leven – Pagina 2 – Hoogsensitieve Held

Niet gecategoriseerd · 6 september 20195 september 2019

Frustraties over mezelf tijd geven | De realiteit

Hoi allemaal! Wat ik vandaag vertel ik vrij persoonlijk, maar daarom wil ik het niet weghouden van m’n blog. Ik heb ook het idee dat ik er deugd van zal hebben het uit mijn vinger te schrijven, want dat lucht nu eenmaal op. Leven is niet altijd simpel en het is zeker niet altijd rozengeur en manenschijn. Iedereen heeft wel eens tegenslag en we hebben allemaal moeilijke periodes. Het beste wat je dan kan doen, is jezelf tijd geven. Laat dat nu net geen talent van mij zijn. Mezelf opjagen en over mijn eigen grenzen heen duwen daarintegen wel. Gelukkig ben ik het stap voor stap toch aan het leren. Voor het misgaat.

Ik kom uit een moeilijke periode, een heel stressvolle. Hier en daar zijn er ook nog wel stressvolle dingen bezig in mijn leven. Er ligt een dierbare van mij in het ziekenhuis, gelukkig aan de betere hand. De dingen waar ik zoveel problemen mee had de afgelopen jaren zijn langzaam aan aan het zakken. Ik heb het idee dat de dingen eindelijk op hun plek aan het vallen zijn. Ook met mijzelf, ik begin mezelf te aanvaarden voor wie ik ben en dat is al een tijd zo. Ik heb ook het idee dat wat ik doe eindelijk goed genoeg is voor mezelf. Tot op een punt; mijn energie. Daar loopt het altijd mis.

Ik ben geen held in mezelf tijd geven, nooit geweest. Het is niet dat ik ongeduldig ben, ergens wel. Maar het ligt aan iets anders. Ik heb ambities, dromen en vooral een grote vechterslust. En ik ben iemand die graag verder gaat met haar leven en dingen bereikt. Zoals ik al zei, ik heb ambities. Dat ik daar geen energie voor heb, frustreert me dan. Maar het is wel de realiteit. Het gaat gelukkig al beter, anders was ik niet begonnen met werk zoeken en terug mijn leven oppakken. Op dat gebied gebruik ik makkelijk mijn verstand. Gelukkig. Mijn werk bevalt me ook en het gaat goed. Ik moet me gewoon aanpassen aan het terug fulltime werken. Maar dat komt wel goed. Mijn probleem is dat ik mezelf in mijn vrije tijd weinig rust gun. Omdat het me frustreert dat ik op mijn vrije dagen zo weinig fut heb om dingen te doen. Ik wil toffe dingen doen, plezier maken en genieten van mijn leven. En ik mis dat ook wel, de dagen waarin ik eindeloos veel energie leek te hebben. Maar de realiteit is ook dat ik zal moeten aanvaarden dat het nog een tijdje zal duren voor ik volledig terug de oude ben. Het komt heus wel terug, daar ben ik zelf ook van overtuigd. Maar het zal gewoon heel veel tijd vragen. En rustige opbouw. En daar zal ik me moeten bij neerleggen. Willen of niet. De frustratie die ik daarbij voel vind ik heel lastig om onder woorden te brengen, dus misschien is dit een heel onsamenhangende brij tekst. Maar dat is niet erg. Ik heb de afgelopen tijd gestreefd naar echtheid, en niet naar perfectie. Dat is een denkwijze en levenswijze waar ik mezelf naar toe leef. Want zo ben ik veel gelukkiger en vrijer.

Vind jij het lastig jezelf tijd te geven?

Technologie & Sociale media · 31 juli 201931 juli 2019

Sociale media | Neem ‘t niet te serieus

Hoi allemaal! Terwijl ik dit aan het typen ben, ligt mijn telefoon naast me. Op die telefoon staat mijn sociale media. Iets waar ik heel bewust mee bezig ben. Ik ben geen perfecte goeroe die haar eigen tips perfect naleeft. Dat geef ik toe. Meer nog, ik zit meer op sociale media momenteel dan ik zelf zou willen. Ik zag echter afgelopen week een filmpje dat me aan het denken zette en daar wilde ik graag iets over schrijven. Ik zal het filmpje onderaan het artikel linken. En bidden dat ik het straks niet vergeet. Want nee, ik ben ook geen perfecte blogger. ‘t Is maar dat je het weet.

