Afgelopen week ·

Week in beeld | 108

Ik had beloofd om in het nieuwe jaar weer met weekoverzichtjes te beginnen, ik vind het zelf ook altijd leuk om die te hebben. Het is van oktober geleden dus de gewoonte moet er wel terug in raken, maar ik leef ook iets meer in het moment waardoor ik soms vergeet om foto’s te maken. De eerste week van het jaar was eigenlijk een prima week, alleen kreeg ik meteen een verkoudheid en dat bovenop mijn normale pijn en vermoeidheid was pittig soms. En ik heb vorig jaar ook covid gehad, en sindsdien is geen enkele verkoudheid meer dezelfde. Er waren ook leuke dingen zoals het schaatsen en we sloten de week af met een escape room.

Normaal is het traditie dat we met de jaarwissel vuurwerk gaan kijken, maar door de wind ging het dit jaar niet door. Dus ik lag eigenlijk vrij vroeg in mijn bed, en de eerste dag van het jaar was ook een werkdag. De winkel waar ik nu werk is net zoals mijn vorig werk elke dag een hele dag open. Maar tijdens de feestdagen zijn we wel korter open. Mijn eerste werkdag van dit jaar was tot 18u, maar het was heel druk dus daardoor ging hij nog heel snel om. Ik ging ‘s avonds met de trein om de jaarwisseling te vieren bij een vriend van me, maar we hadden allebei gewerkt en waren allebei moe dus het was heel rustig.

Maandag startte de dag rustig met een koffietje en ontbijtje, want ik had enkel de late shift die dag. Het plan was om terug te keren met de trein, maar die werd afgeschaft. Dus ik ben in een taxi moeten springen, of ik zou echt gruwelijk veel te laat komen op werk en daar hou ik niet van. Verder was het een heel normale werkdag, er is niet veel geks gebeurd. Ik werkte tot 20u, en daarna ging ik naar huis met mijn step en na het eten las ik verder in ‘The Love Hypothesis’ van Ali Hazelwood. Hij was toen bijna uitgelezen, maar hij telt niet mee als gelezen boek in het nieuwe jaar omdat ik meer dan de helft vorig jaar heb gelezen. Zo eerlijk ben ik wel.

Mijn nieuwe vaste vrije dag is nu de dinsdag, het was een kort nachtje. Er zijn veel veranderingen geweest de laatste maanden. Voor de goeie zaak, maar het heeft me veel energie gekost. Ook het harde werk om dingen te veranderen. Ik was ook wat in paniek maar het meeste is opgelost nu. Dinsdagochtend bracht ik eerst mijn boeken weg naar de bibliotheek en -hou je vast- kwam ik zonder boeken naar huis. De reden daarvoor is omdat ik eigenlijk bijna alleen maar eigen boeken lees. En ze liggen vaak drie weken stof te vangen. Dat levert mij stress op, maar ook zijn er mensen die die boeken wel graag willen lezen. Ik heb ondertussen mijn abonnement op Kobo terug geactiveerd en binnenkort ga ik een oplossing voorzien voor mijn te kleine boekenkast. Dus nee, ik stop zeker niet met lezen. Wel met naar de bib te gaan.

In de namiddag gingen mijn zus en ik schaatsen! Ik had het beloofd en ik keek er ook naar uit. De afgelopen twee jaar was het moeilijker door de pandemie, dus ik keek er extra naar uit. We hebben een uurtje geschaatst en het was heel erg leuk. Ik was verbaasd over het feit dat ik het nog kon en niet eerst een eeuwigheid aan de boord moest staan schuifelen voor het lukte. We gingen daarna nog eventjes rond de kerstmarkt, ik kocht een nieuwe trui in de stad en we konden een serieuze korting scoren. In de H&M was het koppelverkoop waardoor zowel mijn zus als ik een nieuwe trui hadden, maar ik had nog een extra korting waar ik niet van wist waardoor we twee truien hadden voor misschien tien of elf euro. Ik shop vooral op Vinted, maar heel af en toe gun ik mezelf iets uit de winkel. We aten ook in de stad bij Poule & Poulette, wat ik regelmatig thuis laat bezorgen en het was heel lekker. Een geslaagde dag dus. Ik kroop nadien moe maar voldaan in mijn bed.

