Hoi allemaal! Ik geef toe dat ik niet de meest actieve persoon was hier op mijn blog. Normaal verblijd ik jullie altijd met iets van twee of drie berichtjes. Ik weet ondertussen waar het aan ligt. Ik dacht dat het die zalige vrijheid was van met minder technologie te leven was. Dat ook, maar ik merkte een knelpuntje op. Iets wat me belemmert. Het lukt me gewoon niet om te schrijven. Waar dat aan te wijten is, geen enkel idee. Dus ik kan alleen maar wachten tot mijn vingers weer zin hebben om de blogwereld te betreden. Er zit niks anders op.
Vaak doorloop ik Bloglovin’ en dan lees ik anderen hun blogs. En dat maakt me enthousiast. De dingen die anderen schrijven sporen mij ook aan om terug aan de slag te gaan en geven die welbekende blogkriebels terug. Fantastisch. Na een rondje lezen en reageren (of laten we het de laatste tijd er maar op houden dat het bij lezen blijft) bruis ik van de nieuwe energie om mijn blog weer leven in te blazen. En dan surf ik in volle enthousiasme naar mijn blog, klik ik op de knop om te beginnen schrijven. En dan zie ik dat lege werkblad, zonder titel of tekst. En POEF, het is weg.
Al die ideetjes die ik leek te hebben of het enthousiasme dat aanwezig was lijkt weg te zijn. En het gebeurt echt wekelijks. Dan staar ik vijf minuten naar mijn scherm en probeer ik er toch iets fatsoenlijks op te krijgen. Maar tien minuten later klik ik toch ontmoedigd op het kruisje en ga ik iets anders doen.
Jullie reacties op mijn vorig artikel waren echt heel lief en ik apprecieer ze ook zeker. Enorm. Ik heb misschien geen duizend volgers, maar ik heb wel de beste. De liefste. En toch wil ik terug graag in blogland. Ik mis het. Mijn blog is niet altijd de actiefste geweest en af en toe gooi ik het roer enorm om. En af en toe smijt ik er een blogpauze in. Maar mijn leven maakt dat soms echt noodzakelijk. Maar tussen al die hectische tijden en alles, besef ik wel dat ik graag blog. Schrijven en bezig zijn met taal en tekst is iets waar ik al van kinds af aan graag mee bezig ben geweest. Dat is er niet uitgegroeid en ik denk ook niet dat dat nog zal gebeuren. Ik heb in mijn leven al zeker drie of vier blogs gehad (deze meegeteld) en die andere zijn ondertussen niet meer actief en ook niet meer te vinden. Maar ik ben wel het allerblijst met deze. En dat wil ik graag zo houden.
Dus ik doe mijn best om af en toe een stukje tevoorschijn te toveren, zodat mijn blog overeind blijft. Want dat vind ik nu eenmaal belangrijk.
Ik zie jullie hopelijk snel weer!
Blijf doen waar je gelukkig bij voelt. Heb zelf ook verschillende blogs gehad tot ik mijn blog welke ik nu heb al jaren heb. Andere bleven nooit lang bestaan.