Zoals ik al heel vaak zeg: ik heb op zich niks tegen sociale media. Soms lijkt het echt wel zo en straal ik dat ook uit op mijn blog. Ik weet dat het zo overkomt. Maar het is niet zo. Ik ben heel graag bezig met sociale media. Maar ik probeer het gewoon niet al te serieus te nemen. De video die ik ga linken is maar weer eens een bewijs waarom en als je hem bekijkt zal je me ook snappen. Want het leven op sociale media is nooit echt. We posten vaak alle goeie dingen. De momenten dat we genieten, dat we lachen. Wanneer we op restaurant gaan en de lekkerste dingen eten. Het stomme is, ik doe het ook wel eens. Allemaal hoor, onbewust. De perfecte achtergrond zoeken om een boek te fotograferen dat je gaat lezen. Eventjes de rommel uit beeld schuiven om je perfect opgeruimde woonkamer in de kijker te zetten. Ja, ook ik ben daar schuldig aan.

Ik probeer het gewoon niet te serieus te nemen, omdat ik weet dat niet alles klopt. Ik ken de meeste mensen van mijn vriendenlijst. Op Facebook dan. Eigenlijk zo goed als iedereen, want ik heb geen onbekende mensen op mijn profiel volgens mij. Ik ken echter niet alle mensen hun leven helemaal. Maar ik weet wel dat velen het wel eens moeilijk hebben. Of ja, dat hebben we allemaal wel eens. Daar kan je niet omheen. Er is geen mens op de aardbol die leeft vol gelukkige momenten en sterft zonder iets naars mee te maken. Dat bestaat niet. Maar ik weet dus ook dat mijn beste vrienden door rottijden gaan soms. En toch staat dat niet online. Waarschijnlijk uit privacy-redenen. En ik geef ze gelijk. Wanneer ik een off-day heb vol huilbuien ga ik ook niet mijn wenende kop online zetten. Maar we creëren allemaal zo’n ‘perfect’ leventje op sociale media en uiteindelijk vergelijken we ons ook met die beelden. Het is niet omdat iemand zo gelukkig lijkt op sociale media, dat alles koek en ei is. Ook niet als er elke dag een lachende foto online staat. Je weet niet wat er gebeurt als die camera weg is. Koppeltjes ook. Die elke dag liefdesuitingen op elkaars profiel posten en daarna een selfie al kussend en knuffelend. Wie weet barst er na elke foto wel een ruzie uit. Dus nee, je hebt geen realistisch beeld van anderen via sociale media. Eigenlijk heb je dat nooit, enkel als je iemand echt heel goed kent. En dan nog. We kiezen zelf wat we delen met de buitenwereld. De enige die jou goed kent, ben jijzelf.

Ik geef toe. Als je mijn sociale media bekijkt is het ook een hypere boel vol geluk en blijheid. Ik ga geen hele ontkenning uitwerken. Net als iedereen doe ik me ook wel eens beter voor dan ik me voel op sociale media. Niet als in mezelf compleet veranderen om cool te zijn op sociale media. Ik ben en blijf mezelf. Ook online. Maar ik heb ook wel eens op een baaldag een gezellige foto online gezet. Op een moment dat ik helemaal geen zin had in studeren voor mijn examens op de hogeschool toch de positieve student uitgehangen. Dus ja, ik doe het ook. Ik probeer zoveel mogelijk een eerlijk beeld van mezelf weer te geven online. Voor zover dat mogelijk is dan. Ik heb ook mijn privacy en er zijn dingen die ik ook nooit online ga zetten. Niet op m’n blog, niet op sociale media.

