De laatste tijd ben ik niet veel met mijn blog bezig geweest. En ik zeg ook al weken dat ik daar ook iets aan ga doen. Maar de drukte door de crisis maakt dat gewoon soms echt niet mogelijk. Maar er is een tweede probleem, wat ik nu ga uitleggen. Maar als je de titel hebt gezien, denk ik dat je zelf wel kunt invullen wat het probleem is.
Ik klap heel vaak mijn laptop open voor mijn weekoverzichtjes, voor de kleine gelukjes. En altijd heb ik dan echt zin om meer te bloggen en nieuwe content te schrijven. Maar twee minuten later klap ik hem weer dicht omdat ik gewoon niet weet waarover ik wil schrijven. Het lijkt precies of ik het bloggen verleerd ben. Onzin, want ik heb nu al bijna drie jaar actief een blog en ik denk niet dat ik het verleerd ben. Ik weet het gewoon eventjes niet meer. Na veel wikken en wegen kreeg ik eigenlijk een heel simpel idee. Waarom vraag ik het jullie gewoon niet? De meeste van mijn volgers zijn medebloggers en we kennen dit probleem allemaal. Dus ik roep gewoon jullie hulp eventjes in. Zijn er dingen die jullie nog willen lezen? Misschien gewoon random ideetjes voor lijstjes, vragen, tags etc… Het is allemaal welkom, ik kan dan kijken wat ik ermee kan doen. En natuurlijk blijf ik zelf ook verder denken voor nieuwe content. Maar mijn eigen hersenen zijn blijkbaar niet genoeg op dit moment. Dus, help me. Dat zou heel lief zijn. Bij deze mijn oproepje 🙂
Hoi allemaal! Doordat we in een bizarre tijd leven waar iedereen thuiswerkt en thuis moet blijven, verandert er het een en ander natuurlijk. Heel veel zelfs. Maar net zoals veel bloggers tover ik op maandagochtend (of beter, de avonden voordien) een vers weekoverzichtje op mijn blog. Ik wilde daar graag iets over vertellen. Want normaal zijn mijn weekoverzichtjes nooit gevuld met de meest gekke avonturen, maar ze zijn wel gevulder. Meer dan dat ze nu zullen zijn.
Morgen komt er weer een overzichtje online, dat staat vast. Want ik heb zojuist meer dan de helft uitgewerkt dus het zou heel jammer zijn als ik dat uiteindelijk gewoon in de virtuele prullenbak van WordPress zwier. Ik ben ook van plan die overzichtjes door de crisis heen te blijven maken. Het zal inderdaad op den duur langdradig worden en als ik merk dat het saai wordt of het me niet gelukkig maakt, dan zal ik het ook stoppen. Maar alleen als ik dat zelf voel. Ik heb wel een hele goeie reden om de overzichtjes te blijven schrijven. Het houdt me een stukje overeind.
Het leven verloopt wat langzamer want iedereen is thuis. Er is minder te doen, veel minder drukte op de baan. Daardoor ben ik zelf ook geneigd om op de kleine dingen te letten. En laat het nu net dat zijn dat me hoop geeft. Ik fotografeer heel graag de kleine gelukjes van mijn week en die zijn elke keer weer anders. Soms is dat een van mijn favoriete broeken dragen, een zonsondergang, een nieuwe ontdekking in chocolade of ijs. Maar het zijn nu juist die momentjes die we in ere moeten houden en die ons overeind gaan houden. Door mijn weekoverzichtjes blijf ik me bewust van die kleine gelukjes en zoals ik net zei, het is juist nu belangrijk dat we die blijven zien. Want van eens goed op reis gaan of eens lekker duur gaan eten kunnen we het nu niet hebben. Echt niet. Dus we moeten back to the basics en genieten van de kleine lichtpuntjes in de dag. Dat is niet altijd gemakkelijk. Maar het is mogelijk, geloof me.
Heel stiekem hoop ik ook anderen te inspireren. Mensen die wanhopig, bang of gefrustreerd zijn. Laat me duidelijk zijn; das allemaal oke. Het is een bizarre tijd en volgens mij zijn we allemaal wel bang. Ook de mensen die beweren van niks schrik te hebben. Maar ik wil met mijn kleine gelukjes toch jouw dag beter maken of je inspireren om op zoek te gaan naar jouw lichtpuntjes in de dag. Of dat gaat lukken, dat laat ik in het midden. Ik doe het in eerste instantie om mezelf op de been te houden. Maar ik word zo verschrikkelijk gelukkig als ik iemand anders dag kan maken. Dus als ik dat nu weer kan, dan ben ik heel blij. Samen kunnen we dit aan 👊
Hoi allemaal! Ik wilde graag mijn verhaaltje doen rond het Corona-virus dat zich de ronde doet. Niet omdat iedereen het doet, maar omdat ik er behoefte aan heb. En omdat we allemaal bang en in paniek zijn, en ik graag een beetje hoop en positiviteit in de wereld wil gooien. Ik snap ook dat dat niet altijd makkelijk is. Maar hoop en liefde houden de wereld overeind. En dat mag je nooit vergeten.
