Hoi allemaal! Het verhaal van deze blogpost komt eigenlijk enorm onverwachts, maar helaas is het me wel overkomen. En toen het gebeurd was, had ik twee keuzes. Of ik kon kwaad/verdrietig worden, of ik kon eens goed lachen en gewoon verder gaan. Lucky for me koos ik die tweede optie. En ja, dat je niet altijd een keuze hebt dat begrijp ik en weet ik. Soms nemen emoties de boel onvermijdelijk over. Ik wil je alsnog graag mijn verhaal vertellen, van hoe humor en lachen een niet zo leuke ervaring wat luchtiger maakte. Lees je mee?
Wel, het startte allemaal op 12 oktober. Donderdag 12 oktober. Ik dacht die week dat vrijdag de dertiende mijn pechdag zou zijn maar niks is minder waar. Zo bijgelovig ben ik trouwens niet, maar ik let er op een of andere manier altijd op. Het moment dat dit online staat is dat waarschijnlijk wel al een paar weken geleden. Maar ik weet zeker dat ik het me nog zal herinneren als gisteren. 12 oktober dus. Het was 12u, tijd voor mijn lunch op school. Net zoals iedere middag wou ik niksvermoedend mijn sociale media controleren. Dat is mijn gewoonte. Tot ik de Facebook-app opende. Daar stond niet meer mijn eigen naam, maar een -vermoedelijk- Arabische. Inloggen lukte dus niet. Misschien lag het aan de app, dat probeerde ik mezelf nog wijs te maken. Dus ik ging via de browser proberen. En daar gaf Facebook aan dat aan mijn e-mailadres helemaal geen account gekoppeld is. Dat vond ik echt raar, want mijn adres is al zeker 7 jaar aan dat account gekoppeld. Ik voelde al dat er iets niet klopte. De avond ervoor raakte ik ook niet op Facebook. Maar op het nieuws had ik toevallig opgevangen dat er op dat moment een storing was binnen Facebook en Instagram. Dus ik dacht dat het daaraan lag. Die middag ben ik na de lunch naar buiten gegaan en heb ik mama opgebeld. Om te vragen of zij nog op mijn account kon. Maar nadat Facebook had aangegeven dat aan mijn email geen account zat, wist ik eigenlijk al zo goed als alles. En ja, mama vond mij ook niet terug en raakte ook nergens binnen. Met andere woorden, mijn account was gehackt.
En toen ik dat hoorde aan de telefoon kreeg ik om een of andere reden de slappe lach. Don’t ask me why. Maar dat gebeurde dus. Welkom in mijn wereld, waar ik op de meest onverwachtse en raarste momenten de slappe lach krijg. Ik heb even later mijn klasgenoten ingelicht, en ook zij vonden mij niet meer terug. Enkel via Messenger onder een Arabische naam. Helaas, mijn account was hopeloos weggepakt. Twee klasgenoten hebben die avond geprobeerd het account terug te hacken, maar het is mislukt. Het was hopeloos, ik was mijn account kwijt. Ik kon dus het best van al een nieuw profiel aanmaken. Dat heb ik ook gedaan. Maar als ik alle feiten naast elkaar legde, moest ik eigenlijk wel lachen. Het gekste van al is dat de hacker al mijn vrienden op Facebook heeft geblokkeerd, dus lastigvallen zal die niet doen (gelukkig). Dus wat die persoon van plan is, geen idee. En het kan me eigenlijk ook niet zo heel veel schelen. Het is maar een Facebook-account, ik leef nog. Het is geen wereldramp. Hoewel ik het ook wel jammer vind, want er gaan heel wat herinneringen verloren of momenten verloren. Ik vind het geweldig om via de ‘Herinneringen-functie’ van Facebook te ontdekken dat een bepaald iets alweer zoveel jaar geleden is. Nu mijn account weg is, vrees ik dat ook die momenten weg zijn. Dat is het enige wat ik enorm jammer vind. Dat mijn vooruitgang bij al die spelletjes weg is? Kan me eigenlijk het minst van al schelen. Dan kan ik weer van nul beginnen. Bekijk het positief!
En ik kan nu wel boos zijn en geirriteerd dat mijn account weg is. Maar het is zoals ik het zei aan de telefoon op de beruchte dag. Die boosheid gaat mijn account niet terug doen keren. Het is zinloos. Ik kan er maar beter mee lachen. En dat doe ik ook. Ondanks ik sommige dingen enorm jammer vind. Mijn klasgenoten maken er grappen rond, bepaalde leerkrachten ook. En weet je wat? Ik lach maar gezellig mee, want uiteindelijk is het niet zo’n ramp. Ik maak er zelf grappen om. Ik moest denken aan een quote
“Every time you find humor in a difficult situation, you win,,
Wat zo is het maar net! 😉
Hoe zou jij reageren als jouw account was gehackt?
Goed dat je er positief mee kan omgaan! Kan je op fb zelf je oude account niet aangeven als gehackt ofzo? Eerlijk gezegd zou ik het wel eng vinden als iemand m’n account zou hacken. Er staan ook best veel persoonlijke dingen op waarvan je misschien niet altijd weet dat die er op staan. Maar ja, er boos om zijn, zal er inderdaaf niets aan veranderen.
Dankjewel! En dat zeiden verschillende mensen maar ik heb geen idee hoe eigenlijk, en inmiddels zal dat nu niks meer uithalen. Maar ik vind het niet erg. Mijn nieuwe account is ingeburgerd en ik heb terug een gevuld profiel dus ik heb het inmiddels wel geaceppteerd. Ik vond het idee ook wel eng, maar de hacker heeft alles leeggehaald dus er valt niks terug te zoeken denk ik. En ik heb niet echt persoonlijke dingen op facebook, juist omdat ik weet dat dit soort dingen kunnen gebeuren