Sociale media is leuk en tof, maar neem het niet te serieus. Die perfecte vriendin maakt ook baaldagen door en die influencer eet ook ‘s morgens wel eens brood met normale kaas en een glas melk in plaats van de nieuwste en lekkerste cornflakes. Geen idee of ze ook werkelijk dat promoten, want ik volg er geen enkele. Maar dat terzijde. Neem het altijd met een korreltje zout. Ik gebruik sociale media vooral om de dingen die me gelukkig maken te delen. Niet om het negatieve te verbergen of mijn kop in het zand te steken. Maar ik word er zelf ook beter van. Ook hou ik wel van de herinneringen functies die vele platformen inmiddels hebben. Maar ik merk zelf ook dat ik veel minder online zet en dat bevalt me wel. Vroeger was ik jong en stond alles online. Maar je groeit daar uit met volwassen worden. Althans, dat heb ik toch. Nu is sociale media een stukje van mijn leven, maar niet m’n hele leven.

En zoals beloofd, niet vergeten. Het linkje!

Denk jij serieus na bij sociale media?

Psych & Mind · 30 juli 201929 juli 2019

Life | Laat het verleden los. Het is voorbij

Hoi allemaal! Iedereen heeft een verleden. We hebben allemaal door de jaren heen dingen meegemaakt of gedaan. Zo hebben we allemaal ons eigen rugzakje. Iedereen heeft het, ook de mensen die het nog zo goed verbergen. Gelukkig voor ons zitten daar ook hele mooie herinneringen in. Het leven is niet altijd slecht, we maken allemaal leuke dingen mee. Een geweldige schooltijd of een tof feestje. Ook dat is het leven. Maar helaas maken we allemaal ook slechte dingen mee. En we kunnen onszelf daarmee blijven treiteren. Maar dat hoeft niet. ‘t Is oke. Laat het los. Het is niet gemakkelijk. Maar het is voorbij.

De gedachte voor dit artikel kwam vrij onverwachts en na een goed gesprek met een vriendin van me. Ik heb ook heel veel deugd gehad van dat gesprek. Maar het bracht me op het idee om hierover te schrijven. Want ik weet dat ik niet de enige ben die met mijn verleden vecht. We doen dat allemaal op een bepaalde manier. Ook de mensen die het nog zo mooi verbergen achter een masker. Iedereen maakt fouten en iedereen heeft een zwarte bladzijde die hij het liefst uit het boek zou scheuren. Maar dat kan helaas niet. Je kan het zien alsof je leven wordt geschreven in balpen. Dat kan nooit uitgegomd worden. Zo is het leven ook. Je acties zullen nooit meer gewist worden. Eng, ik weet ‘t. Maar daarom hoef je jezelf er niet de rest van je leven voor te veroordelen en kwaad op jezelf te zijn. We maken allemaal fouten, en we zijn allemaal mensen. Fouten maken en mensen kwetsen maken je geen slecht mens. Iedereen verpest het wel eens en iedereen doet wel eens iemand pijn. Het maakt je geen slecht mens. Het betekent simpelweg dat je een mens bent. Van vlees en bloed, zoals meer dan miljoenen op deze aardbol. Al is miljoenen zelfs nog weinig uitgedrukt, maar je snapt me wel.

Ik heb lang met het idee geleefd dat mijn verleden me maakt tot wie ik ben. Op zich is dat ergens wel zo. De dingen die je meemaakt zullen uiteindelijk je karakter bepalen. Maar je bent niet je verleden. Je bent ook niet je fouten. Je bent wat je ervan maakt. We maken allemaal fouten, dat kan ik niet genoeg benadrukken. Maar het gaat er niet om dat je een fout maakt. Ergens wel. Maar het gaat er vooral om wat je doet om het goed te maken. Leer je eruit en doe je het volgende keer anders? Kies je voor een andere weg? Uiteindelijk leer je uit die fout. Dan is het geen fout meer. Dan is het een les. En hoe graag we fouten ook vermijden, je kan ze niet vermijden. En om als mens wijs en goed te kunnen leven, heb je lessen nodig en moet je lessen leren. Sommige lessen kun je echter alleen leren door fouten te maken. Hoe stom dat ook is, zo zit ‘t leven wel in elkaar.