Woensdag had ik een dagshift van negen tot zeven. We hadden levering dus dan heb je je handen vol. Ik heb heel veel gelachen met collega’s tijdens het aanvullen, dus dat maakt het werk ook heel erg aangenaam. Ik hou van zulke sfeer op het werk. Na mijn shift at ik en keek ik Youtube. Mijn dagen zijn niet heel spannend, maar mijn lichaam is aan het bekomen van heel wat veranderingen en ik moet ook een nieuw ritme vinden aangezien ik nu full time werk.

Donderdag en vrijdag had ik twee lange shiften, van twaalf tot acht. Maar omdat ik graag op mijn werk ben gaan ook die dagen vrij snel voorbij. Als ik alleen ben tijdens de lunch lees ik soms ook en dat is altijd een fijne break tussen de drukte om mijn hoofd leeg te maken. Ik heb ten opzichte van mijn vorige job langere middagpauze, dus dat is ook aangenaam. ‘s Morgens werd er ook af en toe geblogd, ondertussen staat mijn leesoverzicht van de maand december ook online. Ik was nog aangenaam verrast door het aantal dat ik gelezen heb want het was nu niet de meest rustige maand.

Zaterdag was mijn laatste dag deze week dat ik aan het werk was. Ik werkte van acht tot zes, begon de dag met een lekker ontbijtje. Ik ben tegenwoordig verslaafd aan eclairs en zeker die die wij verkopen op het werk. Ook zaterdag vloog de tijd vrij snel om, na het werk stond ik nog eventjes te babbelen met een paar collega’s en ging ik naar huis. Ik was niet met de step die dag en helaas zag ik ook mijn bus voor mijn neus wegrijden, maar gelukkig komt mijn bus om de tien minuten dus dat is ook geen ramp. In de avond belde ik met een paar vrienden op Discord en ging ik eten en slapen. Die verkoudheid heeft me enorm veel energie gekost, maar de ergste dagen heb ik wel achter de rug. Dat en een paar andere dingen hebben gezorgd voor een fijn einde van de week.

Zondag maakte ik geen enkele foto, maar het was wel een hele leuke dag. Er stond al een tijdje een escape room op de planning, omdat mijn kleine broer dat heeft gedaan met een groepje en hij wilde dat heel graag nog eens doen. Dus rond twee uur waren mijn moeder, broertje, zus en vriend (en ik) druk bezig met een moordmysterie op te lossen. We moesten ook zorgen dat we een parelsnoer vonden, anders was de ontsnapping niet geslaagd. Het was een hele leuke ervaring, maar ik voelde me een paar keer echt heel dom. Achteraf gezien waren er heel veel dingen logisch, maar midden in het spel denk ik daar niet altijd aan. Nadien gingen we nog iets drinken en ik at een wafel met bueno en ijs. Heel lekker! Met deze sluit ik ook het overzichtje af. Komende week start ik weer gewoon met maandag, maar door de jaarwisseling heb ik zondag er ook nog bijgenomen.

Wat was jouw favoriete dag deze week?

Boeken ·

December in boeken (en cijfers)

Zoals ik nu al een paar maand doe, deel ik vandaag weer een overzichtje in wat ik de voorbije maand heb gelezen. Ik track mijn leessessies met Bookly, waardoor ik heel veel dingen te weten kom over mijn leesgedrag en snelheid. Het is geen wedstrijdje, maar ik vind het altijd leuk om op terug te blikken. December was een drukke maand omdat ik van werk veranderde, maar ik heb verbazingwekkend veel gelezen. Let’s go!

★ CIJFERTJES ★

In december las ik een boek minder uit ten opzichte van november, maar zoals ik al zei was het een hele drukke maand. Dus ik ben alsnog vrij trots op mijn prestatie. Dat was goed voor 1257 pagina’s en 14 uur en 13 minuten aan leesplezier. Het hoogst aantal gelezen pagina’s op een dag was 156 en gemiddeld las ik 41 pagina’s per dag. Ik had ook een dag waarop ik 94 minuten las, wat weer een klein anderhalf uur is. Dus ik ben wel blij hiermee.

★ BOEKEN ★

Splinters of Sunshine – Patrice Lawrence (EN) ★ ★

Dit boek klonk veelbelovend en ik dacht dat het mijn favoriete nieuwe boek ging worden. Helaas zijn we op het eind van het jaar toch nog op een boek gestuit dat ik niet leuk vond. Splinters of Sunshine gaat over een jongen wiens vader uit de gevangenis komt en het eindigt erin dat ze een lang gesproken schoolvriendin van het hoofdpersonage gaan redden uit een ontvoering. Klonk als het perfecte verhaal over vriendschap, moed en vergeving voor mij. Maar dat was het niet. De schrijfstijl raakte me niet en het voelde heel langdradig en ik was echt op een gegeven moment aan het doorlezen omdat ik wilde dat ie uit was. Helaas is dit geen favoriet boek van mij geworden. Het raakte me net niet, de personages kwamen ook niet binnen. Ik kan niet ieder boek leuk vinden. Wel punten voor de verhaallijn, want daar zou ik niet zo snel op gekomen zijn.

