Happy Moments ~ 3 ~

Hoi allemaal! Het liefst van al ben ik dat meisje dat lacht en geniet van alles. Dat is niet altijd vanzelfsprekend. Toch kies ik ervoor om het beste te maken van alles wat ik doormaak. Iets wat niet altijd makkelijk is. Vroeger was ik voor alles dankbaar. Nog steeds, maar ik merk dat ik de kleine dingetjes vaak vergeet. Bij mezelf, maar ook in de wereld om me heen. En ze zijn zo belangrijk! Ik ben zeker van het spreekwoord ‘wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd’. Daarom is het goed dat ik vandaag eens oplijst wat mij de laatste tijd zoal blij maakte!

• Kaarsjes en lichtjes bij het lezen

Tegenwoordig heb ik een nieuwe manier van selfcare. Ik had een paar kaarsjes waar ik nog nooit iets mee heb gedaan. Ook eentje die ik kreeg van mama. Maar het is zonde als die verstoffen, want kaarsjes zijn altijd leuk. Zeker geurkaarsjes! Ook de lampjes die ik vorig jaar op de kerstmarkt kocht (van die bollen) hadden al heel lang niet meer gebrand. Dus ik stak ze aan, ook de kaarsjes stak ik aan. En dan lig ik op bed te lezen bij het licht van mijn kaarsjes en lichtjes. Geen zorgen, de kaarsjes staan veilig op de vensterbank bij mijn bed. Maar ik werd meteen kalm en verliefd op mijn nieuwe manier van selfcare! Nu geniet ik er nog vaker van! Mijn ideale manier om te kalmeren!

• Sneeuw!

Winter! Die was al lang in het land. Maar enkel in vorm van regen, wind en storm. En natuurlijk de nodige portie koude daarbij. Een winters sausje. Toen ik in mijn studeerperiode (blokperiode) opstond zag ik op de daken van de overburen een wit laagje, en ook de auto’s zagen er allemaal verdacht wit uit. Ik werd meteen blij van dat winters sfeertje! In mijn middagpauze ging ik wandelen en speciaal om een broodje gewoon om eens in de sneeuw te zijn. Ik ga normaal ook eventjes buiten tijdens het studeren, maar dit was natuurlijk extra leuk! Misschien moet ik er eventjes bij vertellen dat ik in een klein kind verander als ik sneeuw zie. Weg volwassene van 21. Achja, moet kunnen toch?

• De buit uit de solden

Ook mijn portemonnee en loon hebben al menig solden gezien dit jaar. En het jaar is pas begonnen haha. Nee, ik lijk soms een impulsieve koper. Maar ik denk wel echt goed na, en alles wat ik koop draag ik ook werkelijk. Mijn kledingkast is daar iets minder blij mee, maar die ga ik uitmesten in mijn vrije week. De dag dat ik deze post uitwerk, kom ik net terug van een dagje Brugge. Met twee zakjes kleding. Guilty! Maar ik ben er wel blij mee en ik kan niet wachten om toffe outfits te gaan samenstellen met deze kleren. Een goede outfit is vaak het begin van mijn humeur.

• Mijn zelfacceptatie verbetert!

Ik moet zeggen dat dit een van de puntjes is waar ik het allerblijst mee ben. Ik heb hier heel lang aan gewerkt en voor gevochten. Over dit puntje komt nog een blogpost online, ik heb al een ideetje. Ik moet het alleen nog in een post gieten. Maar dat komt wel goed! Dus stay tuned hiervoor!

• De mailtjes van Irene/Whatsappjes van Irene

Irene, van de blog tussenmarsenjupiter is een heel lief persoon. Ze heeft mij al heel vaak geholpen door gewoon te luisteren. Maar haar whatsappjes en mailtjes hebben mij door mijn blok geholpen en hebben me doen inzien wat ik oprecht zelf wil. Wat dat bonzende ding in mijn borstkas -aka mijn hart- wilt. Duizend maal dank Irene, je bent een topper! <3