Wat ook is, is dat je je verleden niet meer kan veranderen. Het zal ook niks meer veranderen als jij jezelf er elke dag voor straft en jezelf slecht doet voelen. Het verleden zal er niet ineens anders uitzien. Waar je ook over aan het stressen bent, waar je ook over aan het nadenken bent. Als het in het verleden is, is het in het verleden. Daar mag het blijven. Ik kan het makkelijk vergelijken eigenlijk. Een voorbeeld dat ik heel vaak gebruik en relatief is. Iedereen heeft in het middelbaar wel eens onvoldoendes gehaald. We hebben allemaal al eens toetsen teruggekregen waarvan we niet zo blij waren met het cijfer dat in de hoek van het blad prijkte. Ik kon mezelf daar echt dagen voor ‘straffen’ en vooral beoordelen. Maar ook al doe je dat, de volgende keer dat je kijkt op je blad zal dat cijfertje niet ineens een voldoende zijn. Die 2/10 zal niet ineens een 9/10 worden daardoor. En dat is met grotere fouten of minderheden in je leven ook zo. Je kan zoveel denken en jezelf zo veel de schuld geven. Maar je verleden blijft hetzelfde. Dus maak er vandaag de dag het beste van met de lessen die je leerde eruit. Want echt, ‘t leven is veel te kort om iets anders te zijn dan gelukkig. Het gaat zo snel. Dus laat dat verleden los, wees gelukkig met wie je bent. Wie je ook bent, ik weet zeker dat je ‘t verdient. Iedereen verdient het om een gelukkig leven te leiden en zijn dromen waar te maken. Dus ga ervoor. En geniet. Zing, dans en lach. Doe de dingen die je gelukkig maken. En laat dat verleden. ‘t Is geweest. Het is oke.

Niet gecategoriseerd · 29 juli 201928 juli 2019

Mijn eigen weg volgen. Ook op bloggebied

Hoi allemaal! Volwassen worden is een heel ding. Je bent ook niet de enige in je leeftijd die daarmee bezig is. We zijn altijd met een hele groep. Volwassen worden is ook niet makkelijk en de weg ernaartoe is soms heel zwaar. Ook je eigen weg zoeken en volgen, is iets wat moed vereist. Maar het zal je uiteindelijk wel het meest opbrengen. Hoewel de titel vandaag heel zwaar en drastisch klinkt, valt ‘t wel mee. Je zal het vanzelf merken als ik mijn punt duidelijk maak.

Ik voel me al mijn hele leven anders. Vaak zag ik dat als iets slechts. Dat ‘buitenbeentje’ zijn of net die persoon zijn die er niet ‘in past’. Maar dat is net een kracht. Het is een kracht om je eigen weg te durven kiezen en pakken. Om te gaan voor de dingen waar jij gelukkig van wordt. Je hoeft helemaal niks in het leven. Ook niet perfect zijn. Het enige wat je ‘moet’ is zorgen dat je leven een fijne tijd is en jij geniet. Op alle gebieden. Het leven is niet altijd leuk en er zullen narigheden op je afkomen. Maar in veel dingen heb je een keuze om je eigen weg te volgen. Ook als jouw pad der leven anders loopt dan dat van anderen. Dat is oke. Jouw pad kan anders zijn, je snelweg zal er misschien met iets meer kronkels uitzien. ~~Oke, ik heb geen idee of die laatste zin klopte.~~