Meat Market – Juno Dawson (EN) ★ ★ ★ ★ ‘5

Naar dit boek keek ik ook uit, want ik heb al eerder iets gelezen van Juno Dawson. Meat Market gaat over een meisje dat onverwachts gespot wordt en gecast als model. Het boek geeft volgens mij de heel realistische wereld weer achter de modebladen (ik heb geen idee want ik ken de wereld totaal niet), en het is ook heel sterk neergezet. De hoofdpersonages waren heel sterk en geloofwaardig neergezet, net als de gebeurtenissen. Je zit gewoon in het boek. Ik denk als je een eerlijke blik wilt op de modellenwereld, dit boek wel een geschikte kandidaat is. De groei van de hoofdpersoon is ook heel sterk en herinnert mij er ook aan om altijd te blijven vechten voor de waarheid.

The Girl with No Soul – Adams Owen (EN) ★ ★ ★

Bij dit boek zit je in een andere wereld, een dystopische wereld. Niet echt verwoest zoals in veel bekende boeken, maar het is wel een wereld waar je niet zelf zou willen zitten. Iedere persoon wordt gekenmerkt door vijf onderdelen, en die vormen je dan. Hoofdpersonage is deze vijf stukken al jong kwijtgeraakt waardoor ze eigenlijk geen ziel meer heeft. De ‘overheid’ houdt mensen dag en nacht in de gaten door allerlei technieken, zodat iedereen netjes doet wat er gevraagd wordt. Op voorwerpen zitten ook herinneringen die met de juiste apparatuur kunnen afgespeeld worden, en spullen met een hoge emotionele waarde worden op de zwarte markt verkocht en dat is een misdaad. In het boek volg je hoofdpersonage die probeert te overleven zonder ziel, maar uiteindelijk komt er een heel avontuur met mysteries en ontdekkingen. Het was een prima boek, maar ik merkte naar het einde toe dat ik wel zoiets had van ‘nu is het wel genoeg’. Het einde voelde voor mij te langdradig, maar ik kan ook niet helemaal uitleggen waarom. Ik heb zeker wel van het boek genoten, maar het was het niet helemaal.

Geen categorie ·

Doelen voor het nieuwe jaar

Er is zo’n uitspraak en die gaat als ‘new year, new me’. Daar geloof ik niet zo zeer in, en het gaat ook geen zo’n soort post worden vandaag. Maar de magie van het nieuwe jaar heeft wel iets motiverend voor mij, ik krijg er altijd energie van. Een versie lei van 365 dagen zeg maar. En ik geloof ook zeker niet dat je tot het nieuwe jaar moet wachten om je domen na te jagen of om dingen in je leven te verwelkomen. Maar ik vind het wel altijd leuk om vooruit te blikken. Dus here we are.

★ Een leesdoel van 12 boeken

Ieder jaar zet ik trouw mijn challenge op Goodreads. Dat doe ik al sinds 2014, dus zeker zo’n acht jaar. Ik verlies daardoor lezen niet uit het oog in drukke tijden. Vroeger was het vaak in de zin om mezelf uit te dagen tot nieuwe doelen, records. Dit jaar gaat hij net zoals vorig jaar op twaalf boeken. Zo is er geen druk, maar heb ik wel een stok achter de deur om te blijven lezen. En één boek per maand is zeker haalbaar.

★ Focussen op mezelf (en mezelf ontdekken)

Dat betekent niet dat ik in het nieuwe jaar ineens iedereen laat vallen en denk dat mensen hun eigen plan moeten trekken. Absoluut niet. Maar in 2022 ben ik erachter gekomen dat ik een hele rits trauma’s heb aan mijn jeugd en daardoor nooit echt volledig mezelf ben geweest. Naar het einde van het jaar toe kwam dat wel wat meer naar boven, en het lijkt me heel erg leuk om daar in 2023 verder aan te breien. Het leven draait ook een stuk om jezelf creëren, maar ik wil graag ontdekken wie ik zelf wil zijn. Niet wie de maatschappij wil dat ik ben, maar wie ik zelf wil zijn. Het zal zeker een uitdaging worden, maar I got this.

