Hoi allemaal! Geïnspireerd door twee andere bloggers ging ik nadenken over de momenten die mijn leven veranderden. Uiteindelijk besefte ik daardoor wie ik ben geworden en waarom. Eigenlijk is dat tegelijkertijd heel confronterend, maar ook heel mooi. Ik ben niet meer datzelfde meisje uit het middelbare. En nee, ik ben zeker nog niet waar ik wil zijn en er zijn nog zoveel dingen waar ik in kan groeien. Maar ik ben alsnog trots op de persoon die ik de dag van vandaag ben en hoe ik door de jaren heen ben gegroeid. Vandaag deel ik graag die momenten die mijn leven voorgoed veranderden. Normaal ben ik niet van veranderingen, maar vele van deze waren de juiste beslissing. Lenneke en Romy gingen mij al voor! Hun blog is van beide zeker de moeite waard om eens van dichtbij te bekijken.
★ Compleet impulsief van opleiding wisselen
In 2015 zat ik nog braaf achter de schoolbanken in mijn opleiding voeding verzorging. Ik dacht altijd dat ik zou afstuderen in kinderzorg want dat vertelde ik ook altijd aan iedereen. Maar toen kwamen de stages. En dat is meestal het moment dat je beseft of je in de juiste opleiding zit. En daar liep het niet helemaal zoals verwacht. Ik was doodongelukkig, ik weet ook nog hoeveel moeite het me kostte om alleen al uit mijn bed te komen om naar stage te gaan. Er zijn momenten geweest dat ik me na het omkleden echt een peptalk moest geven en mijn tranen moest wegvegen en gaan. Toen ik besliste om van opleiding te wisselen was het al mei of juni, dus ik heb gewoon mijn jaar afgewerkt. En toen ik zei dat ik naar een kunstopleiding wilde gaan, verklaarde iedereen me voor zot. Dat ik zonder ervaring of enige achtergrond ineens ging tekenen. Heel veel mensen dachten ook dat ik na een schooljaar weer van opleiding zou mogen wisselen. Ik was zelf ook bang, maar iets in mij zei dat ik het moest doen. En dat heb ik ook gedaan. Ik heb toen keihard gewerkt en uiteindelijk kreeg ik op het einde van mijn eerste schooljaar daar te horen dat ik over mocht. Ik was het gelukkigste meisje van de hele wereld toen. Daardoor heb ik niet alleen drie hele mooie jaren gehad op school, maar heb ik bovendien ook ontdekt waar ik het allergelukkigst van word. En daar ben ik tot op vandaag nog steeds heel dankbaar voor.
★ Hoogsensitieve Held opstarten
Vroeger had ik al een blog, ik denk dat ik die vier jaar gehad heb. Ik zou eens in mijn archieven moeten duiken daarvoor. Maar dat was een boekenblog, puur gebaseerd op boeken. Recensies, wat ik had gelezen in een maand, bibliotheek-bezoekjes. Alles met boeken, dat had je wel al door. Die blog staat ook niet meer online, dus die zal je niet meer terugvinden. Ik begon het bloggen na een tijd wel te missen. Wat normaal is, want ik schrijf gewoon echt heel graag. Ik startte toen deze blog op, maar dan onder Sensitive Soul. Er zijn heel veel mensen die mijn blog ook nog onder die naam kennen, want het is pas sinds begin dit jaar dat ik onder mijn huidige naam blog. Er zijn ook al heel wat lay-out’s en veranderingen gepasseerd, maar nu ben ik oprecht heel blij met mijn blog en content. En sindsdien is het bloggen alleen maar leuker geworden natuurlijk.
★ Andere bloggers volgen
Dit is geen levensbeslissend ding. Andere blogs volgen is gemakkelijk. Maar ik leerde door de jaren dat ik nu blog heel veel andere mensen kennen. En ik ben daar zo dankbaar voor. Niet alleen voor de lieve reacties onder mijn artikels en het contact. Maar ik heb er fantastische mensen door leren kennen. Om te beginnen leerde ik natuurlijk Romy kennen en dat is echt een fantastisch lieve vrouw. Ik kijk zo naar haar op. Ik kan niet op twee handen en voeten tellen hoe vaak Romy haar blog of haar berichten mij net dat duwtje in de rug hebben gegeven dat ik nodig had. Daar ben ik echt zo dankbaar voor. Maar daarnaast leerde ik ook Liesbet kennen, voor de meesten gekend als Zwartraafje. Haar boekenblog is een van mijn favoriete omdat er zoveel persoonlijkheid en eigenheid in zit en dat vind ik zo mooi. Dat is iets wat ik altijd waardeer. En daarnaast is het ook superleuk om met haar te babbelen. En natuurlijk zou ik ons Ireneke ook niet kunnen vergeten. Irene is iemand die mij altijd inspireert en haar blog is zeker een van mijn favoriete blogs. Zeker wanneer het weekoverzichtje eraan komt ben ik de eerste om haar blog op te zoeken. Maar ook gewoon naast haar blog is Irene ook een superlieve vrouw. Iemand waar ik mezelf bij kan zijn en waar dat altijd veilig voelt. Dus shout out naar al deze prachtige mensen. Natuurlijk zijn er nog zoveel andere bloggers die ik leuk vind, maar misschien kan ik daar beter eens een apart artikel aan wijden haha. Anders wordt dit echt veel te lang.