Blogger zijn is iets wat me bevalt en wat ik het liefst ook zo lang mogelijk blijf doen. Absoluut. Ik was dus niet van plan mijn blog op te doeken. Zeker niet. Maar welk probleem ik wel nog steeds heb, is dat ik mezelf vergelijk met andere bloggers. Waarschijnlijk een zeer algemeen probleem. Op zich is het goed om te vergelijken omdat je zo ook ontdekt wat je zelf wil met je blog. Maar mijn manier van vergelijken is slecht, want ik ondermijn mijn eigen talenten en zie mijn blog als minderwaardig. Omdat hij anders is. Ik wil altijd de meest fantastisch en diepe stukken uitwerken die iedereen inspireren. Maar ik hoor altijd van anderen dat de persoonlijkheid die in mijn blog zit, dat die net mijn blog uniek maakt. Dus waarom zou ik dat veranderen? Ook gewoon maakt deze manier van schrijven me gelukkig. Gewoon losjes schrijven en schrijven wat ik denk. Al hou ik zo nu en dan ook wel van een diepzinnig of zwaarder artikel in de psychologie-stijl. Ik geniet daar ook van. Ik geniet van wat ik doe voor mijn blog. Het probleem is dat ik nogal mijn schrijfstijl onderschat. Ook dat is waarschijnlijk een algemeen probleem. Maar ja, zo is er altijd wel iets denk ik. Ik denk dat dat ook met de jaren wel zal verbeteren.

Op welke manier is jouw weg anders dan die van anderen?

Niet gecategoriseerd · 28 juli 201927 juli 2019

Gedachtenstromen: Leven gaat snel. Gebruik het wel

Hoi allemaal! Ik gebruik wel meer dan eens in mijn vertellingen op mijn blog het zinnetje ‘de tijd vliegt’ of ‘ik kan niet geloven dat we alweer … zijn’. Het is ook wel waar en ik weet dat ik niet de enige ben die het zo voelt. Want het lang het leven ook lijkt te duren, het gaat heel snel. Life goes by so fast, my friend. Dus geniet ervan. Want je blijft niet eeuwig jong en je leven blijft niet eeuwig duren. Je moet weten dat elke dag dat je wakker wordt een zegen is. Want dat is het.

Het klinkt heel cliché als ik zeg dat die twee ogen die je elke ochtend opent op een nieuwe dag de mooiste geschenken zijn iedere ochtend. Toch is het zo. Er zijn mensen die hun laatste adem uitblazen wanneer jij je dag start. Er zijn ook mensen die onderweg zijn naar hun werk en misschien nooit aankomen omdat ze moeten uitwijken met de auto en tegen de gevel van een gebouw knalt. Er zijn mensen die ernstig ziek zijn en mogen hopen dat ze morgen wakker worden. Het leven gaat heel snel. Dus maak er een mooie tijd van.

En geniet. Maak de keuzes die jou gelukkig maken. Je hebt er niet altijd een keuze in natuurlijk. Helaas horen de moeilijke periodes er ook bij. En hoe vaak het ook wordt gezegd, het is wel waar. Je leert die mooie momenten juist waarderen door de zware periodes. Het leven is ook gewoon te kort om te blijven plakken waar je niet gelukkig bent. Ik heb dat zeker geleerd door die tijd dat ik aan de hogeschool zat. Je bent niet voor eeuwig op de aardbol. Dus maak iets van je tijd, maak keuzes die je gelukkig maken en doe wat jouw hart doet zingen. En ja, ik weet het. Veranderingen kunnen heel erg ingrijpend zijn en heel hectisch. Ik weet het als geen ander. Ik ben hoogsensitief, ik haat veranderingen en nieuwe omgevingen. Maar soms is het net beter iets nieuws te zoeken of een andere weg in te slaan. Want dan word je terug blij.

Weet je, ik ondervind het altijd als ik gelukkig ben. Ik ben dan ook heel dankbaar voor wat ik doormaak, maar tegelijkertijd ben ik ook bang. Omdat ik weet dat dat niet voor eeuwig is. Het is vaak zo veel, maar het is oké.

We leven gewoon in een maatschappij die overal een mening over heeft en als je een beetje anders bent val je al snel uit de boot. Waardoor je er terug probeert bij te horen en dan maar ‘krimpt’. Je doet jezelf te tekort. Maar dat hoeft helemaal niet! Wees je eigen gekke zelf, want geloof me. Dan ben je op je allermooist. Ga dansen in de regen en kus de zonnestralen. Doe vooral de dingen die je doen voelen dat je leeft, die je vrolijk maken. Want echt, het gaat niet vanzelf en je moet ‘t zelf doen. We zijn geen katten, we hebben maar 1 leven. Dus leef het goed.

Denk jij hier wel eens over na?