★ Mijn blog meer aandacht geven

Zou ik zeggen dat ik in het afgelopen jaar niet geblogd heb? Nee, zeker niet. Maar ik merkte wel dat er momenten waren dat ik mijn blog verwaarloosde. En soms komt het leven nu eenmaal in de weg, en dat zal in het nieuwe jaar (of de jaren erna) zeker nog gebeuren. Maar mijn blog is een onderdeel van wie ik ben, en ik wil er meer aandacht, tijd en liefde insteken. En ik moet denk ik voor mezelf ook eens nagaan wat ik met mijn blog wil doen, want de laatste maanden voelt het alsof ik een beetje ‘vast’ zit.

★ Meer genieten van mijn leven

Vooral in het laatste stuk van het jaar vielen er een paar dingen op hun plek waardoor ik een stuk losser van mijn trauma leefde. En ik durfde weer te geloven dat het echt kan, dat ik gelukkig kan zijn en mag genieten. Het zijn dingen die ik lang niet gevoeld heb. Dus dit wil ik in het nieuwe jaar zeker voort zetten. Er staan ook al een paar leuke plannen op de kalender, maar los daarvan wil ik ook heel graag genieten van de kleine dingen. Ik weet zeker dat dat wel goed komt.

Heb jij doelen voor het nieuwe jaar?

Overige ·

Gelukkig 2023! En mijn lessen uit het afgelopen jaar

Het voelt vrij raar om dit te schrijven, want ik ben dit aan het schrijven begin december. Af en toe durft er al eens een kerstplaat op de radio te spelen, maar nog niet overheersend. Maar laat mij maar eventjes doen alsof ik een professionele blogger ben die haar blogposts weken op voorhand klaarstoomt (not!). Ik hou er altijd van om te reflecteren en terug te blikken rond het einde van het jaar, dus vandaag mijn lijstje met lessen die ik leerde in het jaar. Het gaat over hele stomme random dingen tot echt lessen voor de rest van mijn leven.

Photo by Kelly Sikkema on Unsplash

★ Helen van je verleden doet pijn, maar is het wel waard

Zoals artieste BLÜ EYES zingt: healing f*cking hurts sometimes. En ik kan het er alleen maar mee eens zijn. It does. Als er een woord was voor dit jaar voor mij persoonlijk zou het ‘helen’ zijn. Of ‘herstellen’. Want vanaf mei is dat hetgene geworden waar ik het hardst mee bezig was. We zijn talloze huilbuien, mental breakdowns, wanhopige momenten en veel vragen en twijfels verder, maar het heeft wel geholpen. Ik heb een groot deel van mijn verleden een plekje leren geven en ik leef elke dag een beetje meer naar wie ik wil zijn en kan zijn. Het is zo opluchtend om die steen niet meer op mijn schouders te hoeven te dragen. Dus ja, het doet zeker pijn maar ik raad het wel aan.

★ Het is nooit te laat om terug van jezelf te houden

Waarschijnlijk heb ik dit al vaker gezegd op mijn blog, maar het is wel zo. En dit jaar besef ik dat nog meer dan ooit. Ik kom van een tijd waarin ik mezelf echt gehaat heb, vond dat ik niks bijdroeg aan de wereld en anderen altijd beter waren. Het is een deel van het helingsproces. Maar het is mogelijk. Dus ga ervoor. Het is het zeker waard.

★ De bibliotheek is een van de mooiste plekken op aarde

Als je mij een beetje kent denk je waarschijnlijk ‘duh’. En ik wist dat ook al langer dan vandaag. Maar doordat ik eigenlijk alleen maar digitaal las, zag ik niet echt het nut meer van naar de bibliotheek te gaan. Op een dag ben ik dat wel weer gaan doen. En het voelde net zo magisch als vroeger. Dus dit was een van mijn favoriete keuzes van dit jaar. En het is ook voor andere zaken goed, want in de boekhandel kom je bijna altijd de nieuwste releases tegen of de boeken die een hit zijn op BookTok. Mijn bibliotheek is niet altijd zo actueel, maar dat betekent dat ik heel veel nieuwe boeken ontdekt heb afgelopen tijd. Nieuwe pareltjes.

