Afgelopen week | 32

Hoi allemaal! Goed, waar zal ik beginnen. Laten we zeggen dat afgelopen week geen gemakkelijke week was. Ik had heel veel verdriet, heel veel pijn. Desondanks heb ik er het beste van gemaakt maar er was weinig dat me echt blij kreeg. Naarmate de week vorderde voelde ik me wel beter. Mijn verdriet heeft natuurlijk alles te maken met de komende feestdagen. De eerste kerst en nieuwjaar zonder opa. Uiteindelijk werd het wel beter en in het weekend had ik wel een paar toffe dingen gepland waardoor ik me toch iets meer levendiger voelde. Let’s go!

Maandag 16 december 2019 | Op maandag start ik altijd met de late shift, maar ik had me overslapen. Op zich is dat geen ramp, want ik heb tijd. Maar daardoor moest ik me wel extra opjagen om toch nog iets gegeten te hebben. Er viel een stuk van mijn rust weg en dat maakte het begin van de week al meteen iets minder leuk. Ik ging om een nieuw polsverband voor ik naar m’n werk ging en toen ging ik dus werken. De shift was niet heel lastig gelukkig, in de avond hielp ik een klant uit de nood en werd ik weer een goed mens genoemd. Kijk, dat ik anderen kan helpen vind ik altijd fijn. ‘s Avonds kroop ik in bed met mijn boek en ging ik slapen. Het was een vermoeiende dag geweest en bovendien had ik dinsdag de vroege shift.

Dinsdag 17 december 2019 | Ik wil graag terug een dagboek bijhouden, omdat ik me heel goed kan uiten al schrijvend. Dat doe ik op mijn blog al voor een groot stuk, maar het is nu niet echt interessant voor jullie om iedere dag in volle detail te lezen en bovendien schrijf ik soms over echt heel persoonlijke dingen die ik niet op het internet wil hebben. Ik heb ook m’n privacy. Omdat ik op maandagavond heel weinig tijd heb als ik thuiskom, heb ik dinsdagochtend mijn dagboek ingevuld. Als ik me klaar heb gemaakt heb ik vaak nog een gat van 20 minuten, das ideaal. Ook dinsdag was geen gemakkelijke dag. Ik had al niet te best geslapen en ik had letterlijk pijn van boven tot onder. Maar er waren leveringen die in de rekken moesten. En alsof dat nog niet pijnlijk genoeg was, was er een kleine discussie met een klant. Daarna had ik het helemaal gehad. Uiteindelijk was het 13u en kon ik naar huis. Weet je, ik doe mijn werk echt graag. Maar soms zijn er echt dagen zoals deze, en dan wil ik het liefst zo snel mogelijk naar huis. Wat normaal is, ik ben in de rouw en verdrietig. En besides, we hebben allemaal bad days. In de namiddag sliep ik wat bij en toen had ik ineens een enorme dip waar ik niet direct uitraakte. Dus nee, dinsdag was zeker geen fijne dag.

Woensdag 18 december 2019 | Ook woensdag was geen gemakkelijke dag. Iets fijner dan dinsdag, dat wel. Ik voelde wel een verschil. Na het opstaan heb ik eventjes geblogd, en daarna richting Brugge voor mijn werk. Het was een snelle shift. Ik had eindelijk al mijn moed bij elkaar geraapt en mijn gemoed was enigszins goed om te werken. Toen ik in volle werk was, zette Q Music Marco Borsato op. Normaal word ik heel blij als Hoe het Danst door de boxen schalt. Helaas voor mij was het niet zijn nieuwe hit. Het was een oude klassieker. Afscheid nemen bestaat niet. Ik was al niet oke die dag, ik had al veel verdriet. Maar toen was het helemaal om zeep. Al een geluk dat ik in de winkel zelf bezig was en niet achter de kassa stond. Dus uiteindelijk heb ik mezelf daarna weer bij elkaar geraapt en doorgedaan. Ik had niet echt een andere keus. In mijn pauze chatte ik met mijn beste maat en die was wel heel lief. Marco Borsato heeft gelijk met wat hij zingt en op een dag zal ik er ook zo naar kijken. Maar nu nog niet, daarvoor is mijn verdriet nog te snijdend. Toen ik in het station kwam besloot ik mezelf een extraatje te gunnen om mezelf eraan te herinneren dat ik sterk ben en dat ik hier wel doorheen kom. Dus ik haalde een Chocolate Chip Cookie bij Starbucks en die was heel lekker.

