life – Hoogsensitieve Held

Afgelopen week · 6 april 20205 april 2020

Week in beeld | 9

Hoi allemaal! We hebben inmiddels de derde week in thuiszitten achter de rug als je dit leest. De gemoederen lopen op bij iedereen heb ik ook gemerkt. Ik zou liegen als ik zeg dat het geen invloed heeft op mijn humeur, echt wel. Maar ik probeer er het beste van te maken. Doordat het ook de derde week alweer is leer je wel routines, gewoontes en trucjes ontwikkelen. Ik heb net als velen niet veel speciaals gedaan, maar bij mij is het nog rustiger. De meeste bloggers starten projectjes op of leren nieuwe dingen waar ze over kunnen vertellen. Ik werk fulltime dus ik heb veel minder tijd voor nieuwe projectjes. En de energie ook niet want ik ben letterlijk kapot als ik thuiskom na een werkdag. Dus het worden nog wel een tijd saaie weekoverzichtjes. Maar dat hoort erbij. Let’s go!

Ik weet niet wat het was maandag, maar ik was doodmoe toen ik opstond. Dat zorgde er ook voor dat ik wel wat moeite had om op te staan, maar ik wist mezelf te motiveren. Er stonden nog heel veel lekkere dingen in de kast en koelkast om te ontbijten. Eten is de beste motivatie haha. Dat heb ik dan ook gedaan, goed ontbeten. Uiteindelijk begon ik met een rondje Spotify om op de drempel van maart toch nog een paar pareltjes te ontdekken en dat is ook gelukt. Mijn gemoed is wel door de werkdag heen gebeterd, maar het ging in hele zware ups en downs. Toen ik thuiskwam kon ik echt geen pap meer zeggen, ik was zo moe. Maar I did it 🙂

Ook dinsdag was een dagje waar ik en tekort aan motivatie had. En waar ik nog steeds moe was. Ik had geluk want door mijn peesontsteking was ik wel verplicht om een shiftwissel te doen. Dus ik kon nog enigszins uitslapen. Voor de rest herinner ik me niet zoveel meer van dinsdag, ik heb ook niks speciaals meer gedaan denk ik. Alle dagen gaan bijna aan een waas voorbij nu. Op zich is dat wel goed, want zo gaan de dagen snel. Aan de andere kant, zo heb ik ook wel het gevoel dat ik aan het ‘overleven’ ben en niet aan het leven. Maar kijk, ‘t is niet anders momenteel.

Foppertjesdag! Door alles rond Corona hadden weinig mensen het door denk ik en ik neem ze dat ook niet kwalijk. Zelf ben ik daardoor ook niet echt beetgenomen. Alleen een van mijn favoriete Youtubers die zei dat hij zijn content ging veranderen. Normaal maakt hij altijd vrij grappige video’s over The Sims, en hij maakte een video waarin hij vertelde dat hij vanaf nu over Animal Crossing ging filmen. Iets in mij had al door dat het een grap was en ik had gelukkig gelijk. Hij moet natuurlijk doen wat hij wil, maar ik zou het heel jammer vinden. Ook woensdag ging in een waas voorbij, ook een waar ik geen foto’s maakte. ‘s Avonds zat Jacqueline bij me en die lag te slapen. Te schattig voor woorden 😍

Het is maar goed dat ik zo mooi heb bijgehouden in mijn telefoon wat ik heb uitgespoken deze week. Mijn geheugen is echt kak. Heel vaak. Maar oke. Donderdag rolde ik vroeg uit mijn bed voor mijn psycholoog. Ik had last minute een afspraak te pakken gekregen woensdag. Via mail. Ik was er heel blij mee, want in deze tijden kan ik een verhelderend gesprek wel gebruiken. Ik merk er nu twee dagen later eigenlijk echt al de resultaten van. Het voelt heel bevrijdend. Dit klinkt heel vaag, maar ik kom hier later wel eens op terug in een apart artikel. Als ik daar ooit klaar voor ben. Ik was daardoor wel echt kapot moe toen ik thuiskwam, ik weet nog dat de trein ook problemen gaf. Maar oke, het is gelukt. In de namiddag sliep ik bij en had ik echt nul motivatie om iets te doen. Ik heb mezelf dan toch aan het schrijven en bloggen gezet, en ik ben blij dat ik dat gedaan heb. Dat zorgde ervoor dat ik me goed voelde. Het zijn natuurlijk dingen die ik heel graag doe.

