Hoi allemaal! Dankbaarheid. Een woord waar ik heel veel belang aan hecht in mijn leven. Het is ook iets wat je leven altijd mooier zal maken. Want van dankbaarheid komt geluk. En van geluk komt dankbaarheid. Het heeft mijn leven beter gemaakt op de lastigste dagen. Er zijn geen redenen nodig tot dankbaarheid, vind ik zelf. Het feit dat je leeft is al iets om dankbaar voor te zijn. Maar vandaag wil ik je toch vertellen, wat ik denk over dankbaarheid. En waarom ik dankbaar ben.

Ik ben dankbaar. En dat zeg ik niet alleen zelf. Vaak krijg ik opmerkingen van vrienden die zeggen hoe ik altijd straal en blij ben. Maar ook hoe dankbaar ik ben. Ik moet heel vaak terugdenken aan een moment een tijdje geleden. Het moet op het laatste van mijn studie zijn geweest, want ik weet dat ik toen al dacht aan stoppen. We waren met de trein onderweg naar huis, waren aangekomen in Brugge. Mijn vriendin woont in Brugge, ik moest nog doorreizen. Maar ik zit dan meestal met een overstap, en er zitten meestal tien minuten tussen die treinen. Ik ga dan meestal mee naar de bushalte van mijn vriendin, gewoon omdat ik weet dat ik geen tien minuten op een perron kan wachten. Helaas een gevolg van te veel stress. Maar dat terzijde. We waren onderweg naar de bushalte en ik had de slappe lach om iets wat ze had gezegd. Het was weer een droge opmerking , zoals wel vaker. Ze zei toen vervolgens dat ik zo gemakkelijk gelukkig te maken ben. En dat heb ik vaker gehoord van haar, maar ook van andere mensen. Dat maakt me wel trots en dat zijn hele mooie complimenten.
Ik sta zelf niet altijd bij mijn dankbaarheid stil. Voor mij is het er gewoon en is het vanzelfsprekend. Maar ik ben ook dankbaar omdat ik weet dat het anders kan. Ik heb vrij veel meegemaakt de afgelopen vier jaar, ook daarvoor. Niet om de zieligheid op te wekken. Maar ik herstel daar nog steeds van. Ik weet dus hoe lastig het leven kan zijn. De afgelopen jaren veranderde ik van school, hadden we een vrij stressvolle verhuizing en stierf mijn oma ook nog. En door een paar van die jaren, had ik een intense zelfhaat. Ik moest mijn zelfliefde terug opbouwen en mezelf terug leren accepteren. En toen kwam de hogeschool. Ik wil vandaag niet over die periodes praten, maar over dankbaarheid. Ik weet dat het anders kan zijn. Ik weet dat er dagen zijn waarop je het niet meer ziet zitten, dat er dagen zijn waarop je jezelf kan haten met volle passie. Als ik opsta ’s morgens en besef dat ik goed heb geslapen en wakker ben, ben ik blij. Omdat ik weet dat er dagen zijn dat ik moe wakker word en de hele dag geen energie heb. Wanneer ik berichtjes krijg van mijn vrienden, ben ik ook blij. Omdat ik weet hoe het is om gepest te worden en niemand om je heen te hebben.
Ik ben ook dankbaar dat ik eten op mijn bord heb, een dak boven mijn hoofd heb en naar school kon. Ook nu na mijn studies. Ik ben dankbaar dat ik de kans had om het te proberen. Eten op mijn bord en een dak boven mijn hoofd heb ik altijd gehad. Maar ik weet dat het anders kan. Er zijn mensen die dagenlang geen eten hebben en in de vrieskou buiten moeten slapen en hopen dat ze de volgende ochtend hun ogen nog opendoen. Er zijn mensen die ziek zijn en moeten genieten van elke seconde, omdat elke de laatste kan zijn. Hoewel we dat eigenlijk allemaal moeten doen. Daarom ben ik dankbaar. In het leven is niks vanzelfsprekends en niks komt zonder reden. Ook voor die donkere periodes ben ik dankbaar. Ik weet dat het cliché klinkt, maar ik merk het nu zelf ook op. Juist door die moeilijke periode van zelfhaat, heb ik een band met mezelf die niet te verbreken is. Heb ik mezelf geaccepteerd voor wie ik ben. En juist door de jaren dat ik gepest werd, ben ik dankbaar als ik opsta met een goeiemorgen van mijn vrienden. En doordat oma stierf, ben ik dankbaar voor alle lieve woorden en steun van opa. Al was ik voor al die dingen daarvoor ook al dankbaar.
Ik ben dankbaar omdat ik een gelukzak ben. Er zijn zoveel mensen die het met veel minder moeten doen. Er zijn mensen die moeten vluchten voor de oorlog, en moeten hopen dat ze het gaan overleven. Er zijn mensen die aan het einde van de maand hun huur niet kunnen betalen en misschien wel binnenkort op straat staan. Mijn leven is niet perfect, verre van. Maar ik ben wel dankbaar voor elke seconde die ik ervan mag beleven en elk moment dat ik krijg op deze aardbol.
Waarvoor ben jij dankbaar in je leven?