Hoi allemaal! Piekeren, een talent van me. Spijtig genoeg. Normaal ben ik wel blij met mijn talent om door te denken. Het heeft me al heel veel fijne dingen opgeleverd of net me gered. Maar als ik ga piekeren en doordenken in de negatieve zin, komt ‘t niet goed. Vooral niet als ik aan het piekeren ben over het verleden. Dat eigenlijk allang gepasseerd is.
Ik ben een denker. Ook wel een doener. Maar ik kan echt heel lang piekeren over stomme dingen. Dingen die er niet meer toe doen of stomme dingen die ik heb gezegd of gedaan in het verleden. Ik besef eigenlijk wel heel goed dat al die energie van dat piekeren eigenlijk verloren energie is. Want hoeveel ik ook pieker of ‘overthink’, dat gaat niks veranderen aan het feit dat ik zoveel jaar geleden iets stoms heb gezegd tegen bepaalde mensen. Nooit. ‘t Verleden is geweest. Het leven in het heden is zoveel leuker en beter.
Soms kan ik echt doordenken en wil ik voor alles een reden of een oplossing. Het probleem met het leven is dat die reden of oplossing niet altijd komt wanneer jij ‘m wilt hebben. In het leven komt iets eraan wanneer het nodig is. Of ja, niet alles natuurlijk. Een goede job of een goed rapport zal je niet in de schoot vallen. Klinkt heel serieus en hard, maar het is zo. Ik denk dat ieder mens dat wel beseft. En als je op school schitterende cijfers hebt gehaald, is het omdat je ervoor gewerkt hebt. Maar ik kan mezelf echt kapotdenken. Letterlijk. Soms ben ik in een goed humeur en herinnert me een woordje of iets wat ik dan zie me aan een gebeurtenis. En hupla, de radartjes in mijn hoofd zijn in gang. Ik kan mijn eigen hart breken en zelfs mijn zelfvertrouwen. Heel erg jammer, want het gebeurt soms in een moment van volle trots. Dan ben ik trots en word ik aan iets herinnerd en ‘boem’, daar valt mijn trots neer. En wanneer mijn piekergedachten vrij spel hebben, dan kunnen ze gemeen zijn. Dan krijg ik gedachten zoals; ‘Hoe kan je nu trots zijn op jezelf, toen heb je X gedaan of Y gezegd’. Helaas voor mij, wint dat stemmetje wel eens. Niet altijd gelukkig. Ik word daar sterker tegen. Maar leuk is het natuurlijk niet altijd.
Ik probeer piekeren dan ook wel wat te verminderen, omdat het mijn vreugde wegneemt en energie afpakt. Energie die ik niet kan missen. Maar ook kan ik nog zoveel piekeren als ik wil. De dingen waarover ik pieker, zullen niet veranderen. Dat geldt ook voor jou. Dus wanneer je een onvoldoende hebt, zal piekeren dat rode cijfertje niet ineens veranderen naar iets anders. Een slecht telefoontje op het werk zal ook niet ineens in een prachtig goed belletje veranderen door er genoeg over te piekeren. Net zoals mijn ‘fouten’ ook niet zullen weggenomen worden als ik er ineens over ga nadenken. Ik zou ‘t beter loslaten. En leven in het nu.
Pieker jij veel over dingen in het verleden?