Toen ik opstond wist ik niet wat me overkwam. Positief. Ik had de hele nacht netjes doorgeslapen en ik stond echt energiek op. Ik was er zo blij mee want het is echt al lang geleden dat ik me zo gevoeld heb! In de ochtend experimenteerde ik met Sketchbook op mijn iPad. Ik mis het tekenen echt heel erg en zeker in deze tijd. Je kan me dat niet kwalijk nemen, tekenen is mijn alles. Maar ik weet wel dat digitaal tekenen minder belastend is. Ik ga binnenkort investeren in een betere stylus. Om de techniek in handen te krijgen tekende ik eventjes iets over van internet, waar ik mezelf ook mee verbaasde. Ik heb er wel mijn eigen versie van gemaakt, ik hou niet zo van kopiëren. Vooral niet als artiest. Mijn middagshift ging natuurlijk heel vlot doordat ik energie had. Het was heel fijn om nog eens zo’n dag te hebben en ik genoot ervan. Want dit soort dagen heb ik niet elke dag. In de avond kwam ik van de trein en werd ik verrast door Moeder Natuur met een prachtig spektakel in de lucht.

Mijn tweede vrije dag! In de ochtend stond ik met weinig energie op, en dat is helaas grotendeels gebleven. Uiteindelijk heb ik toch een stukje van de kamer opgeruimd, ik heb wel gekeken of het lukte. Het idee dat mijn kast nu terug netjes is is heel fijn. Een opluchting. Ik zweer het je, makkelijk vermoeid zijn en perfectionistisch zijn is af en toe echt een vermoeiende combinatie om mee te leven. Maar okay, het is wie ik ben. In de namiddag ging ik verder met mijn astronaut die ik vrijdag na het zeepaardje had getekend. Deze is wel echt volledig uit eigen hand. Uiteindelijk heb ik er een galaxy achtergrond bij gemaakt en deed ik een poging tot handletteren. Tot mijn verbazing was ik best wel tevreden. In de namiddag ging ik mee om boodschappen en in de avond keek ik Familie bij en ben ik dus nu aan het bloggen. Ik heb geen idee wat ik straks ga doen.

Over zondag kan ik niet veel vertellen omdat ik een hele dag hetzelfde heb gedaan. Werken. Het was echt wel heel druk door het warme weer dus dat hebben we wel gevoeld. Maar daardoor ging de tijd lekker snel. ‘s Morgens was ik als een kind zo blij toen ik mijn steunverband in de keuken vond want ik had hem dus zaterdagavond ergens gelegd en ik wist niet meer waar. En we hebben het hele appartement afgezocht. Ik heb hem nodig. Op de trein kreeg ik echt controle want je moet een geldige reden hebben om met de trein te reizen. Gezien ik in een supermarkt werk is die geldig. Nu is het zondagavond en ik ben echt kapot moe. Maar de week zit weer op zijn gat en we hebben het weer gedaan. Applaus voor iedereen 🙂

Hoe vergaat jouw het leven tijdens deze crisis?

Psych & Mind · 30 juli 201929 juli 2019

Life | Laat het verleden los. Het is voorbij

Hoi allemaal! Iedereen heeft een verleden. We hebben allemaal door de jaren heen dingen meegemaakt of gedaan. Zo hebben we allemaal ons eigen rugzakje. Iedereen heeft het, ook de mensen die het nog zo goed verbergen. Gelukkig voor ons zitten daar ook hele mooie herinneringen in. Het leven is niet altijd slecht, we maken allemaal leuke dingen mee. Een geweldige schooltijd of een tof feestje. Ook dat is het leven. Maar helaas maken we allemaal ook slechte dingen mee. En we kunnen onszelf daarmee blijven treiteren. Maar dat hoeft niet. ‘t Is oke. Laat het los. Het is niet gemakkelijk. Maar het is voorbij.

