Het is oké om niet oké te zijn.

Ik twijfelde of ik de Engelse versie ging nemen of de Nederlandse versie van de titel. Maar het klinkt net iets minder cliché zo heb ik het idee. Maar ik werd door iets geraakt tijdens Youtube kijken en ik wilde dat graag delen. Dus ik heb deze blogpost ook totaal niet voorbereid, het zijn een paar hersenspinsels bij elkaar. Maar ook dat is prima. De rauwe en onbewerkte versie. Tot ik straks dingen begin weg te schrappen.

Eigenlijk was ik net als vele zondagochtenden als ik thuis ben (en dus niet moet werken) aan het ontbijten met Youtube. Ik was een vlog van Teske aan het kijken, wat op zich al een mirakel is want ik kijk niet veel vlogs. Maar ik wilde gewoon iets kijken tijdens mijn ontbijt en ik vond die vlog wel prima. Maar in de zijkant stond haar video over gratis apps die helpen tegen stress. Die video staat al twee maand online, ze heeft die gemaakt in de hoop de Corona-stress voor sommige mensen wat te dimmen. Een app kan dat niet oplossen, maar wel afleiden. Op een gegeven moment vertelt ze over een app waarin je kan opschrijven waarvoor je dankbaar was. En net op dat moment, geeft ze een advies mee dat me best wel raakte en met mijn twee voeten op de grond zette.

Een tijdje terug vertelde ik dat ik me schuldig voelde als ik verdrietig was tijdens de crisis. Jullie hebben daar toen lieve reacties op gegeven dat ik me helemaal niet schuldig hoefde te voelen en dat heeft ook geholpen. En als ik die reacties nu samen leg met wat Teske vertelt, ging er een lampje bij me branden om het zo te zeggen. Ze zei letterlijk dat dankbaarheid iets goeds is, maar je moet er niet in overdrijven. Als je in een moeilijke situatie zit, hoef je die niet kapot te relativeren en mag je best erkennen dat het niet goed gaat. Dat je het moeilijk hebt. En dat het oké is om niet oké te zijn. Dit was gewoon zo’n onverwachts inzichtje en ze heeft gelijk. Jullie ook toen jullie reageerden op mijn blog.

Je hoeft niet altijd alles om te draaien tot iets positiefs. Ik kan me ook voorstellen dat als er een dierbare overleden is of er iets ergs gebeurd is, je dat ook helemaal niet kan relativeren. Toen mijn opa stierf kon ik ook niet ineens zeggen; en welke voordelen heb ik hiermee? Uiteindelijk leer je ook uit die moeilijke periode dingen over jezelf, het leven. Maar dat zijn situaties die je niet kapot kan relativeren zoals Teske zegt. Als jij je slecht voelt, is dat zo. En je kan proberen het beter te maken door positief te denken en als dat lukt ben ik heel blij voor je. Maar het hoeft niet. We zijn allemaal mensen en niemand voelt zich elke dag blij en helemaal perfect. Geen enkel wezen. En ook geen enkele plant of wat dan ook in de natuur. Dus ja, het is perfect oké om toe te geven dat het minder gaat. Meestal is dat zelfs dapper. Je moet Instagram maar opentrekken en je weet wat ik bedoel. Er zijn gelukkig steeds meer mensen die door die ‘blije muur’ breken en eens aangeven als het niet zo goed gaat. Maar ik kan me voorstellen dat niet iedereen dat wil of kan. Maar veel mensen delen de goeie dingen en wat ze willen dat jij ziet. Zo ook met mensen om je heen, ze zullen vaak alleen de goeie dingen vertellen. Maar er is niemand die nooit eens ongelukkig gaat slapen, of gaat werken en vlak voor zijn of haar shift de tranen moet weg knipperen en doorgaan. En ja, dat is oké.