Week in beeld 81 | Met de neus in de boeken

Hi allemaal! De week is weer voorbij. Komende week is maart alweer aangebroken. It’s crazy. Het fijne is wel dat ik iets heel leuks ontdekt heb! Ik heb denk ik mijn leesspirit teruggevonden. Nu heb ik dat al vaker gezegd maar het is me voor het eerst in lange tijd gelukt om een boek uit te lezen binnen een week. Ik denk dat niemand behalve mijn hart weet hoe gelukkig mij dat maakt. Er zijn voor de uren dat ik vroeger zoveel las natuurlijk heel veel andere hobbies en verantwoordelijkheden gekomen in de plek, maar de tijd die ik tussen de pagina’s van boeken spendeer zou ik missen. Het is iets wat inmiddels ingebakken is in mijn identiteit. Buiten dat was het ook een prima week trouwens. Wel een chaotische werkweek soms. Maar hij zit erop en we survived! Ik hoop dat jullie ook een fijne week hadden.

Ik begon mijn week met een fijne tas koffie. I call it an addiction. De Starbucks in de stad waar ik werk wordt verbouwd en dat duurt nog twee weken. Dus ik ben devastaded. Grapje, zo erg is het ook niet. Ik heb ondertussen een deel siropen zelf in huis. Dit is trouwens een tas die ik van Vinted heb gehaald. Een meisje of vrouw maakt ze zelf en zo heb ik ook een Harry Potter versie. Deze is gewoon echt te schattig voor woorden! Geregeld wissel ik ze af.

De week begon goed want ik las mijn boek uit! Een klepper van 600 pagina’s. Ik las helaas daarmee ook het allerlaatste deel van mijn dierbare Peculiar Children uit. Het was een fijn avontuur en de lessen die ik van ze heb geleerd zijn ook fijn. Het was trouwens ook gek om niet meer de cover van dat boek op mijn e-reader te zien want ik ben al bezig in de serie sinds september. Het zijn ook echt joekels van verhalen maar dat herinnert me er ook aan dat mijn concentratie veel slechter is geworden. In het middelbaar verslond ik ze in twee weken, zeker omdat het mijn favoriete boeken zijn. Al moet ik ook wel zeggen dat ik ze toen in het Nederlands las. Mijn Engels is niet slecht, maar fantasy in het Engels is nog een niveau apart vind ik. Vooral ook omdat ik heel weinig fantasy lees. Er zijn maar een paar schrijvers die die eer krijgen van me. Ransom Riggs vaneigens, maar ook Julie Kagawa heeft een speciaal plekje in mijn hart. Misschien moet ik maar eens aan haar nieuwste serie beginnen. Wel in het Nederlands dan.

Het begin van de week betekent ook reclameboekskes! Ik weet niet of het een volwassen dingetje is maar ik word heel gelukkig van ze te doorbladeren. En ja, als er iets in promo staat dat ik veel gebruik dan ben ik ook als een kind zo blij. Help mij, ik geloof dat het eindelijk zover is. Ik ben niet de perfecte volwassene en ik weet ook dat ik nog heel vaak op mijn gezicht ga vallen in het leven. Maar zo zijn we allemaal. Als kind dacht ik altijd dat alles zou samenvallen en dat ik slimmer zou zijn als ik groter ben. Ik ben ook niet dom natuurlijk, maar met ouder worden leer je ook dat we allemaal maar iets doen. Niemand weet echt wat de perfecte weg is.

‘s Avonds begon ik in ‘The Yearbook’ van Holly Bourne. Ik heb het al vaker gezegd, als je op zoek bent naar een nieuw pareltje in de literatuur of een goeie volwassen romance ben je bij mij aan het verkeerde adres. Ik lees voornamelijk young adult. Ik had denk ik nog nooit eerder iets van Holly Bourne gelezen, maar ik hoor zoveel goeds over haar boeken. En ik snap het enthousiasme van vele lezers. The Yearbook was een heel fijn boek en ik herkende me heel erg in het hoofdpersonage. Maar het zat ook wel weer vol met clichés. Ik ga denk ik over een tijdje eens een postje met boeken posten, als dit leestempo blijft aanhouden natuurlijk.

Woensdag beloofde een heel chaotische werkdag te worden. Dinsdag is vrij normaal verlopen, ik heb ook niet echt iets meegemaakt die dag buiten werken. Anders zou ik het me wel herinneren. Uiteindelijk viel het wel goed mee, ik had het echt veel erger verwacht. Maar het was wel een drukke dag. De dag nadien had ik fysio en daar wordt mijn rug gemasseerd samen met mijn schouders en nek omdat die het gevoeligst zijn. De stagiaire die met mij aan de slag ging zei dat ze het voelde aan mijn rugspieren dat het pittig was geweest. Dus koffie voor de werkdag, dat is eigenlijk wat ik wilde zeggen. Met mijn geweldige Harry Potter mok. Toen ik hem voor het eerst showde op Instagram was Liesbet in de wolken. Al had ik die zien aankomen.

Woensdagavond stond ik op mijn trein te wachten naar huis en was ik niet snel genoeg om op te stappen. Hij was twee minuten te laat en ik wilde toen instappen en dat lukte niet meer. Terwijl ik wel netjes aan het perron stond en op tijd. Dus lang leve de treinen weer. De pijn van je trein zien wegrijden na een drukke werkdag is groot. Op zich ook weer geen drama want een ruime tien minuten later heb ik nog een trein. Maar je snapt me. Ik merkte ook wel dat ik moe was want die wegrijdende trein zat best wel hoog. Gelukkig was ik met mijn step dus dat betekent eens ik van de trein kwam ik meteen kon doorrijden naar huis en niet moest wachten op de bus.

