar terug. Ik kan niet wachten om de leuke dagen terug te lezen of misschien de dagen waarop ik mezelf zie en lees veranderen. Denk dat die overgangen heel leuk zijn. Ik hou van terugkeren in de tijd door dit soort dingen. Daarom vind ik het een beetje jammer dat in oktober mijn facebook werd gehackt. Want al de dingen en statussen die ik toen online heb gegooid, die zal ik nooit meer terugzien. Dat vind ik het enige nadelige eraan dan. Maar gelukkig hou ik al een jaar een dagboek bij nu, dus niet alle herinneringen zijn verloren. Ook weet ik hoe fantastisch leuk ik dit zal vinden als ik later werk en allang van school af ben. Want de dingen die er het afgelopen jaar in stonden en nu erin komen, gaan voornamelijk over hoe het ging op school en op stage. Dat zal ergens ook wel pijn doen, dat weet ik nu al. Maar ik vind het ten eerste fantastisch dat ik het een jaar volhield. Op naar nog een jaar dagboekplezier!

Heb jij ooit een dagboek bijgehouden of hou je eentje bij?