Dingen die ik mijn jongere zelf zou willen zeggen

Ik ben vroeger altijd vrij hard voor mezelf geweest. En ik ga er niet over liegen, ik heb daar nog altijd een hand vol van. Kwam ook deels door het trauma dat zich toen aan het ontwikkelen was natuurlijk, maar ik leer veel bij. Zo voel ik af en toe de behoefte om een paar dingen te vertellen aan de jongere Nikita, en dat zet dingen ook in perspectief voor wie ik nu ben.

★ Op een dag ben je niet meer alleen

Ik weet het, er zijn enorm veel gevechten aan vooraf gegaan. Je was altijd tussen mensen die jou niet accepteerden, mensen die jou het liefst een beetje anders wilden. Een beetje meer extravert, een beetje minder gevoelig. Een beetje meer ‘lachen’ wanneer er ‘grapjes’ werden gemaakt. Ik weet dat je je alleen voelt. Maar geloof me, er komt een dag dat je zoveel lieve mensen zult ontmoeten die jou accepteren gewoon om wie jij bent. Er zal een dag komen dat je je gevechten niet meer alleen vecht, maar dat je dat samen met anderen doet. En spoiler alert: je zal ook een weg vinden om jezelf te accepteren.

★ Luister naar je gevoel als je van school verandert

Ik zie je en ik weet hoe je in paniek bent. Verzorging blijkt uiteindelijk toch niet je droomopleiding te zijn. Want je bent doodongelukkig op stage. Ik weet dat je op een woensdagmiddag in volle paniek naar inhaalstage bent gegaan omdat je niet wist was je dan wel wou doen. Eventjes later ontdek je je nieuwe richting en voel je ‘dit is het’. Maar je bent ook bang. Een nieuwe school, een nieuwe stad. Compleet nieuwe vaardigheden moeten leren. Luister naar mij en laat je angst niet winnen. Luister naar dat enthousiasme in je hart, want het brengt je naar een van de beste tijden in je leven. In je leven buiten school zal het niet altijd makkelijk zijn, maar binnen school heb je de tijd van je leven.

★ Blijf boeken lezen, ondanks alles

Boeken lezen is niet de meeste coole hobby in de middelbare school en ik weet dat je het eigenlijk niet meer wilt omdat je er zoveel commentaar op krijgt. Mensen noemen je een nerd en pesten je. Toch hoop ik dat je nooit echt je liefde voor boeken gaat verliezen. Niet alleen brengt het jou zoveel plezier en kennis, maar je gaat er ook een paar geweldig lieve mensen door leren kennen. Mensen die jou wel gaan begrijpen als je vertelt hoe fantastisch goed een boek was, maar zoveel meer dan dat. Je gaat niet alleen boekgerelateerde vrienden maken, maar vrienden waar je eigenlijk alles mee kan bespreken en waar je altijd bij terecht kan. Misschien is dat nog het meest magische aan je hele leesavontuur.

Leer naar je gevoel luisteren

Ik zei het al eerder hierboven, maar ik benadruk het nu nog maar eens. Leer naar je gevoel luisteren. Er gaan een heleboel mensen zijn die dat echt zever gaan vinden, maar ik kan je wel vertellen dat een heleboel van je beste beslissingen op gevoel gemaakt zijn. Als iets goed voelt, ga ervoor. Want het gaat je nog zoveel moois brengen en leren dat de wereld niet alleen maar donker en zwaar is. En als je gevoel je vertelt om iets niet te doen, doe het dan ook niet. Ook dat zal je veel problemen sparen. Maar ik weet het, soms moeten dingen gebeuren voor je ervan leert. Zo werkt het leven nu eenmaal.

Je bent meer dan genoeg

Ik weet dat het wellicht anders voelt. Waarschijnlijk voel je je allesbehalve genoeg. Je voelt je van alles, te veel, te weinig, te zwak, te raar. Je bent alles behalve die dingen. Weet je wat je wel bent? Genoeg. Maar er zijn nu eenmaal mensen die dat -jammer genoeg- nooit gaan inzien. Zoals ik al vertelde: er komen in die plek mensen die dat wel gaan inzien. Als ik terug kon gaan zou ik je vertellen hoe trots ik ben op je. Maar dat vertel ik je later vandaag nog.

Het komt allemaal goed

Niet op de manier die jij had gedroomd. Ook niet op magische wijze. Integendeel, het zal heel veel vechten worden en verwerken. En we zijn er nog niet op het moment dat ik dit schrijf naar je. Maar we zijn al verder dan pakweg gisteren of vorige week. Ik weet dat je bang bent voor de wijde wereld na school, maar het komt goed. Misschien met hier en daar was strubbelingen en valpartijen, maar die horen bij het volwassen leven. Eigenlijk gewoon bij het leven. De dingen waar je zo bang voor bent, komen uiteindelijk op hun pootjes terecht. En ik weet het, het doet pijn als je hard wordt geraakt. Maar alles wat je nu breekt, worden later je krachten. Geloof me maar.

★ Ik ben trots op jou

Misschien voelde je het toen niet, maar ik ben trots op je. Jij vond dat het altijd beter kon, dat je maar wat volwassener moest zijn of wat meer dit of dat. De dingen die jij op je bord kreeg, zijn dingen waar zo’n jong meisje nooit mee zou moeten dealen. En je hebt het gedaan met de kennis die je hebt, zo goed en zo kwaad. Maar je hebt het gedaan en ik ben trots op je dat je nooit hebt opgegeven. En bovendien heb je het nooit toegestaan dat je bitter zou worden maar ervoor gekozen om je hart niet te laten verstenen. We hebben soms wat moeite om ons hart open te zetten nu, maar dat komt wel weer. Met alles wat je toen moest doorstaan, heb je het aangepakt op de best mogelijke manier. En daarvoor ben ik trots op je.

★ De wereld heeft je nodig

Misschien is dit nog wel de meest moeilijke boodschap die je mag horen. Maar we hebben je nodig hier. Het voelt als de enige optie en het voelt ook gewoon alsof het beter kan zonder jou. Maar dat is niet zo. Niet alleen de wereld heeft je nodig, jij zelf ook. We vinden het af en toe nog steeds moeilijk om in de toekomst te kijken, maar het komt wel goed. Je mag niet alleen blijven vechten voor anderen, maar ook voor jezelf. Ook jij hebt dromen, doelen en ambities waar je voor mag blijven vechten. Maar vergeet de gedachte dat de wereld je niet nodig heeft. Je hebt een groot hart vol liefde en goede intenties. En dat hebben veel mensen, maar niet op jouw manier en niet met jouw combinaties. Dus we hebben je nodig hier. Geef niet op.

Wat zijn een paar dingen die jij tegen je jongere zelf zou zeggen?

%d bloggers liken dit: