Een paar signalen van een pijnaanval

Hi allemaal! Ik vind het persoonlijk heel lastig om aan te geven als ik veel last heb van mijn lichamelijke klachten. Ik denk dat dat herkenbaar is. Ondanks dat er mensen om mij heen zijn die het helemaal niet erg vinden als ik praat over mijn pijn, toch is dat altijd een drempel. Want ik wil niet de persoon zijn die altijd zeurt over haar gezondheid. Ik weet dat er meerdere mensen zo zijn. Iedereen mijn chronische pijn is anders, maar dit zijn mijn signalen die dat aangeven. Als jij iemand in je omgeving hebt die dit heeft, kan het misschien wel handig zijn om signalen te herkennen. Soms is het fijn als een dierbare zelf een hand uitsteekt. Het is niet dat ik dat niet wil aangeven, maar het is soms een issue. Weet ook dat dit mijn signalen zijn, dat die bij iedereen anders zijn. Let’s go!

• Ik praat weinig of niet.
Als ik zoveel pijn heb kost het me vaak al moeite om te blijven gaan met die pijn. Dan gaat al mijn energie, concentratie naar de dag ‘overleven’ met de pijn die ik heb. Ook op het werk, ik ben normaal een praatgrage collega en iemand die de teamsfeer heel belangrijk vindt. Als ik zoveel pijn heb, dan gaat alle concentratie naar mijn shift tot een goed einde brengen. Er zijn ook aanvallen waar ik nog steeds constant babbel en ratel hoor, maar meestal val ik stil. Al is dit tricky om te zeggen bij mij, want ik ben van nature iemand die af en toe stil valt. Ik ben van nature een rustig en stil persoon. Maar ik heb het idee dat de mensen die heel dicht bij mij staan de stilte van een pijnaanval wel herkennen.

• Joggingsbroek
Normaal gesproken draag ik jeansbroeken. Dat is mijn favoriete soort broek en je zal mij in weinig anders zien. Als ik dus een hele dag in een jogging rondhang, heb ik waarschijnlijk pijn. Een jogging zit los en comfortabel. Ook als ik een hele dag thuis in pyjama zit is dat meestal een teken dat ik echt veel last heb. Want die dagen komen vrij weinig voor, of ik moet echt gewoon lui zijn en gewoon een pyjama dag willen hebben. Die heb ik ook. Het laatste jaar ben ik ook iets meer lossere jeans gaan gebruiken, die staan niet garant voor pijn. Ik vind ze inmiddels comfortabel zitten en een paar van die exemplaren zijn favoriet geworden door de looks of scheuren.

• Stretchen
Vooral als ik bijvoorbeeld op het werk een hele dag moet rechtstaan zal je me soms eens zien stretchen. Ik ga zeker op het werk geen volledig rijtje af maar soms trek ik mijn voet naar boven, soms strek ik mijn rug uit. Dat neemt de pijn zeker niet weg, maar op een of andere manier doet dat deugd. Ik weet niet wat dat is, of dat wetenschappelijk te verklaren is.

• Je ziet het aan mijn gezicht
In veel situaties probeer ik het toch te verbergen. Zoals ik al zei, ik wil niet de persoon zijn die constant aan het zagen is over haar pijn. Maar soms zijn er bewegingen die zo’n grote pijnscheut veroorzaken dat mijn gezicht vertrekt. En trouwens, als ik echt al dagen na elkaar pijn heb dan zie je het ook aan mijn gezicht. Meestal lach ik en ben ik positief, maar mijn kracht is ook soms eens op. Zoals ik laatst tegenkwam op Pinterest: Sometimes I just don’t have the energy to hide that I am devastated by this illness. Soms heb ik niet de energie om te verbergen dat mijn pijn mij verwoest. Soms staat het op mijn voorhoofd geschreven dat vandaag niet mijn beste dag is, of dat mijn kracht om te lachen eventjes op is. Ook dat is realiteit.

• Instagram stories
Ik ben vrij open op mijn social media over mijn klachten. Niet omdat ik aandacht tekort heb, maar omdat ik medewarrios onder mijn volgers heb. Ik volg zelf ook mensen met chronische pijn en weten dat zij het ook soms moeilijk hebben, troost mij. Ik voel me er minder alleen door. Meestal de bemoediging die van die mensen komt inspireert mij ook om te blijven vechten. Ik wil graag hetzelfde doen voor anderen. Mensen aanmoedigen en inspireren. Voor mezelf is het ook een fijne reminder want je stories worden automatisch opgeslagen. Als ik dan later kijk naar mijn stories en dan zie welke momenten ik heb overleefd, dat geeft kracht en moed om door te gaan. Ik ben ook gewoon geen fan van ‘goed nieuws show’ als het niet goed gaat. Je kan lang niet alles online zetten en er is veel van mijn leven dat ook gewoon niet online komt. Maar ik probeer zo een beetje die ’taboe’ te doorbreken denk ik.

• Warmtekussen
Het gebeurt dat ik midden in de nacht de microgolf kom aansteken omdat ik ben wakker geworden van de pijn. En de makkelijkste remedie bij mij is er mijn warmtekussen op leggen. Ik maak ze nooit zo warm dat het gevaarlijk kan worden, maar als ik hem meerdere keren terug kom opwarmen later dan weet je hoe laat het is. Zelfs in de zomer gebruik ik ze nog.