• Romy haar fantastische blog

Ik zet maar al te graag collegabloggers in de bloemetjes of spotlights. Omdat ze het verdienen, maar ook omdat die woorden uit mijn hart komen. Romy is iemand die ik al heel vaak heb benoemd op mijn blog. Toch wil ik weer eens een woordje aan haar besteden. Haar blog is al tijden een vast routine in mijn dag, maar ook was het hetgene wat me bleef een lichtje doen zien in de moeilijkheden. Romy inspireert me om verder te vechten, en dat het op een dag wel goedkomt. Ook voor jou lieve Romy, duizend maal dank. Kanjer! <3

• Mijn fantastische vrienden

Er zijn heel veel quotes die vertellen dat je in de lastige periodes van je leven de ware kleuren van de mensen om je heen ziet. Ik kan dat maar weer eens beamen. Gelukkig heb ik fantastische vrienden op en buiten school die me steunen. Natuurlijk zie ik die vrienden van op school als meer dan vrienden op school. Ik ben er zelf ook voor die mensen. Ze steunen mij in mijn tocht, en helpen mij ook met studies en samenvattingen. Mijn twee andere vrienden (de toppers waarmee ik naar Brugge ging vandaag) hebben me elke dag door de dag gesleurd met hun whatsappjes en grappige opmerkingen. Maar ook net als luisterend oor als ik weer eens een baaldag had of het eventjes niet meer zag zitten. Ook voor jullie duizend maal dank.

• Onesie!

Iedereen die ik ken lijkt bijna een onesie te hebben. Behalve ik. Of ik vond er geen in mijn maat of stijl, of ze waren veeel te duur. Mama had nog een op reserve, die ze niet meer droeg. Ik heb hem gekregen! En wat zit dat ding goed! Ik begrijp ineens de rage en hype rond onesies. Want ze zitten gewoon zo zalig. En ’s morgens heb je totaal geen zin om dat ding af te doen en aan je dag te beginnen. Gelukkig is dat in het geval van mijn onesie als iets positiefs. Vooral in de koude winter is een onesie echt een pluspunt, en ik denk niet dat veel mensen dat gaan ontkennen.

• Mijn lieve nichtje (en mijn familie in het algemeen)

Ik had mijn nichtje al een tijdje niet meer gehoord of gezien. Gezien is inderdaad iets lastiger nu we niet meer om dezelfde school zitten. Maar meestal chatten of skypen we dan gewoon om elkaar om de hoogte te houden van ons leven. Dat is de laatste tijd nogal in het water gelopen, dus ik besloot haar van de week een berichtje te sturen met de reden. Ze begreep het gelukkig en was zo lief! Haar reactie zat vol warmte. Mijn hele familie steunt me wel in wat ik doe en laat, maar deze keer wilde ik een extra shoutout naar mijn nichtje geven!

• Steun van mijn oudleerkrachten

Ik wist al drie jaar dat mijn middelbare school waar ik afgestudeerd ben de beste leerkrachten heeft. Maar met twee van hen heb ik nog echt intensief contact. De meeste leerkrachten weten  ook door facebook mijn doen en laten. Welke studie ik nu doe en waar. Maar er zijn twee oudleerkrachten waar ik intenster contact mee heb. Eentje van de twee heb ik tijdens de examens heel vaak gehoord. Vlak voor mijn laatste examen stuurde hij nog succes en uiteindelijk de boodschap dat ik nooit mag vergeten hoe hard ik mijn best heb gedaan. Sinds die berichten ben ik gekalmeerd. Mijn andere oudleerkracht waar ik nog intensief contact mee heb, is mijn vertrouwenspersoon. Het is fijn om nog af en toe hem te horen. Ik heb daar wel steun aan, maar ook geeft hij me (onbewust) de moed om door te blijven gaan met therapie.

• Mijn tekentablet!

Begin december bracht de goedheilige man mij een nieuwe tekentablet. Een Wacom Intuos Basic. Een klein startersmodel, maar ik wilde niet eerst het duurste model kopen. Straks ligt het me niet, dan heb ik een probleem. Al hoefde ik daar helemaal niet bang voor te zijn achteraf gezien. Ik was bijna getrouwd met mijn tekentablet tijdens mijn examens. Dat ding heeft me erdoor gesleurd en me geholpen. Nog maar eens een bewijs hoe gelukkig illustreren mij maakt.

