Hoi allemaal! Vorige week kreeg ik mijn examenresultaten terug, en ik wilde er iets over vertellen. Mijn examenresultaten zijn niet de beste of degene waar je naar huis over zou willen schrijven. Maar er zijn al zoveel ‘perfecte’ studentjes en al die verhalen zijn hetzelfde. Ik wil daarnaast ook geen onrealistisch beeld van mezelf ophangen, hoe lastig ik het ook vind om deze blogpost uit te werken. Het liefst van al zou ik ook gewoon andere dingen vertellen natuurlijk. Maar net als veel andere zaken die ik al besprak op mijn blog, zal ook dit negeren het niet doen verdwijnen. En ook is het een mooie reminder dat niemand perfect is.
Het was woensdagnamiddag, eigenlijk bijna avond en ik kreeg mijn resultaten online rond 18u30. En ik was onderweg naar huis van mijn werk, het was terugkomdag. Om de planning voor komend seizoen te bespreken, als je wilt. Een vraag die ik zonder twijfel beantwoord. Bij een collega in de auto zag ik voor het eerst mijn rapport. Ik ga er geen doekjes om winden en met de deur in huis vallen. Ik heb 7 herexamens. Ik was geschrokken, maar mijn examenperiode is ook niet verlopen zoals ik wilde. Paniekaanvallen, heel veel. Maar het hoort bij het leven en ik kan er alleen maar uit leren.
Mijn weekje vakantie zit er inmiddels op, maar ik heb ervan genoten. Ik ben compleet tot mezelf gekomen en ik hoop dat ik dat gevoel kan blijven houden tijdens mijn tweede semester. Ik zit aan de vooravond van mijn tweede semester als ik dit aan het schrijven ben, dus jullie krijgen mijn motivatie en gedachten echt live op mijn blog. Maar ik denk dat het dan het oprechtst overkomt. Ik kan wel blijven stressen en gek worden van mijn afgelopen examenperiode. Maar daar jaag ik mezelf alleen maar mee op de kast. Het heeft me toch wel een dag gekost om zo te denken, maar dat is normaal. We schrikken allemaal, maar dat betekent ook wel dat het belangrijk voor me is. Hoe dat verder loopt, zal ik ook enkel zien door het te proberen. Ik maak mijn jaar af, en dan zien we wel weer. Straks maak ik nu een beslissing en heb ik er spijt van. Wat het tweede semester brengt, ik heb geen idee. Maar ik ga ervoor en we zien wel hoe het gaat. Ik heb er in elk geval terug zin in!
Er is nog niets verloren hé 🙂 Ben blij te lezen dat je er wel weer zin in hebt en dat je genoten hebt van je weekje vakantie!
Nee, dat is waar 🙂 Dankjewel! Ik heb een bewogen week gehad, maar er waren ook zeker fijne momenten aan. Daar trek ik me aan op
Ik vind het erg jammer voor je, want ik had het je zeker gegund om schitterende resultaten te behalen, maar zo is het leven nu eenmaal niet. Maar zoals Irene hier eerder al zei: er is nog niets verloren. Het was ook de allereerste keer dat je zo’n echte examenperiode aflegde. Nu weet je ook wat je te wachten staat de volgende keer. De moed niet laten zakken! 🙂 PS Hele leuke illustratie trouwens!
Dankjewel voor je lieve reactie! Inderdaad, het leven gaat niet altijd zoals je wilt. Ik heb het allang verwerkt, eigenlijk had ik het al vrij snel verwerkt. Ik heb gedaan wat ik kon, ondanks de paniekaanvallen elke dag weer. En bedankt voor je complimentje over mijn illustratie! Het is hetgene wat ik het allerliefste doe (naast bloggen en lezen dan) en complimentjes vind ik altijd leuk op dat gebied! 🙂