Hoi allemaal! Afgelopen week was het wat stilletjes op mijn blog. Ik blog al een hele lange tijd niet meer dagelijks, dat heb ik ook verteld. Maar normaal komt er toch wel eens iets van twee of drie artikels online per week. Hangt er een beetje van af hoeveel energie ik heb. En natuurlijk als ik een idee heb waarover ik wil schrijven. Een hele blog vol ‘zeveren’ vind ik nu ook niet echt leuk. Er moet wel wat inhoud aanwezig zijn. Toch is er wel een reden waarom het stil was op mijn blog, eentje die ik wil uitleggen. En nee, hiermee wil ik geen verantwoording afleggen. Mijn blog is belangrijk voor me, en mijn lezers zijn dat ook. Vandaar 🙂
Ten eerste was er niet echt iets waar ik over wilde schrijven. Ik heb WordPress ook niet eens opengetrokken (tot donderdagavond dan) om het maar te proberen. Nope. Zelfs het weekoverzichtje moet ik nog beginnen. Maar dat doe ik meestal in het weekend. Op zaterdagavond de week, op zondagavond het weekend. Ik weet niet, het was niet dat ik een lumineus idee kreeg (amai, wat een woordenschat weer!) waar ik over wilde schrijven. Er zijn momenten in mijn leven dat ik niet kan wachten tot die laptop op mijn schoot ligt om te bloggen. Die momenten waren duidelijk afwezig afgelopen week. En daarmee mijn blogzin ook. Gebeurt ook. Bloggen is mijn hobby en iets wat ontspant. Dus ik ga me gewoon niet in duizend bochten wringen om toch maar iets op papier scherm te krijgen.
Daarnaast was het ook best een emotionele week. Voornamelijk door de rouw, maar ook door andere dingen. Het was best een confronterende week, ook op gebieden die ik liever niet blootleg op mijn blog. Wat betreft die rouw, daarover ga ik nog wel iets schrijven. Het helpt mij heel ergo m alles op een rijtje te krijgen. Naast al die emoties ben ik gelukkig wel een blij mens geweest afgelopen week, maar ik weet ook dat ik betere weken heb gekend. Dus daar ligt het ook een beetje aan. Naast werken heb ik echt weinig boeiends gedaan. En dat helpt ook niet echt voor inspiratie.
Er staat wel een en ander in mijn concepten, eigenlijk allemaal artikels die klaar zijn om de wijde wereld in te trekken. Maar op een of andere manier voelde het allemaal niet goed. De artikels waren ineens niet goed genoeg meer. Ik heb ze niet allemaal in een klik verwijderd, want dan zou ik uren blogwerk gewoon in de vuilbak gooien. Maar ik wil ze wel publiceren, maar op een moment dat dat wel goed voelt. En dat was deze week duidelijk niet zo. It happens.
Dus dat was zo’n beetje mijn onsamenhangende uitleg over waarom het zo stil was op Hoogsensitieve Held deze week. Een rustige week dus. Ik hoop volgende week weer meer energie in mijn blog te kunnen steken, want ik doe dit dus wel echt heel graag. Maar het leven gaat niet altijd zoals je wil. En dat hebben we jammergenoeg soms simpelweg te accepteren.