Week in beeld | 22

Om eerlijk te zijn was afgelopen week niet zo’n boeiende week. Toch hoort dit er ook bij. Al is het maar om de illusie van het wilde leven als blogger nog maar eens te doorbreken. Ik weet ook niet exact meer wat er allemaal gebeurd is, dus het wordt een saai overzichtje. Maar zoals ik al zei, het hoort er bij 🙂

★ De week startte sportief, ik moest nog een brief wegbrengen en dat deed ik met de fiets. Omdat de bus nemen weer een heel gedoe zou zijn en daar had ik geen zin in. Het was met mama haar fiets en nu is hij dus kapot, band is plat. Terwijl ik me niet kan herinneren dat ik door iets scherps ben gereden. Ik ging werken en na het werk werkte het OV niet mee waardoor ik mijn trein mistte en een halfuur mocht wachten. Just another manic monday. Nee grapje, er zijn wel ergere dingen om te gebeuren. Ik heb me een halfuurtje in het station geparkeerd met mijn boek en het ging nog zo snel.

★ Ik kan me niet meer herinneren wat ik dinsdag heb gedaan. Zoals ik al zei, het was geen bijzondere week. Ik ging werken en that’s it denk ik. Meer kan ik er niet van maken 🤷‍♀️

★ En woensdag stond ik moe op. Ik was te vroeg op mijn werk voor de late shift en mijn ene collega zag het meteen. Gelukkig waren de zware dingen al klaar, waardoor ik die niet meer hoefde te doen. Ik ben er het beste van gemaakt, maar ik was wel heel blij dat ik naar huis kon. Onderweg naar huis sms’te ik met mijn beste maat en het was een fijn gesprek. Zo dankbaar daarvoor. En de complimenten zijn voor altijd in mijn geheugen gegrift.

★ Ook donderdag had ik pijn, maar ik besloot er het beste van te maken. Ik rustte wat uit, en in de namiddag ging ik naar de bib. Doordat hij lang gesloten, is geweest zijn er volgens mij weinig nieuwe boeken bijgekomen, of ik lees te snel. Ik heb maar liefst drie Engelse boeken mee ter compensatie. Je moet iets doen als snellezer. Ik ging ook naar Media Markt om eindelijk mijn laptop weg te brengen die kapot is. Ik had nog een half jaar garantie, helaas valt mijn probleem niet onder garantie. Ze gingen nog mailen met de reparatiekosten, ik kan nog altijd weigeren. Dus we zien wel. Het is een vrij dure laptop dus ik vermoed dat de reparatie een betere optie zal zijn. Zo niet, dan ga ik gewoon een tijdje zonder laptop. Het is stom, maar het is een luxeprobleem. ‘s Avonds las ik nog eventjes buiten, wat een momentje van relaxen was

★ De laatste werkdag van de week. Ik ging ‘s morgens de stad in voor een kaartje. Ik teken die normaal zelf maar daar heb ik nu de energie niet voor. Desalniettemin hoop ik alsnog dat het kaartje goed aankomt en de persoon er blij mee is. Ik ga niet vertellen voor wie het is, want dan is m’n verrassing naar de knoppen. Maar er was iemand die ik wilde bedanken. Ik wilde ook nog voor nieuwe broeken kijken, maar daar was de tijd te kort voor. Anders had ik niet genoeg tijd om mijn middageten te eten en dat heeft prioriteit. In de namiddag ging ik werken, het ging best goed.

★ Weekend! Zaterdagochtend heb ik niet veel uitgespookt. In de namiddag wel, ik ging buiten lezen. Dat is alsnog een vrij luie bezigheid. Maar he, tis weekend voor iets. Mijn boek is bijna uit trouwens. Ondanks alles is mijn leesconcentratie wel goed, waar ik dankbaar voor ben. Dankzij mijn inlevingsvermogen vergeet ik de wereld om me heen en dat is welkom op die momenten. In de namiddag deed ik boodschappen, ik ben me ervan bewust dat er alleen maar ongezond spul in de kar ligt. Maar ik heb ook gewoon fruit en ‘echt eten’ mee natuurlijk. Ik ontdekte ook dat Rollercoaster Tycoon blijkbaar een iPad-game heeft. Het spel is exact zoals vroeger op de computer en ik heb veel uurtjes gespeeld. En het was nostalgisch, zelfs het gamemuziekje is exacht hetzelfde. Ik voelde me meteen weer tien jaar haha.

★ Zondag! Tegen de middag ging ik op missie om broeken te scoren. Ik heb er best wel veel, maar het zijn allemaal skinny jeans die vrij strak zitten. Op mijn pijn-dagen verdraag ik dat niet meer altijd. Ik irriteerde me aan de mensen maar heb wel een broek en nieuw shirt gescoord. Dat tweede was niet de bedoeling, maar oke. Voor een keer dan. De mensen luisteren niet en dat is gewoon stom. Na de middag las ik buiten en toen ik thuiskwam was ik doodmoe. Maar we survived the week. Tijd voor de volgende. Het was al bij al wel een goeie week dus ik hoop dat dat komende week ook zo mag zijn.