Het is niemand ontgaan dat er zowel in België en Nederland heel wat besmettingen zijn en zelfs al mensen dood zijn gegaan. De precieze cijfers heb ik nu eventjes niet, maar dat doet er ook niet toe. Ieder sterfgeval is erg en doet heel veel pijn voor de nabestaanden. Net zoals mensen die besmet zijn en in quarantaine zitten. Het is geen leuke situatie. Er is ook maar een pad voor deze situatie, en dat is zoals vele moeilijke dingen in het leven. Er recht doorheen.
We zijn met zijn allen aan het hamsteren en in paniek en bang. Dat we bang en in paniek zijn dat is normaal. Corona is een virus en het is zwaarder dan een simpel griepje. De regering neemt ook maatregelen. Evenementen worden platgelegd, scholen en universiteiten sluiten en je mag niet meer eten in horecazaken. Allemaal maatregelen om het virus te stoppen. En dat voor een aantal weken.
Het hamsteren klinkt mij vrij onzinnig in de oren, omdat de winkels gewoon open blijven. In de supermarkten is alles onder controle, er zijn zelfs winkels die ‘s nachts personeel laten aanvullen gewoon om iedereen van eten te voorzien. Die paniek is echt nergens voor nodig. Het is een virus, geen oorlog die uitbreekt.
Maar we mogen de moed niet verliezen. Hoop en liefde is het enige wat ons hier allemaal doorheen gaat helpen. En hoe erg een situatie uit de hand lijkt te lopen of hoe fout het ook kan gaan; zolang er hoop is, is er leven. Als er een iets is wat ik de afgelopen tijd heb geleerd, is het wel dat. Dus we moeten blijven hopen en positief blijven dat de epidemie terug zal minderen en we over een lange tijd weer op straat kunnen lopen en alles weer zijn normale gang zal gaan. Zorg voor jezelf, maar ook voor elkaar. Geliefden die kwetsbaar zijn en niet buiten durven door het virus, help ze. Ga boodschappen doen voor ze, help ze uit de nood. We kunnen de wereld niet redden en een iemand alleen kan Corona niet stoppen. Maar we kunnen elkaar wel helpen en steunen in deze lastige tijd. En ik hoop dat we dat met zijn allen doen. Want dan weet ik zeker dat het goed komt. Dat kan niet anders.
~ T I P S ~
Was regelmatig je handen. Dat moet je normaal al doen, maar nu nog iets meer
Ontsmet je handen regelmatig
Blijf thuis als je ziek bent, zo steek je anderen niet aan
Hoi allemaal! In de drie jaar die ik als blogger al actief ben hier, heb ik al best veel gedaan. Er zijn heel vaak nieuwe jasjes om mijn blog gegooid, lettertypes veranderd, nieuwe headers. Er is al van alles de revue gepasseerd. Maar ik denk dat het nu wel zo zal blijven, want ik ben blij met hoe het nu is! Ik wilde graag wat vertellen over mijn nieuwe lay-out. Let’s go!
Al een lange tijd keek ik uit naar heel veel collega’s die een strakke blog lay-out hadden en ik wilde dat zelf ook. Natuurlijk ga ik ze niet nadoen, want ik doe ook graag mijn eigen ding. Dus ik ging wat rondsurfen op het net, uiteindelijk kwam ik door Irene StudioGemThemes tegen, en daar heb ik dus mijn nieuwe thema gekocht. Ik heb er wat kleine aanpassingen in gegooid met WordPress en natuurlijk gooide ik mijn eigen blognaam bovenaan. Ook ben ik overgestapt naar een eigen domeinnaam, waardoor ik nu niet meer blog onder de naam Sensitive Soul maar effectief onder Hoogsensitieve Held.
Door die aanpassingen ben ik volledig blij met mijn blog, maar daarnaast heb ik daardoor heel veel zin en energie gekregen om nog meer te bloggen. Daar was weinig van te merken afgelopen week, dat weet ik. Het klinkt enorm ironisch. Ik heb een drukke week achter de rug met heel veel toffe dingen, zul je ook wel merken maandag. Maar daardoor kwam ik vaak ‘s avonds uitgeput thuis en had ik totaal de energie niet meer om te bloggen. En zonder energie komt er meestal ook niks zinnigs uit dus ik dacht, ik laat het maar voor later. Ik zei het al nog niet zo lang geleden; I’m living life in airplane mode. En nu mijn lichaam en geest helemaal gewend is aan het idee van geen social media hebben, dan wordt dat nog meer natuurlijk.
