Begin december vertelde ik dat het mentaal niet zo goed ging. Dat ik terug richting suïcidaal ging en het roer enorm omsloeg. Het is iets waar ik altijd wel een beetje kwetsbaar voor zal zijn, maar dat maakt mij geen minder sterk persoon. Integendeel, elke dag daarmee vechten is krachtig. En jezelf uit die put krijgen nog veel meer. Ik heb er toen niet zoveel over geschreven omdat ik anderen hun privacy schend en dat blijft ook zo. Wel heb ik andere dingen te vertellen.
In de tussentijd is er veel in mijn hoofd gekalmeerd. Ik heb een goeie psycholoog, maar ik heb ook op tijd aan de rem getrokken. Ik heb gepraat met de mensen om me heen, mijn socials op pauze gezet en gedaan wat ik kon. Het heeft geloond want ik zit hier nog te schrijven. Toch is zo’n periode niet zo snel voorbij en zelfs al veranderen omstandigheden, dat blijft nog wel eventjes in je vel zitten. Dat is bij mij niet anders. Het was niet dat ik de maanden hiervoor constant struggelde, maar ik merkte wel dat ik klappen heb gehad. Toch heb ik elke dag geprobeerd de hoop hoog te houden. Voor mezelf, voor de mensen om me heen.
Dat heeft geloond. De afgelopen maanden was ik vooral aan het overleven en mijn kop boven water aan het houden in veranderingen. Veranderingen in mijn trauma verwerking, mijn nieuw werk (geen spijt van trouwens), ik die mezelf voel en zie veranderen. Dat zijn drie positieve dingen, maar ik denk dat de focus nog wel het meest op mijn werk heeft gelegen. Want ik doe nog steeds dezelfde job als hiervoor, gewoon in een andere winkel en terug in eigen stad. Maar toch, een nieuwe winkel is altijd wennen. En uiteraard nieuwe klanten leren kennen, nieuwe collega’s, nieuwe bazen. Het heeft me wel goed gedaan. Veranderen van werk was een goede keuze want ik ben zoveel rustiger geworden sindsdien. Ik ben enorm dankbaar voor mijn werk nu want zo’n fijne werkplek is niet vanzelfsprekend. Maar deze drie dingen hebben me wel een mooi resultaat bezorgd. Ik ben afgelopen week voor het eerst in maanden terug opgestaan met volle moed, volle goesting en hoop. Hoop dat alles op zijn plek valt en dat het in orde komt. Dat ik sterk genoeg ben om wat er nog op mijn pad komt te overwinnen. Er is nog veel werk en daar ben ik me bewust van. Maar het was denk ik het duwtje in de juiste richting dat ik nodig had. Dus lieve mensen, laat dit een verhaal zijn dat hoe zwaar het ook is, er altijd hoop is. Ik heb mijn donkerste moment niet altijd gedeeld op mijn blog (al schrijf ik wel vrij open vind ik zelf) maar ik kom van een vrij diepe put.
Dan ben ik blij om te lezen dat het weer een beetje beter gaat. En ook dat je zo’n fijne werkplek hebt. Je bent een held! ♥
We hadden het er in Gent al over maar ik zeg het hier gewoon nog eens. Ik ben blij dat je van werk bent kunnen veranderen. Het is al zwaar genoeg om alles te verwerken wat er op je afkomt dat het zonde zou zijn om onderuit gehaald te worden door iets dat je kan veranderen. Zo blij voor jou dat je je op deze plek een pak beter voelt én die zorg dus alvast is weggevallen.