★ Je eigen geluk is ook belangrijk

Ik ben (door trauma) ooit een people pleaser geweest. En dat is iets wat altijd in mij zal zitten denk ik. Ik zou het ook niet kwijt willen, want andere mensen blij maken is iets wat ik graag doe. Maar ik mag ook niet vergeten dat mijn eigen hart en geluk ook aandacht nodig heeft. Ik heb dit jaar een paar keuzes gemaakt voor mezelf, waar ik uiteindelijk wel opgeluchter uit ben gekomen. Ze zijn iets te persoonlijk voor het wereld wijde web, maar laat dit een les zijn voor jij die dit leest ook.

★ Elke donkere tunnel heeft een licht

Eerlijk, ik had er me dit jaar zowat bij neergelegd dat ik altijd een beetje in die tunnel ging blijven zitten, dat er weinig oplossingen mogelijk waren. Ik was niet perse aan het opgeven, maar wel dingen aan het accepteren of me bij dingen neer aan het leggen waar dat niet hoefde. Dingen die ik wel kon veranderen. Maar na een heel leven struggelen met mezelf, de wereld (waarvan de laatste zeven het zwaarst waren) kan ik je vertellen dat er altijd een lichtje aan het eind van de tunnel is. Soms is het zo groot dat ik erdoor verblind word.

★ Je kinderjaren zijn nooit heel ver weg

In 2022 heb ik me moeten neerleggen bij het feit dat ik heel vroeg volwassen ben moeten worden, met alle gevolgen van dien. Maar je kan wel altijd terugkeren naar de leuke dingen van je jeugd. Niemand zegt dat je je favoriete koekjes van toen niet meer kan kopen, of niemand zegt dat je toch die ene knuffel niet kan kopen. In mijn geval betekent dat niet dat ik nooit meer Studio 100 mag of kan luisteren of dat ik de dingen die ik mis niet kan terugbrengen. Sommige dingen dan.

★ Je bent sterker dan je denkt

Vorig jaar heb ik dit ook al gezegd en ik zeg het zo’n duizend keer per jaar op mijn blog. Maar het is een les of besef dat me elk jaar weer overvalt. Er was een trauma waarvan ik dacht dat ik het nooit meer te boven zou komen. Om het met de woorden van Cleymans & Van Geel te zeggen: ‘je dacht dit is het einde, hier raak ik nooit meer uit’. Niks is minder waar gelukkig. Er zijn dagen geweest dat ik dacht dat het nooit meer goedkomt en ik altijd zou moeten vechten met mijn verleden. Ik heb dagen gezien die ik nooit meer wil zien. Maar toch, ik heb het gedaan. En daar ben ik heel trots op. Naast een heleboel andere omstandigheden die tegelijkertijd ook speelden. 2022 was absoluut geen gemakkelijk jaar. In 2022 heb ik de meest ‘gebroken’ versie van mezelf ontmoet, maar ook de sterkste.

★ Kies ervoor om je volle zelf te zijn

Voorheen was ik altijd in twijfel om mezelf te zijn. Niet helemaal raar, want als je in het leven genoeg het deksel op je neus krijgt dan ga je wel twee keer nadenken voor je dat opnieuw doet. Maar het is het wel waard om het te blijven proberen. Je weet namelijk nooit wie je aan het inspireren bent of wie de persoon die onder je masker zit zo leuk zal vinden. Het kost heel veel moed, maar het is het wel waard. En niet perse voor anderen, maar gewoon voor jezelf. Niks is vermoeiender dan elke dag opnieuw een rol moeten spelen. Ik zeg dit met de gedachte aan mijn liefde voor K3, maar ook terwijl ik dit schrijf af en toe een blik op mijn volle (oeps!) boekenkast werp en die mijn hart heel blij maakt. Het zijn de dingen die mij mij maken.

★ Vergeet je jongere zelf ook niet te vergeven/omarmen

Wat je vroeger hebt gedaan kan je niet veranderen. Je kan het wensen, maar het zal niks veranderen. En je hoeft ook niet in het verleden te leven, maar je mag wel je jongere zelf vergeven. Ook al was hij/zij/hen niet zo wijs als jij nu bent. Je jongere zelf kon het maar doen met de kennis die hen toen had. En los van kennis en weten, het is ook een opluchting voor jezelf nu om dat te kunnen doen. Hen heeft gedaan want toen in hun macht lag, en meer kan je ook niet doen. Ik ben zo lang kwaad geweest omdat ik dacht dat ik mijn trauma kon voorkomen. Maar ik ben op twee conclusies gekomen. Een: mijn trauma is niet mijn schuld en twee: ik had toen niet de kennis en wijsheid die ik nu heb.