Donderdag 19 december 2019 | Woensdag was mama bij het huis van opa geweest, want natuurlijk moet daar schoongemaakt worden. Een hele moeilijke en emotionele ‘klus’, maar helaas bestaan er geen kaboutertjes. Ze heeft voor mij een paar knuffeltjes meegebracht die altijd bij opa in zijn slaapkamer stonden en ook bij oma, waardoor ik nu iets tastbaars heb. En dat vind ik wel heel fijn. Ik hecht natuurlijk niet alleen waarde aan tastbare herinneringen. In de middag testte ik een nieuwe vleesvervanger uit en die is me goed bevallen. In de namiddag had ik terug een dipje en daarna ging ik mee om kleine broer op te halen. Ze hadden koekjesverkoop gedaan om hun uitstap van dit jaar te kunnen betalen. Er waren best veel mensen die in onze omgeving koekjes hadden gekocht, dus we hadden iets van 13 dozen. Normaal gaan we altijd met de bus hem ophalen, maar gelukkig kon een goeie vriendin van ons rijden. Zie je ons anders al gaan met 13 dozen koeken op de bus en dan naar huis? Ik niet hoor. Zou op zijn zachtst gezegd een heel avontuur worden. Uiteindelijk nog boodschappen gedaan en daarna vrij weinig. Het was een rustige dag.

Vrijdag 20 december 2019 | Ook vrijdag stond ik vrij down op. Ik ben de dag begonnen met blogs lezen en een gezond ontbijtje gepakt. Het is nu dat ik goed voor mezelf moet zorgen. Ik vertrok iets vroeger zodat ik mijn bus en trein abonnement kon verlengen, wat probleemloos is gelukt. Mijn gemoed werd gelukkig beter met de dag, het was ook iets drukker dan normaal op vrijdag had ik het idee. Er was een klant onhandig en er is een blikje appelsap kapot gesprongen. Recht in mijn gezicht. Ik kon er wel mee lachen gelukkig. De avonturen van een supermarktmedewerkster. Het was wel een toffe shift en ik heb heel veel gelachen. ‘s Avonds heb ik niet zoveel meer gedaan, ik kreeg een trein vroeger te pakken waardoor ik ook twintig minuten eerder thuis was. Dat is een geluksmomentje. Na het eten heb ik nog eventjes gevideobeld met mijn beste vriendin en sloot ik de dag af met Shadowhunters op Netflix.

Zaterdag 21 december 2019 | Weekend! Ik had die dag afgesproken met een collega in Brugge. Zij moest nog een paar kerstinkopen doen en ik ging mee voor de gezelligheid. En omdat we al een tijdje zin hadden om af te spreken. Ze heeft me stukken van Brugge laten zien waar ik nog nooit eerder ben geweest en ik heb ook nieuw tekenmateriaal gehaald. Er is een mooie tekenwinkel die ik kende, maar ik was er nog nooit binnen geweest. Hij ligt vlakbij de bibliotheek dus ik ben er genoeg in de buurt. Ik kreeg ook allemaal vibes om te beginnen tekenen en ik besefte weer waarom ik leef. Voor tekenen. Als afsluiter dronken we iets in het kattencafe, wat echt heel tof was! Ik was er nog nooit geweest, maar het was zo gezellig. In de avond keek ik Shadowhunters en zegende mijn nieuwe planner in die ik heb gekocht. Dus ik ben klaar voor 2020. Zowel fysiek, mentaal en organisatorisch. Wat een woord.

Zondag 22 december 2019 | Zondag heb ik uitgeslapen en na het ontbijt ging ik iets doen met die vibes om te tekenen. Mijn vloer lag al snel vol met stiften, potloden en gum. En wat heb ik daarvan genoten! Voor iemand die geen zin heeft in kerst staan er wel een paar taferelen in inderdaad. Maar zoals ik al zei, tekenen is mijn uitlaatklep. Daar bestaat verdriet en pijn niet. Het verdwijnt ermee. Ik heb nieuwe stiften waarmee je ook met water kan werken, aquarelstiften dus. Het is enorm wennen, ik had ze al eens eerder getest maar van de Action. Dit is een heel andere kwaliteit. Maar het bevalt me wel! Dus ik ga met de tijd meer kopen dan het doosje basiskleuren. Daarnaast vind ik ook altijd dat mensen tekenen me niet goed afgaat, maar met dit meisje ben ik wel heel blij. Zou het dan toch? In de namiddag keek ik Netflix en Youtube. En om 17u ging ik richting Kinepolis met een goeie maat en mijn zusje om naar de nieuwe Kampioenen-film te kijken. Het was een hele toffe film en ik heb veel gelachen. Nu ben ik terug thuis en maak ik dit blogje af, want ik moet morgen de vroege shift op. Ik heb een serieuze dip terwijl ik dit aan het uitwerken ben, maar het komt wel goed. Ik heb een paar betere dagen gehad en daar ben ik heel dankbaar voor. Morgen is er weer een dag, waarop niks moet en alles mag 🙂

Hoe was jouw week?