Ik ben wel van plan terug actiever te gaan bloggen, niet dagelijks. Maar net zoals vele dingen heb ik moeten accepteren dat ook bloggen soms eens om een lager standje zal staan gewoon omdat het niet altijd kan. Nooit lang, want ik kan mijn blog niet missen. En zeker niet nu ik zo blij ben met hoe mijn plekje is geworden.
Hoi allemaal! Ik heb een tijd nagedacht en heb een beslissing genomen. Niet voor mijn blog, die gaat niet stoppen. Ik vind het veel te leuk om door te gaan. Maar wel een andere huishoudelijke mededeling: ik heb besloten mijn blog van Bloglovin af te halen. Ik heb daar ook een goeie reden voor, het voelt niet meer goed. Ik wilde graag eventjes uitleggen wat dat concreet inhoudt om misverstanden te voorkomen.
Al heel lang ben ik bekend met Bloglovin, al sinds mijn vorige blog. Hij stond er ook op en toen ik Hoogsensitieve Held opstartte twijfelde ik er ook niet aan om hem aan Bloglovin te koppelen. Ik heb echter hier en daar een paar dingen gelezen die niet strikken met mijn gevoel, laten we het zo zeggen. Ik ga de artikels niet linken, omdat het mij ook niet perse om die dingen gaat. Het voelt gewoon niet meer fijn en daarom vooral verwijder ik mijn blog. Ik ben me ervan bewust dat de meeste mensen mijn blog daar vinden, maar op den duur gaat dit mijn blogplezier overnemen en dat wil ik niet. Bovendien wil ik actiever reageren bij anderen, dus zo komt er ook wel verkeer. En zo niet, jammer. Ik geef natuurlijk wel om mijn lezers en ik vind reacties en waarderingen echt heel leuk. Maar ik merk al een tijdje dat ik niet blog met de intentie om groots en viraal te gaan. Ik blog omdat ik graag schrijf en het een goeie uitlaatklep is. Ik zal het zo zeggen; ik heb geen ambities met mijn blog. Of dat door de jaren heen verandert, dat zien we dan wel weer.
Een tweede reden waarom ik deze beslissing nam is omdat ik vaker de melding krijg dat ik er een volger bij heb. Superleuk natuurlijk. Maar als ik dan vervolgens klik op het profiel van die volger, komt er echt een emailadres en een beschrijving op die seksgerelateerd is. Ik heb het toen vergeleken met andere mensen die ik volg, en het is bij iedereen zo. Maar toch voelt het niet veilig om zo verder te bloggen. Ik wil niet dat er iets met mijn foto’s gebeurt of wat dan ook. Vandaar ook mijn keuze. Ik blog heel persoonlijk en misschien lijkt het dan alsof ik me geen zorgen maak over wat ik online gooi. Maar dit gaat te ver voor mij. De persoonlijke verhalen die ik deel die maken mij tot wie ik ben. Maar dit jaagt me wel echt angst aan. En zoals ik al zei, ik wil niet dat dat mijn blogplezier overneemt. Daarvoor hou ik echt oprecht te veel van bloggen.
Wat about andere blogs?
Hier heb ik heel lang over liggen dubben. Natuurlijk is mijn blog weer moeilijker vindbaar als ik niet meer op Bloglovin ben. Maar zoals ik al zei, ik blog niet om ineens viraal te gaan. Het betekent wel dat ik mijn dagelijkse rondje op Bloglovin zou moeten aanpassen. Daar heb ik ondertussen al iets op gevonden, ik heb een lijst met bladwijzers gemaakt en alle blogs die ik volg heb ik daarin gezet. Dat geeft me meer werk om te kijken wie er iets gepubliceerd heeft. Maar daar zit ik niet zo mee. Het voelt veel beter voor mij zo. Natuurlijk zien jullie mij nog op andere blogs, mijn artikels zullen alleen niet meer automatisch in het feed verschijnen.
Ik ben dus niet van plan in een hoekje weg te kruipen met mijn eigen blog en nooit meer een ander zijn of haar blog te bezoeken. Absoluut niet, want ik lees echt heel graag anderen hun blogs. Het is een van de leukste aspecten aan bloggen, dat je elkaars blog kan lezen. Elkaar kan inspireren. Misschien vind ik dat wel het allermooiste aan heel het fenomeen bloggen. Want ik ben al heel vaak geraakt door andere mensen hun schrijfsels en ze hebben mijn leven beter gemaakt. Maar alsnog verdient iedere blogger respect voor wat hij of zij schrijft. En daar help ik graag aan mee.
Ik ga nog een weekje wachten om mijn blog effectief weg te halen, zodat het nieuws wel verspreid is. En ook omdat ik heb gelezen dat je blog niet in een handomdraai weg is en het veel werk kost. Dus sowieso denk ik wel dat de meeste mensen het wel zullen gelezen hebben tegen die tijd. Dit is mijn keuze, ik hoop dat jullie die respecteren. En dat ik jullie mag blijven terugzien op mijn blog.
