Hoi allemaal! Het is eind juni, mijn sociale media loopt over van de berichten dat mensen geslaagd zijn en ze naar het volgende jaar mogen of hun diploma hebben gehaald. Ik ben altijd heel blij voor de mensen die dat behalen. Maar er zijn ook mensen die niet slagen. Om welke reden dan ook. En eigenlijk wil ik het iets ruimer trekken dan diploma’s, getuigschriften of rapporten. Eigenlijk is het maar goed dat je niet in alles in het leven slaagt. Het kostte mij ook veel tijd om dat te aanvaarden, maar het is zo. En het hoort er trouwens gewoon bij hoor. Maar vandaag vertel ik je waarom het soms goed is om niet in alles te slagen in je leven.
Net als iedere tiener was ik altijd nieuwsgierig en zelfs verschrikkelijk zenuwachtig wanneer het de dag van het rapport was. Of de dag waarop ik zou weten wanneer ik over mocht. Gelukkig is het altijd goedgekomen. Ik heb inmiddels mijn diploma secundair onderwijs. Al meer dan een jaar, zo snel gaat het. Maar er zijn momenten geweest dat ik niet slaagde in de dingen die ik wilde. Maar achteraf zie ik nu in dat dat een reden had. Eerlijk? Ik zou het alternatief niet gewild hebben als ik weet hoe gelukkig ik nu ben en welke dingen ik nu ontdekt heb. Ik vertel je graag mijn verhaal en dan trek ik er de conclusie uit. Want ik denk dat iedereen wel eens vol vragen zit over waarom iets is gelopen zoals het is gelopen. Maar er zit altijd een reden achter. Daar ben ik heilig van overtuigd.
Ik betrek er een van mijn favoriete tijden bij; mijn nieuwe opleiding. Maar ook de oude. Ik was er van overtuigd dat ik zou afstuderen in kinderzorg, samen met mijn beste vriendin. Die godzijdank nog steeds mijn beste vriendin is, daar ben ik heel dankbaar voor. We waren er beide glashard van overtuigd dat we samen zouden afstuderen in kinderzorg. Tot ik in het vijfde mijn stage had. Ik deed wat ik kon, maar niks leek te lukken of goed genoeg te zijn. Ik haalde dan ook voor alle stages dat jaar een onvoldoende. Mijn andere vakken waren perfect, alleen die stage niet. Ik werd er ook enorm ongelukkig van. Want naast dat ik mijn stage echt niet leuk vond, betekende dat ook dat ik van school zou moeten veranderen. De school waar ik al vijf jaar zat met veel plezier. De school die ik enorm ging missen. En in het begin van het volgende schooljaar heb ik me heel vaak afgevraagd waarom ik perse van school moest veranderen. Inmiddels ken ik het antwoord. Een toekomst in de zorg zou me nooit gelukkig hebben gemaakt. Het lot heeft me een duwtje in de juiste richting gegeven. Toen ik gewend was op mijn nieuwe school en aan al die nieuwe vakken, werd ik gelukkig. Ik wist niet waar ik het bleef halen, zo gelukkig was ik. Ik genoot met volle teugen van elke tekenles, van elk praktijkvak en alle toffe momenten in de klas. Die ik nog steeds mis trouwens. Vooraf wist ik niet hoe het zou lopen of waarom. Maar nu weet ik dat wel. Mijn toekomst ligt niet in de zorg. Mijn toekomst ligt in de creatieve wereld. Een wereld die me duizend keer gelukkiger maakt. Maar als ik gewoon geslaagd was voor stage, zou ik dat nooit geweten hebben. Dan zou ik een hele stortvloed (en zelfs dat woord dekt nog niet de lading) aan geluk mislopen. Hoewel ik er wel in geloof dat ik alsnog wel terecht zou komen in de creatieve sector. Dat is nu eenmaal wat mij gelukkig maakt, en altijd heeft gemaakt. Het was mijn redding.
Er zijn nog duizenden redenen waarom mensen niet slagen in de dingen die ze willen. En daar kan niet hard genoeg werken ervoor eentje van zijn. Maar niet altijd. Zoals je ziet, bij mij was het dat niet. Ik gaf elke dag alles en ik haalde voor mijn theorie de mooiste punten. Mijn procenten op mijn rapport schoten naar 80% procent voor vele vakken. Ook voor stage werkte ik even hard. Ik gaf alles. En toch bleef dat procentje een 39. Niet alles draait om de procenten op je rapport natuurlijk, maar ik had wel een probleem. Want met die stagepunten konden ze mij gewoon niet over laten naar het volgende jaar. Begrijpelijk natuurlijk.
Wat ik probeer te vertellen is, misschien lijkt het nu zo stom en frustrerend dat iets niet lijkt te lukken. Misschien staat je wereld wel op zijn kop. Maar die draait wel weer om. Nu lijkt het alsof het niet goedkomt, maar dat is wel zo. Er is een reden waarom het niet lukt, hoe hard je ook werkt. Er is een reden waarom de dingen niet lopen zoals jij ze wilt. Misschien denk jij dat dit een goede optie is. Maar het lot of je leven heeft een betere optie voor je in petto. Eentje die je zo gelukkig maakt, dat je dat niet voor mogelijk houdt. Dus vertrouw op je intuïtie en maak keuzes met je hart. Dan kan het niet fout aflopen. Je hart zal het wel weten. En je hart heb je je hele leven bij je, dus zorg ook dat je het gelukkig houdt. Want anders ga je daar laten de schade of de gevolgen van dragen. En die zijn absoluut niet leuk.
Waar ben jij blij in dat je niet slaagde en vervolgens iets beters had?