De gedachte voor dit artikel kwam vrij onverwachts en na een goed gesprek met een vriendin van me. Ik heb ook heel veel deugd gehad van dat gesprek. Maar het bracht me op het idee om hierover te schrijven. Want ik weet dat ik niet de enige ben die met mijn verleden vecht. We doen dat allemaal op een bepaalde manier. Ook de mensen die het nog zo mooi verbergen achter een masker. Iedereen maakt fouten en iedereen heeft een zwarte bladzijde die hij het liefst uit het boek zou scheuren. Maar dat kan helaas niet. Je kan het zien alsof je leven wordt geschreven in balpen. Dat kan nooit uitgegomd worden. Zo is het leven ook. Je acties zullen nooit meer gewist worden. Eng, ik weet ‘t. Maar daarom hoef je jezelf er niet de rest van je leven voor te veroordelen en kwaad op jezelf te zijn. We maken allemaal fouten, en we zijn allemaal mensen. Fouten maken en mensen kwetsen maken je geen slecht mens. Iedereen verpest het wel eens en iedereen doet wel eens iemand pijn. Het maakt je geen slecht mens. Het betekent simpelweg dat je een mens bent. Van vlees en bloed, zoals meer dan miljoenen op deze aardbol. Al is miljoenen zelfs nog weinig uitgedrukt, maar je snapt me wel.

Ik heb lang met het idee geleefd dat mijn verleden me maakt tot wie ik ben. Op zich is dat ergens wel zo. De dingen die je meemaakt zullen uiteindelijk je karakter bepalen. Maar je bent niet je verleden. Je bent ook niet je fouten. Je bent wat je ervan maakt. We maken allemaal fouten, dat kan ik niet genoeg benadrukken. Maar het gaat er niet om dat je een fout maakt. Ergens wel. Maar het gaat er vooral om wat je doet om het goed te maken. Leer je eruit en doe je het volgende keer anders? Kies je voor een andere weg? Uiteindelijk leer je uit die fout. Dan is het geen fout meer. Dan is het een les. En hoe graag we fouten ook vermijden, je kan ze niet vermijden. En om als mens wijs en goed te kunnen leven, heb je lessen nodig en moet je lessen leren. Sommige lessen kun je echter alleen leren door fouten te maken. Hoe stom dat ook is, zo zit ‘t leven wel in elkaar.

Wat ook is, is dat je je verleden niet meer kan veranderen. Het zal ook niks meer veranderen als jij jezelf er elke dag voor straft en jezelf slecht doet voelen. Het verleden zal er niet ineens anders uitzien. Waar je ook over aan het stressen bent, waar je ook over aan het nadenken bent. Als het in het verleden is, is het in het verleden. Daar mag het blijven. Ik kan het makkelijk vergelijken eigenlijk. Een voorbeeld dat ik heel vaak gebruik en relatief is. Iedereen heeft in het middelbaar wel eens onvoldoendes gehaald. We hebben allemaal al eens toetsen teruggekregen waarvan we niet zo blij waren met het cijfer dat in de hoek van het blad prijkte. Ik kon mezelf daar echt dagen voor ‘straffen’ en vooral beoordelen. Maar ook al doe je dat, de volgende keer dat je kijkt op je blad zal dat cijfertje niet ineens een voldoende zijn. Die 2/10 zal niet ineens een 9/10 worden daardoor. En dat is met grotere fouten of minderheden in je leven ook zo. Je kan zoveel denken en jezelf zo veel de schuld geven. Maar je verleden blijft hetzelfde. Dus maak er vandaag de dag het beste van met de lessen die je leerde eruit. Want echt, ‘t leven is veel te kort om iets anders te zijn dan gelukkig. Het gaat zo snel. Dus laat dat verleden los, wees gelukkig met wie je bent. Wie je ook bent, ik weet zeker dat je ‘t verdient. Iedereen verdient het om een gelukkig leven te leiden en zijn dromen waar te maken. Dus ga ervoor. En geniet. Zing, dans en lach. Doe de dingen die je gelukkig maken. En laat dat verleden. ‘t Is geweest. Het is oke.

Psych & Mind · 25 juli 201924 juli 2019

Grote stappen zijn eng? Ik geef je een paar tips!

Hoi allemaal! Het leven is een proces van stappen zetten en keuzes maken. Het hoort er hoe dan ook bij. Kleine stapjes zijn makkelijker te zetten, want de drempel is niet zo hoog. Maar helaas voor ons bestaat het leven niet alleen uit kleine stapjes. Soms moet je enorme stappen zetten om verder te raken en je doelen te bereiken. Dat kan best eng zijn en intimiderend. Zelf weet ik dat ook. Toch zijn er manieren om die grote stappen toch te zetten. Ik geef je graag een paar tips!