★ Stoppen met mijn studie
Na de middelbare ging ik verder studeren aan de hoge school. Ik had dromen en die heb ik nog steeds. Maar op een gegeven moment merkte ik dat ik steeds meer stress kreeg. Ik was mezelf niet meer, zag ook de persoon die ik was langzaam aan verdwijnen. In iemand die ik totaal niet ben. En dat maakte me zo bang. Ik had geen energie meer. Er was een dag dat ik thuiskwam en ik zag mijn tekenmateriaal. En in plaats van dat mijn hart een sprongetje maakte, deed het niks. Zelfs niet een klein beetje hoger springen. Niks. En toen ik de dagen daarna merkte dat de dingen die me normaal altijd zo blij maken niks deden, wist ik dat er iets moest veranderen. Dat dit niet zo verder kon. Ik was mezelf kapot aan het maken. Ik had nog een gesprek met de school zelf en natuurlijk ook met familie en vrienden. Maar dat leek mij op het moment zelf de beste beslissing om te maken. Nu zijn we een jaar later en weet ik dat ook. Ik heb een job, ik ben mezelf aan het ontwikkelen en volwassen. Natuurlijk moet ik nog veel leren, maar dat is oke. Ik besef meer dan eens dat ik gelukkig ben met hoe mijn leven nu is. Dus stoppen met mijn studie was het beste dat ik kon doen.
★ Terug naar de psycholoog gaan
Na het overlijden van mijn opa in november besefte ik dat ik het nog met veel moeilijk had en dat ik er ineens ook een overlijden bij had gekregen maakte het er niet makkelijker op. Ik schraapte dus al mijn moed bij elkaar en ging terug aan de slag met een psycholoog. We zijn nu een half jaar later en ik merk zoveel verschil. De dingen die in het verleden zijn gebeurd ben ik nu eindelijk op een nette manier aan het verwerken. Eentje die de wonden misschien voorgoed gaat helen. En ik besef zelf ook wel dat ik het nog wel eens moeilijk zal hebben in de toekomst en dat er altijd een litteken zal zijn. Maar dat hoort bij het leven. Uiteindelijk hoop ik alles gewoon een plekje te geven.
★ Een jaartje detoxen met social media
Eind september 2019 kondigde ik zowel op mijn social media als op mijn blog aan dat ik een jaartje offline ging. Dat telt voor social media alleen zoals je ziet. Ik zit ook nog midden in die detox. En ik denk dat ik nu tijdens de bizarre tijd waar we in leven wel het dankbaarst van al ben dat ik niet overspoeld word door al het nieuws. Ik denk dat ik daar nog verdrietiger van zou worden. Ik heb in combinatie met mijn sessies bij de psycholoog en deze detox ook een soort rust ontwikkeld. Het is dus heel goed voor mijn stress. Er zijn echt wel al dagen geweest dat ik het begon te missen. Maar die zijn voorlopig van korte duur. En anders hou ik mezelf voor dat de tijd snel gaat en het zo voorbij is. En dat is, want ik vind het echt ongelooflijk om te weten dat ik al een half jaar bezig ben. Ondertussen al bijna zeven maanden.
★ Spotify Premium nemen (lang geleden)
Ook deze is iets minder groot. Maar in 2015 begon ik voor het eerst met Spotify Premium en nog steeds na al die jaren heb ik mijn abonnement op Spotify. Ik zou niet meer weten hoe ik dat zonder zou doen. Ik doe bijna alles met muziek. En het is de afgelopen jaren ook zeker een steun geweest. Ik vind het ook heerlijk om te bloggen terwijl mijn koptelefoon op mijn hoofd staat. En ja, dat doet hij op dit moment ook. Ik vond dat hij wel waardig was om te noemen. Spotify heeft niet perse baanbrekende veranderingen gebracht aan mijn leven, maar ik heb al die momenten wel voor een groot stuk doorstaan doordat ik altijd kon terugvallen op mijn muziek. Het is niet te beschrijven hoe vaak muziek mij net dat duwtje in de rug heeft gegeven. En daarom ben ik dus blij met Spotify
★ Flexitariër worden
Ik werd ook door andere bloggers geïnspireerd om minder vlees te eten. Ik heb toen een hele lange tijd geprobeerd om echt volledig vegetarisch te worden. Ik heb een hart voor dieren en onze wereldbol heeft ook liefde nodig. Maar volledig vlees schrappen maakt mij ongelukkig. Ik eet nog steeds meer vegetarisch dan dat ik vlees eet, dus op zich ben ik nog steeds goed voor de dierenwereld. Maar het was een beslissing die wel echt opluchting gaf. En alle kleine beetjes helpen.
Welk moment maakte jouw leven beter?