★ Het komt goed. Echt

Als kind, tiener of jongere heb ik mezelf heel vaak afgevraagd of dingen voor altijd zijn. En waarschijnlijk zal ik dat ergens in het komende jaar of de jaren erna nog altijd doen. Maar hoe uitzichtloos de tunnel ook lijkt, er is een einde. Er is altijd een uitweg. En ik heb dit mezelf vroeger ook heel vaak gezegd, in het middelbaar en erna. Dat er een dag zou komen dat alles wat lichter wordt en wonden littekens zouden worden en de littekens gaan vervagen. Ik geef mijn jongere zelf ook groot gelijk want dat had ze. Trauma’s, wonden, dingen die je meemaakt zullen nooit volledig verdwijnen. Maar dat betekent niet dat er geen leven mogelijk is. Er zullen nog moeilijke periodes aankomen, maar die zijn er altijd. Die horen nu eenmaal bij het leven.

Wat is een belangrijke les die jij dit jaar leerde?

En mag 2023 een fijn jaar zijn! Ik kan er een hele brief van maken met alle wensen mogelijk, maar ik wens je de essenties toe: geluk, gezondheid, liefde, warmte en de kracht om te helen als dat nodig is. Go get them! ♥️

Geen categorie ·

Weer eens verdwenen van mijn blog

Ik weet dat ik de laatste tijd veel mijn schrijfsels open met ‘het is heftig geweest’. Dat was het nu ook, maar er is verbetering in gekomen. Ik wilde eigenlijk vorige week al terug een weekoverzichtje maken, maar tegen het eind van de week had ik al weer geen beeldmateriaal meer genoeg. Dus dat plan blijft voor het nieuwe jaar. Maar ik ben er om jullie een nieuwe update te geven over wat er allemaal speelt in mijn wilde leven. Spoiler alert: niet veel.

De avond dat ik dit schrijf ben ik ‘s ochtends naar de psycholoog geweest. Het was een heel verhelderende sessie, maar ik ben ook met een heel blij gevoel naar buiten gegaan. Mijn demonen uit het verleden worden steeds stiller, en hoewel ze altijd een beetje voelbaar gaan zijn, is het een opluchting. Een van de gedachten die ik had voor ik aan de eerste sessie begon was: op naar een vrijer leven. En hell yeah dat dat gelukt is. Het is alleen niet allemaal rozengeur en maneschijn geweest de afgelopen tijd. In mijn vorige ‘update’ schreef ik dat ik bijna terug suïcidaal werd, gelukkig is het niet zover gekomen. Het gaat wel oprecht beter. De redenen waarom ik me zo slecht voelde, zijn helaas dingen die ik vanwege privacy niet kan delen.

Er zal je wel iets opvallen in de nieuwe weekoverzichtjes, want ik werk al een maand voor een andere winkel. Ik werk ook terug in mijn eigen stad, dus geen treinritjes meer. Enkel busritjes of stepritjes. Er was altijd een soort van vast ritme aanwezig want ik had een vast rooster, ook dat heb ik niet meer. Maar dat vind ik op zich niet erg, want er zit heel veel variatie in mijn weken en ik heb soms ook hele korte dagen. Niet dat ik dik tegen mijn goesting ga werken, integendeel. Ik ga met heel veel plezier naar mijn werk en mijn psycholoog merkte ook op dat ik er gelukkiger uit zag. Dus all is good. De verandering heeft me wel energie gekost en ik merk ook dat ik sommige dagen enorm moe ben. Maar er zijn dan ook meerdere trauma’s verwerkt geraakt en nu vraagt mijn lichaam om rust. Dus ik zal waarschijnlijk niet de meest boeiende of wilde avonturen delen, maar dat heb ik eigenlijk nooit echt gedaan. Een nieuw werkritme betekent ook wennen en aanpassen in mijn privé-leven, maar dat komt wel goed. Ik weet het zeker. Er staan momenteel al een paar toffe dingen op de planning en daar kijk ik ook naar uit.

De vele veranderingen en dingen die ik te verwerken had (want loskomen uit een zware periode vraagt ook veel energie achteraf) zorgden ervoor dat er geen ruimte in mijn hoofd was om te bloggen. Ik zal ook nooit een consequente blogger worden, ondanks dat ik wel heel graag schrijf. Maargoed, deze kiddo heeft weer een lastige periode overleefd en daar is ze heel trots op. Op naar vele mooie dingen.