Verdeel in kleine stapjes

Het maakt niet uit wat je wilt gaan doen, een grote stap nemen is altijd eng. Zoals ik daarnet al zei, kleine stapjes zijn makkelijker te zetten. Dus kijk eens, kan je jouw ‘doel’ in kleinere stapjes verdelen? Meestal is dat wel mogelijk. De drempel wordt minder hoog. En uiteindelijk bereik je ook je doel wel. Vergelijk ‘t eens met een trappen nemen. Om boven te raken neem je ook niet al die trappen in een keer. Nee, je gaat trap voor trap naar boven. Uiteindelijk sta je op een gegeven moment wel boven. Ook in het leven is dat zo. Dus neem je grote stap, stap voor stap.

Zorg voor een plan/ overzicht

Wanneer er veel verandert of veel staat te gebeuren, is een heldere mind mijn grootste vriend. En die bereik je onder andere door te zorgen dat je een plan hebt of een overzicht. Iets waar je op kan terugvallen om de volgende stap te zetten. Is natuurlijk niet altijd mogelijk, zo zit het leven nu eenmaal in elkaar. Maar vaak wel. Dus probeer eens te kijken of je die kleine stapjes ergens kan opschrijven. Een overzicht van de dingen die komen geeft vaak rust. Dan weet je wat er op je afkomt. Ook kan je daarnaast ook afvinken wat je al hebt gedaan of hebt gehad. Dat motiveert dan weer. Dus dat zijn twee vliegen in een klap.

Vraag hulp aan anderen

Grote stappen zijn eng en je kan je overweldigd voelen. Maar wie zegt dat je ‘t alleen moet doen? Er staan mensen om je heen om je te helpen, maar ook om je te steunen. Om je op te vangen als ‘t een keer mis zou gaan. Dat het jouw leven is, betekent niet dat je het helemaal alleen moet doen. We zijn met miljoenen op deze wereld. Dus laat je helpen. Je hoeft ‘t niet alleen te doen. En dat kan je ook niet. Soms ben je gefrustreerd omdat ‘t niet lukt en dan is het fijn als je je hart kan luchten. Maar ook, van sommige zaken heb je gewoon geen verstand en laat je beter een ander doen. Ik denk aan op jezelf gaan wonen en alle hypotheken en papierwerk. Als je zelf niet weet hoe daar aan te beginnen, kun je beter iemand inschakelen. En dat maakt je niet zwak of dom. Integendeel. Hulp kunnen vragen wanneer je dat nodig hebt, is de dag van vandaag een sterkte.

Informeren is goud waard

Bij een grote beslissing / stap is informeren je beste vriend. Wanneer je goede informatie hebt, weet je ook waar je mee bezig bent. Dan verlaag je de kans op mislukkingen ten eerste al. Maar ook is het geruststellend om informatie te hebben en te weten wat er je te wachten staat. Of hoe zaken in elkaar zitten. Wees dus zeker niet bang om hulp te vragen of je te laten informeren. Het zal je alleen maar helpen op den duur. Ook al stel je eens domme vragen. Ik heb altijd een advies geleerd en dat is dat domme vragen niet bestaan. Je blijft wel dom als je geen vragen stelt. Dus ga ervoor en informeer je goed! Het is zeker goud waard en kan je stommiteiten of problemen achteraf enorm besparen.

Vergeet niet trots te zijn op kleine stapjes

En tot slot, vergeet het niet. Je kan nog duizend doelen, dromen en werkpuntjes hebben en nog zoveel willen bereiken. Maar vergeet niet dat iedere stap die je zet afzonderlijk ook iets is om trots op te zijn. Hoe klein ook. Ze horen erbij en ook zonder die kleine stapjes zou je niet bereiken wat je wilt. Dus nee, je hoeft echt nog geen held te zijn om trots te zijn op wat je nu al doet. Met hard werken en gaan voor wat je wilt zal dat nog groter worden. Maar je mag best al trots op jezelf zijn voor de stappen die je onderneemt. Dus vergeet niet om jezelf af en toe een complimentje te geven. Je doet het heel goed, dat weet ik zeker! ♥

Vind jij grote stappen zetten eng?