• Hoofdtelefoon van Fresh ’N Rebel

Toen mijn laptop kapot ging rond eind oktober, bracht ik hem weg en kocht -als ik daar dan toch was- een koptelefoon. Fresh ’N Rebel was een merk waar ik nog nooit van gehoord had, maar het leek mij voor de prijs wel een goed merk. Ze zijn iets duurder, maar dan heb je ook wat. En ik heb er echt geen spijt van! Ik word gewoon blij als ik mijn mintgroene trouwe vriend in mijn tas zie zitten. Zelfs de luidste medereizigers sluit hij buiten. De klank is geweldig en ik ben een lastig persoon qua koptelefoons. Ik heb nogal snel de neiging om te zeggen dat een hoofdtelefoon teveel drukt. En als dat het geval is, dan geniet ik niet meer van mijn muziek. Deze doet geen pijn en drukt niet. Ik kan er uren mee luisteren, ik heb nergens last van. Hij zit zalig. Er zijn momenten dat ik het zo gewend ben, dat ik niet eens meer voel dat dat ding op mijn hoofd staat.

• Jacqueline!

 Ook deze topper stond me bij het studeren (stil) en trouw bij. Elke keer weer. Af en toe een kusje of lief geluidje om te laten weten dat ik zo goed bezig was of zo goed mijn best deed. De engel. Ik zou sowieso niet weten wat te doen zonder mijn roodgebekte vriend hoor. Dat weet ik wel heel zeker.

• Examens zijn voorbij!

Op 24 januari rond 10u30 legde ik mijn laatste examen vooraan op tafel neer en tekende af. Met een euforie als zot. Al kon ik dat niet echt uiten in de volle examenzaal. Maar ik was zo opgelucht! Ik had nog geen resultaat, en ik bwas bang voor. Dat zegt niet zoveel goeds. Maar alleen het feit dat ik eventjes vrij was, was voor mij al goud waard. Ik had dat namelijk echt nodig. Na al die maanden (hard) werken en studeren en taken maken. Iedereen heeft nu en dan een pauze nodig. Al was die van mij wel wat langer dan gewoon een dagje.

• Het shirtje dat ik nog vond!

In de solden besloot ik ook uit nieuwsgierigheid nog eens online te kijken. Toen zag ik een roos shirtje met in de hoek op borsthoogte ‘love yourself’ met een roosje erbij. Ik was op slag verliefd. Ik was helaas een paar dagen te laat met bestellen waardoor hij uitverkocht was. Ik baalde daar enorm van, die deed pijn. Maar toen ik in Brugge was, hing hij aan 70 procent korting in de rekken. Van 10 euro naar 2, tjaka! Man, was ik gelukkig. De laatste keer dat ik zo blij was in een winkel was toen ik het vervolg op mijn favoriete boekenserie vond in de kringloopwinkel.

• Om stomme en flauwe grapjes lachen

De hele dag in Brugge waren we met drie om stomme grappen te maken en echt flauwe opmerkingen. Maar het deed zo’n deugd. Om om iets doms en simpels de slappe lach te hebben. Lang geleden dat de slappe lach hebben zo simpel ging. Zo af en toe heb je die dingen nodig in je leven, om verder te kunnen. Maar ook omdat het superleuk is natuurlijk!

• Een kaarsje krijgen van mama als bedankje

In mijn examenperiode ging ik vaak mee om boodschappen, maar ook erna. Gewoon als gezelschap voor mama, maar ook om te helpen dragen. Ik hielp haar ook heel vaak met de afwas. Gewoon om alles in huis een beetje te verlichten. Op een dag kwam ze thuis met een grote kaars, en ik vond het zo lief! Niet perse het gebaar raakte me zo hard, maar wel haar dankbaarheid! Zalig!

• Deze lijst die steeds langer wordt

Ik begon met een vrij kort lijstje eigenlijk. Omdat ik vergeten was hoe je al die kleine dingetjes ontdekt. Maar eigenlijk, door het schrijven heen popten er steeds nieuwe dingen op in mijn hoofd, waardoor ik altijd maar meer schrijfwerk kreeg aan deze blogpost. Zo ontdekte ik hoeveel mooie dingen er mij overkomen of welke mooie dingen ik mag meemaken elke dag. Ook dat maakt mij blij en gelukkig.

Welke kleine dingen maakten jou de afgelopen tijd gelukkig?