Donderdagmiddag na de fysio (dit overzichtje loopt aan alle kanten door elkaar) ging ik samen met mama mijn zusje bezoeken op haar stageplek. Ze liep afgelopen twee weken stage in een kledingwinkel. Het deed wel iets met me om haar zo bezig te zien en achter de balie te zien staan. Mijn kleine zusje wordt groot. Maar tegelijkertijd ben ik ook super trots op haar. Het is niet altijd gemakkelijk maar ze staat nog steeds overeind. Ze is mijn held. Daarna staken we over want ik wilde eventjes boeken snuisteren in de Standaard Boekhandel. Ik ben zonder boeken naar huis gegaan aangezien ik digitaal lees, maar het was goed om weer eens op de hoogte te zijn van wat er nieuw is. Terwijl we in de buurt waren gingen we meteen eten en stro voor de konijntjes halen, want die was ook bijna op.

Vrijdagochtend ging ik naar de huisarts voor een voorschriftje en om iets te bespreken, wat een prima consultatie was. Hij heeft me goed geholpen. Nadien ging ik een pakje van Vinted afhalen want de winkel waar ik die laat leveren ligt om de hoek. Er was maar een pakje, maar wel een heel leuk pakje. Ik had een regenboogtrui gezien die ik al heel lang wou. Dus die is in the pocket. Nadien stak ik door naar de apotheker en zo weer naar huis. Want er stond nog een late shift op de planning.

Mama kuiste de kooi uit van de konijnen en de kleintjes klimmen heel graag uit de doos waar ze dan tijdelijk zitten tot de kooi weer klaar is. Dus de doos werd naast mij op tafel gezet zodat ik ze in de gaten kon houden terwijl ik me over de boodschappen boog voor maandag. Het was best wel schattig. Ze gingen trouwens niet vallen want ik had ze heel goed in de gaten. Binnenkort zijn ze weg, allemaal hebben ze al een nieuw baasje. Ik ga ze echt wel missen. Dus geniet nog eventjes van de foto want het is waarschijnlijk een van de laatste van de kleine spruitjes.

Later die dag stak ik mijn ovenfrietjes in en maakte ik mijn middagmaal klaar en verbrandde ik me aan de ovenplaat waar ze op lagen. Smartass. Het is geen erge wonde, je ziet er zelfs niks meer van. Maar het brandde toch wel dus ik heb er voor de zekerheid maar zalf op gedaan en het afgedekt. Vrijdag was een prima werkdag trouwens, het was niet zo heel druk. Een typische vrijdag.

Zaterdag was een hele drukke werkdag, waar niet zo veel geks in gebeurd is en ook niet echt iets memorabel. Zaterdag is ook de enige dag dat ik een hele dag werk, andere dagen doe ik enkel de late shift. Zondag ging ik ‘s morgens boodschappen doen en het zonnetje scheen! Het was niet heel warm maar de warmte was wel voelbaar en dat deed me beseffen dat ik naar de lente begin te verlangen. Of ja, beginnen. Al een lange tijd eigenlijk. Het gevoel van het zonnetje op mijn huid was heel fijn en zeker een gelukje!

De boodschappen zijn niet de mijne, die zijn van mijn ouders en de rest. Maar ik was ook met vrij veel pijn opgestaan vanmorgen en licht in mijn hoofd door de drukte van afgelopen week en ik heb toch boodschappen kunnen doen. Het was door samenloop van omstandigheden druk maar die weken zijn er nu ook eenmaal. Ze horen bij het leven en zullen zeker niet wegblijven omdat ik chronisch ziek ben. Gelukkig is het weekend en kan ik genieten van mijn vrije tijd nu. Zondagmiddag las ik een heleboel. Zaterdag las ik in mijn pauze mijn vorige boek uit, dus ik kon aan een nieuwe beginnen vandaag. Eventjes wat keuzestress want in de tijd dat ik weinig las heb ik redelijk wat nieuw materiaal aangeschaft. Ik ben net zo als andere lezers, geen concentratie hebben voor het lezen maar het boeken kopen gaat altijd vlotjes. En niet enkel kopen trouwens, ik heb een abonnement op Kobo Plus dus er werden ook heel veel boeken toegevoegd vanuit dat abonnement. Ik ga zeker nooit zonder leesvoer vallen. Het was wel fijn! Ik was een beetje bang dat het van korte duur ging zijn, mijn leesconcentratie maar het is precies zoals vroeger. Zelfs de snelheid was redelijk verbazingwekkend. Alleen maar blij mee!

Nog steeds elke dag zit ik eventjes bij de kleintjes, maar nu met andere redenen. Dinsdag komen de meeste baasjes ze ophalen. Ik ga ze wel missen. Tegelijkertijd was ik dankbaar dat ze er waren want afgelopen tijd was heel verhelderend maar ook heel zwaar en ze waren zeker een lichtpuntje. I wish you well, little angels ❤️

Ik sluit dit overzichtje ook af met mijn nieuwste niet nodig maar wilde ik wel aankoop. Deze kleine tijger. Onder het motto dat ik nog niet genoeg knuffels heb in mijn kamer. Oh well. Hij heeft ook een plekje gekregen. En om eerlijk te zijn als ik een hele dag in mijn bed lig te Netflixen of moet rusten is het wel fijn dat ik dat tussen mijn knuffels kan doen. Het maakt het toch iets gemakkelijker. Het is al lang geleden dat ik dat heb moeten doen, maar mijn mentale draagkracht om door pijn of vermoeidheid heen te bijten is ook iets groter geworden. Wat goed nieuws is, maar ik wou dat het niet nodig was. Het is wat het is natuurlijk. En ik kan er maar beter het beste van maken.

Genoot jij al van het zonnetje?