Hoi allemaal! Mijn eerste weekje als student aan de hoge school zit erop! En hoewel het heel veel wennen was, heb ik er ook wel zin in. Ik ben nu eenmaal een schoolnerd. Geen nood, ik beledig mezelf daar niet mee. Het is wie ik ben, en daar ben ik trots op. Maar ik merk wel een iets op en daar moet ik wel op letten. En een beetje begrip tonen voor mezelf, dan komt dat allemaal wel goed!
Ik moet eerlijk zijn, zo’n eerste week hoge school valt niet altijd mee. Vooral niet als het je eerste jaar is. Zoveel nieuws en zoveel wennen. En het zit wel een stuk hetzelfde in elkaar als in het middelbaar hoor. De werkdruk ligt gewoon veel en veel hoger. Maar daar leer ik wel mee omgaan op den duur denk ik. Het is gewoon een kwestie van tijd. En daar wrong het schoentje hem net deze week. Tijd geven aan mezelf. Het is goed dat mijn zusje me daar deze week aan herinnerde. En dat het allemaal wel goedkomt.
Afgelopen week was ik schoolwerk aan het doen en er kwam zoveel op me af. Logisch ook, want het is gewoon de eerste week. Alles is werkelijk nieuw voor mij. En daar was de perfectionist in mij. Ik heb hem wel aanvaard hoor, hij hoort bij me. Maar hij kwam gewoon een beetje ongelegen en totaal op de verkeerde timing. Die perfectionist en criticus vond namelijk dat alles meteen op rolletjes moest lopen en ik alles perfect moest doen. Want ja, dat is wat perfectionistisch zijn doet met je. Maar ik vergat in mijn razende gedachtenstroom en bovendien opkomende paniek een ding: ik moet mezelf tijd geven.
Mijn zusje sprak die wijze woorden. Ze zei dat ik mezelf tijd moest geven om op mijn plooi te komen. Om tot mezelf te komen en om mezelf te laten wennen. Dat het niet van week een perfect zou gaan en dat ook helemaal niet kan. Aangezien ik hiervoor altijd in het secundair heb gezeten. En eigenlijk heeft ze gewoon groot gelijk. Maar ik heb die woorden al vaker gehoord. Helaas rush ik mezelf altijd voorbij. En ik vrees dat ’t nog heel vaak zal gebeuren.
Maar ik heb een goede planning opgesteld en ga die gewoon mooi volgen. En we zien wel hoe het schip strandt. Het kan keihard falen, maar dan heb ik ook weer geleerd. Bovendien kan ik tienduizenden planningen opstellen, ik zal pas weten als ze goed werken door ze te volgen. Gaandeweg leer ik wel wat wel en niet werkt. En ik kan alleen maar mijn best doen. En ik mag ook gewoon niet vergeten dat ik in het verleden al heel veel bereikt heb en zoveel overwonnen heb. Dingen waarvan ik nooit verwacht had ze te kunnen. Dus hoe moeilijk het nu ook lijkt, het komt wel goed. Niet dat ik het niet positief inzie hoor. Maar van de week had ik het toch echt eventjes lastig. Maar peptalks zijn altijd goed!
En ik kan wel blijven piekeren en mezelf afvragen of het misloopt. En wat ik dan zal doen. Of ik het wel zal kunnen en of het wel goedkomt. Maar bij die piekergedachten, denk ik graag terug aan Romy haar gedichtje van afgelopen week. Ik denk dat het niet toepasselijker had kunnen online komen 😊
Heb jij ooit in een gelijknamige situatie gestaan?
Wat fijn dat je een goede start hebt gehad! Ik begrijp helemaal wat je bedoelt! Ook bij mij op school ligt de werkdruk plots ongelooflijk hoog. Het lijkt haast onmogelijk, maar dan moet je jezelf er aan herinneren dat het niet onmogelijk is en je heus nog een leven naast school kan hebben. Het is heel belangrijk om ook nog wat tijd voor jezelf over te houden!
Dankjewel! Ik hoop voor jou net hetzelfde! Ik moet mezelf de tijd geven om te settelen en te wennen aan dit nieuwe hoofdstuk. En dat merk ik elke dag, dat dat een beetje beter gaat. Ik kan enkel maar mijn best doen. En dat is genoeg. En ik ben het ermee eens dat me-time belangrijk is! Zonder functioneer je gewoon niet goed
Wat lief dat je mijn gedichtje noemt! <3 En je hebt helemaal gelijk: wennen aan nieuwe situaties kost tijd en gaat niet vanzelf. Maar ik weet zeker dat het wel goed gaat komen. Zoals je zelf al zegt, je hebt al zo veel overwonnen en doorgemaakt. Ook met deze spannende nieuwe stap gaat het echt wel goed komen – daar ben ik helemaal van overtuigd 🙂
Ik vind ze gewoon te leuk om niet te vermelden! Dankjewel! Je woorden raken me echt tot in mijn hart, en dat heb ik gewoon af en toe eens nodig. Het komt inderdaad wel goed. En zo niet, dan kom ik uiteindelijk wel op mijn pootjes terecht 🙂