De stilte op mijn blog

Het valt je misschien op, ik update niet zo regelmatig als ik beloof. En elke keer weer schrijf ik dat het wel goedkomt en ik meer ga schrijven. Ik doe mijn best mensen. De laatste tijd had ik de energie niet om te bloggen. Ik heb wel ideetjes hoor, maar het komt er gewoon niet van. Ik ga niet nog een blogpost online gooien waar ik in beloof dat het beter wordt, want om eerlijk te zijn weet ik dat niet. Ik heb ook het idee dat mijn blogplanning de meest chaotische is van alle bloggers allemaal. Maar niemand is perfect.

De reden dat ik minder actief blog is omdat ik zoals ik al zei de laatste tijd heel moe ben en veel pijn heb. Ik werk nog steeds ondanks de pijn en vermoeidheid, en als ik thuiskom ben ik bekaf. Zelfs eten maken is dan een opgave. Dat doe ik wel hoor, no worries. Maar het is maar om een voorbeeld te geven. Ik wil nog niks kwijt over mijn lichaam, er zijn wel al mogelijke diagnoses. Geen dodelijke, laat dat duidelijk zijn. Ik moet het zelf nog verwerken dus daarom kies ik om erover nog niks te vertellen.

Worden er binnenkort meer artikels geüpload? Ik weet het niet. Dit postje voelt ook een beetje nutteloos, maar dat is het niet. Al is het maar om te weten dat ik niet ga stoppen of het niet meer zie zitten. Dat wel, het lukt gewoon niet altijd.