Het komt wel goed, lieve schat!

Hoi allemaal! We hebben ze allemaal, die lastige momenten. Ik zit er middenin. Bloggen is mijn redding want het helpt mij de dingen op een rij te zetten. En het geeft mij een plekje om mijn hart te luchten. Tussen alle paniek en stress door zijn er gelukkig ook momenten dat ik de hoop erin terug zie. Die hoop is er altijd hoor, maar hij is vaak verborgen waardoor ik hem niet zie. Maar hoop doet leven, en gelukkig realiseer ik me dat altijd net op tijd. I won’t be lost forever. Deze blogpost is een note to myself, maar ook aan alle andere mensen die door een zware of gewoon moeilijke periode gaan. Het komt echt wel goed!

Ze zijn er niet altijd, maar ze komen wel altijd terug. Die momentjes van hoop. Hoe zwart het ook soms lijkt. Iedereen heeft die periodes. En je omgeving zegt wel altijd dat je op je tanden moet bijten en moet doorzetten. Maar je familie voelt niet wat jij voelt. Je familie voelt niet wanneer je op het breekpunt staat of weer een hele nacht hebt liggen huilen. Je omgeving voelt die dingen niet. Dat kan alleen jij. Maar het komt goed. Misschien niet vandaag of morgen, maar ik beloof je dat het op een dag goedkomt. You’re gonna be okay <3

Weet dat je een vechter bent. Er zijn al zoveel dingen waar je je in het verleden hebt doorgeslagen. Maakt niet uit hoe. Je staat er nog steeds. Je bent sterk. Al die dingen waarvan je dacht ze nooit te overleven of te kunnen? Het is je toch gelukt. Misschien ook niet, maar ook dat is oke. Niemand kan alles, we zijn mensen. Geen superhelden die door de lucht vliegen en mensen redden en alles perfect doen. En dat hoeft ook niet. Dat houdt het leven net boeiend. Geef niet op, het komt echt goed op een dag. Dat weet ik zeker.

Stapje voor stapje. Je hoeft je angst of probleem niet op een dag op te lossen. Dat kost tijd. En elke stap die je zet is zoveel waard. Elke stap is zoveel waard in dat hele proces. Hoe klein het ook lijkt. Denk aan een baby’tje. Het moet ook elke dag leren lopen en soms valt het om. Maar het zet elke dag kleine stapjes. En raad eens? Uiteindelijk kan het baby’tje lopen. Ik zie een proces een beetje zo. Die kleine stapjes zullen je vooruit helpen, ook al voelen ze klein. Ze zijn groot. Elke stap die je zet om jezelf te helpen of je situatie beter te maken zijn groot. Je hoeft niet die hele trap in een dag te beklimmen. Elke keer een trede, op jouw tempo. Ooit sta je bovenaan die trap. En ik garandeer je, het uitzicht zal geweldig zijn. Je zal je een winnaar voelen. Trots, omdat je niet hebt opgegeven en die trap hebt beklommen.

De gedachte die ik altijd bij me hou is dat het niet voor eeuwig is. Dit is tijdelijk. Hoe lang het ook duurt. Misschien duurt jouw gevecht al jaren. Maar dat zal op een dag stoppen. Alles is tijdelijk in het leven, en dit is niet het einde. Ook ik zal op een dag beter naar mezelf kijken. Ik zal terug zelfzeker worden en terug van mezelf houden. Maar ik kan dit niet alleen en dat is prima. Met de mensen om mij heen kom ik daar wel door. Jij ook! Het komt echt goed lieve schat, ik weet het zeker! Don’t stop fighting <3

Ik wil je trouwens dit nummer even meegeven, want het is een nummer dat mij hoop geeft