Hoi allemaal! Ik heb heel veel dingen in mijn leven geleerd, ook dat je je niet moet excuseren voor het feit dat je aan jezelf denkt. Maar mijn blog is mijn digitale kindje, en ik wil het een en ander toelichten. Ik vind dat jullie daar als lieve (stille) lezers gewoon recht op hebben. Dus eventjes een kleine blogpost ter toelichting.
Het gaat prima met mij, dat ten eerste. Ik leer omgaan met mijn paniekaanvallen, ik ben rustiger. Zelfs een stortvloed aan schoolwerk krijgt mij momenteel niet tegen de grond. Ik wil dit niet van de daken schreeuwen. Niet omdat ik niet blij ben. Maar omdat meestal als ik dat zeg, het een paar dagen later toch gebeurt. Ik wil hout vasthouden, zoals we dan in België heel vaak zeggen. Mijn tweede semester is vollop in de gang en ik merk wel dat ik de vakken wel fijn vind. Ik heb maar vier uurtjes theorie meer, de rest is zo goed als praktijk. Goed nieuws voor mij dus, want daarmee heb ik al minstens 6 uurtjes tekenvakken. De andere vakken zijn meestal computervakken.
Toch is het vrij stil op mijn blog, en ik merk dat zelf ook. En ik wil dat eventjes toelichten. Ik doe mijn best om goede content uit mijn vingers te krijgen. En het is niet dat ik het ineens te druk heb en mijn blog ineens niet meer belangrijk is. Integendeel. Ik heb er de energie niet voor. En ik wil geen voorgekauwde en slecht onderbouwde artikels online zetten. Waar ik gewoon maar wat vertel zonder dat ik erbij heb nagedacht. Of iets plaatsen om iets te kunnen plaatsen. Ik wil waardevolle content online zetten. Mijn blog is me veel waard, en ik wil er de nodige energie in steken. Energie die ik momenteel gewoon niet heb. Ik heb veel op mijn bordje gehad. Mijn examenperiode ging niet vanzelfsprekend makkelijk. Zeker niet door de portie paniekaanvallen die erbij kwamen kijken. Daarna kwamen de onvoldoendes en na een week vakantie begon ook dat tweede semester weer. Ik heb goed uitgerust in die vakantie. Maar na zo’n intense periode heb je aan een week gewoon niet genoeg. Dus daardoor valt mijn blog een beetje stil. Ik ben gewoon echt op mezelf aan het letten. Zelfs mijn schoolwerk is een prioriteit achteruit gevlogen. In het begin van het jaar was het omgekeerd. Ik werk nu als ik energie heb. Omdat ik merk dat ik op het laatste van mijn energie zit. Ik ga volgende week ook naar de dokter, gewoon voor de zekerheid. Waarschijnlijk is het van die intense periode, maar je kan nooit een keer te veel gaan. Straks is er wel iets aan de hand (misschien iets onschuldigs) en blijft het aanslepen. Dat wil ik niet. Vandaar. Ik doe mijn best om waardevolle content neer te zetten, maar mijn excuses als dat niet lukt. Ik hou van jullie, en van mijn blog!
Knuffels
Nikita
Goed om te lezen dat het beter gaat met je paniekaanvallen. Ik herken het idee dat je dit nu niet van de daken wilt schreeuwen omdat je het vast wilt houden. Maar hopelijk kun je in ieder geval blijven stilstaan bij dat het nu beter gaat!
Ik begrijp goed dat je alleen wilt schrijven als je echt iets kunt delen waar je achter staat, en dat is ook mooi. Knap dat je juist op jezelf past door niet alles van jezelf te vragen nu! Ik hoop voor jezelf dat je binnenkort weer meer energie zult hebben!
Dankjewel voor je lieve reactie! Ik hoop zelf ook dat het blijft beter gaan. Dit is veel beter voor mijn gemoed, echt waar. Je medeleven is echt heel mooi, dankjewel! Reacties zoals deze verwarmen mijn hart gewoon <3
Geen dank! Ja ik kan me voorstellen dat het veel beter voor je gemoed is. Dat vind ik heel mooi om te horen! <3<3
Ik ben echt heel gelukkig om te lezen dat je je paniekaanvallen wat beter kan controleren! Fijn dat het beter gaat! Het zal niet altijd zo goed gaan, maar je weet alvast wel dat het over gaat als het een keer weer slechter gaat hé 🙂 En over je blog: ik snap je! Ik heb het nu ook weer. Had twee posts ingepland maar moest ze nog schrijven en het kwam maar niet dus ja, dan laat ik het ook maar even zo. Geen zorgen om maken! 🙂 Blijf het rustig aan doen hé en pas goed op jezelf! Je bent goed bezig!